Ο καβγάς του «κυρίου Μπάρμπα» (πατέρας της κόρης της Βάνας) στη Γ' ΔΟΥ Πειραιά με τον έφορο

Είναι ασφαλιστικός πράκτορας, ενίοτε δηλώνει μεσίτης και παραγωγός, άλλοτε πάλι υπεύθυνος προώθησης βιβλίων ή και
συγγραφέας. Ο Αναστάσης Μαρασλής, όμως, έγινε ευρύτερα γνωστός όταν επελέγη από τη Βάνα Μπάρμπα για να κάνει μαζί της ένα παιδί. Αρχικά -και όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος ο Κώστας Ζουράρις- η εκρηκτική ηθοποιός είχε ζητήσει από εκείνον να γίνει πατέρας του παιδιού της!

Ο πνευματώδης καθηγητής, ωστόσο, αρνήθηκε ευγενικά, αφού είχε επίγνωση της ηλικίας του. «Τα γεροντόπαιδα είναι επικίνδυνα» είχε πει χαρακτηριστικά και κάπως έτσι η Βάνα επέλεξε για πατέρα της κόρης της Φαίδρας τον Μαρασλή, ωραίο, εύρωστο, παλιό αθλητή του στίβου (συγκεκριμένα, δρόμου μετ' εμποδίων) από τα Ταμπούρια. Βεβαίως, η Βάνα πριν από λίγο καιρό είπε διάφορα για τον πρώην σύντροφό της, ο οποίος έχει κάνει άλλη οικογένεια και έχει ένα παιδί.

Και αν αυτά είναι προσωπικά θέματα της ηθοποιού με τον πατέρα της κόρης της, άνθρωπος της «Εspresso»έχει το «φρέσκο» ρεπορτάζ, καθώς ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας σε μια περιπέτεια του ασφαλιστή, συγγραφέα και μεσίτη, στον έκτο όροφο της Γ' ΔΟΥ Πειραιά, στο γραφείο του εφόρου.
Εκεί είχε πάει, ο δυστυχής, για να ζητήσει να επανεξεταστεί μια παλιά δήλωσή του, στην οποία -όπως πίστευε- είχε πληρώσει πολλά περισσότερα από όσα έπρεπε!

Την ώρα, λοιπόν, που έβγαζε ο άνθρωπος τα χαρτιά του, μπήκε στο γραφείο ένας ψηλός, λεπτός, καλοχτενισμένος κύριος. Η ώρα ήταν μιάμιση το μεσημέρι και η τελευταία ημέρα υποβολής των φορολογικών δηλώσεων, αφού δεν είχε δοθεί η παράταση.

Ακολούθησε, λοιπόν, ο παρακάτω διάλογος:
- Καλημέρα.
- Τι θέλετε, παρακαλώ;
- Να υποβάλω γραπτή φορολογική δήλωση.
- Δεν επιτρέπεται, κύριε. Μόνο ηλεκτρονικά.
- Δεν είναι έτσι, άλλα λέει ο νόμος.
- Καταρχήν, δεν έχετε κάνει αίτηση.
- Την έχω κάνει, ορίστε.
- Αυτή δεν είναι αίτηση, είναι υπεύθυνη δήλωση.
- Γιατί να κάνω αίτηση; Για να απορριφθεί;
- Εγώ δεν μπορώ να δεχθώ δήλωση χωρίς αίτηση, κύριε.

Ο συγγραφέας - ασφαλιστής και παραγωγός φεύγει και επανέρχεται με αίτηση συνοδευόμενος από έναν άλλον κύριο, με λευκό πουκάμισο και λευκά μαλλιά, ο οποίος «την πέφτει» στον έφορο.

- Δεν τον ξέρετε καλά τον νόμο. Εδώ λέει «Εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων». Αρα, μπορείτε να δεχθείτε τη δήλωση.
- Εγώ θα κρίνω, κύριε, ποια περίπτωση είναι εξαιρετική.
- Είναι ρατσισμός αυτό. Εμάς δεν μας επιτρέπει το θρήσκευμά μας να αγγίξουμε ηλεκτρονικό υπολογιστή!
- Μα, εδώ γράφετε «Τρόπος επικοινωνίας, κινητό τηλέφωνο». Δεν είναι υπολογιστής το κινητό;

Παίρνει και πάλι τον λόγο ο Μαρασλής:

- Θα την πάρεις τη δήλωση!
- Δεν θα μου πείτε εσείς τι θα κάνω, και να μου μιλάτε στον πληθυντικό, όπως σας μιλάω εγώ.
- Θα σου μιλάω όπως θέλω, γιατί είσαι υπάλληλός μου. Εγώ σε πληρώνω!
- Σας παρακαλώ, κύριε. Δεν σας μίλησα εγώ άσχημα, εσείς μου μιλάτε!
- Σου μιλάω και θα σου μιλάω και θα σου κάνω και μήνυση και αγωγή, ρε! Κομπλεξικέ!

Εφυγε φωνάζοντας

Και ο συγγραφέας με τον συνοδό του (που προφανώς ήταν ο λογιστής του) έφυγε φωνάζοντας.

Αξίζει να σημειωθεί πως στο βιογραφικό του ο συγγραφέας αναφέρει ότι «έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ψυχολογίας, γνωστικών σπουδών, μάρκετινγκ και πωλήσεων, και έχει βραβευτεί πολλές φορές στον επαγγελματικό στίβο, όπου αναπτύσσει δραστηριότητες τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια. Ελκεται από καθετί αυθεντικό και, ως οικολόγος, από τις ομορφιές της φύσης και το θαύμα της ζωής».

Δεν μάθαμε αν η άρνησή του να «αγγίξει υπολογιστή» είναι απότοκο της οικολογικής ευαισθησίας του ή αν ανήκει σε κάποια θρησκευτική ομάδα που αρνείται τα «μηχανάκια του σατανά».

Πάντως, θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο εκδότης του αν πηγαίνει τα βιβλία του σε πάκους από χαρτιά ή σε ένα απλό στικάκι...