Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΙΤΑΝΑ Mια είδηση που συγκλονίζει τις μοναχικές καρδιές

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Εν μέσω Αυγουστιάτικου καύσωνος η είδηση που συγκλονίζει τις μοναχικές καρδιές. Ο Γιώργος Καμίνης διεκδικεί το χαζοπασόκ από την ανύπαρκτη Φώφη.
Ομιλούμε για μια μονομαχία ξεπεσμένων αντάξια του οραματικού πολιτικού προσωπικού της χώρας. Η Φώφη δεν θα μπορούσε να βρει πιο ταιριαστό αντίπαλο από τον Καμίνη. Στην προκειμένη περίπτωση δύο μηδενικά μπορούν να κάνουν το 1. Στηρίζουμε ολόψυχα αυτή την τεράστια τιτανομαχία των δύο μονομάχων και στο μεταξύ αφήνουμε τον Γιώργο Καμίνη, να διηγηθεί τη ζωή του.
Από την πλευρά του πατέρα μου κατάγομαι από τη Χίο και από την πλευρά της μάνας μου από τα Ψαρά. Η δουλειά του πατέρα μου τον οδήγησε στη Νέα Υόρκη, όπου γεννήθηκα στις 15 Ιουλίου 1954 και πέρασα τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής μου, προτού επιστρέψουμε για να εγκατασταθούμε οριστικά στην Αθήνα, στη γειτονιά του Άγιου Σώστη. Εκεί μεγάλωσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου επικρατούσαν έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις, καθώς η μισή οικογένειά μου ήταν βενιζελικοί και οι άλλοι μισοί βασιλόφρονες.

Σπούδασα νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισα για μεταπτυχιακές σπουδές στο δημόσιο δίκαιο στο Παρίσι, στο πανεπιστήμιο Paris II. Στο Παρίσι, ο κινηματογράφος έγινε η καθημερινή μου ψυχαγωγία. Μέσα σε δύο χρόνια είδα περισσότερες από 200 ταινίες.

Υπηρέτησα τη θητεία μου στο πολεμικό ναυτικό, σε πλοίο που εκτελούσε περιπολίες στο νότιο Αιγαίο.

Το 1982 εκλέχθηκα επιστημονικός συνεργάτης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετά από εισήγηση του Αριστόβουλου Μάνεση.

Κατά τη διετία 1984-1986 έζησα στη Μαδρίτη, όπου διεξήγαγα τη βασική έρευνα για τη διατριβή μου και το 1993 εργάστηκα για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη στο βιβλίο μου «Παράνομα αποδεικτικά μέσα και συνταγματική κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων».

Απέκτησα το διδακτορικό μου δίπλωμα τον Ιούνιο του 1989 στο Πανεπιστήμιο Paris I, με θέμα τις συνταγματικές όψεις της μετάβασης από τη δικτατορία στη δημοκρατία στην Ελλάδα και την Ισπανία («La transition constitutionnelle en Grèce et en Espagne»). Η διατριβή μου εκδόθηκε στη Γαλλία, όπου και τιμήθηκε με το βραβείο “Paul Deschanel”.

Από τη ζωή μου στη Γαλλία, την Ισπανία και τη Γερμανία απέκτησα πολύτιμες εμπειρίες και καλούς φίλους. Τη ζωή μου ουδέποτε τη φαντάστηκα μακριά από την Ελλάδα.

Το 1990 εκλέχθηκα λέκτορας του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1998 επίκουρος καθηγητής. Είμαι μέλος της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής από το 1989.

Το 1998 διορίσθηκα Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, μετά από πρόταση του Συνήγορου του Πολίτη, Νικηφόρου Διαμαντούρου. Τον Μάρτιο του 2003, η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής με επέλεξε ομόφωνα για τη θέση του Συνήγορου του Πολίτη. Η Βουλή με τίμησε εκ νέου τον Φεβρουάριο του 2008, ανανεώνοντας τη θητεία μου για μία ακόμη πενταετία.

Τον Αύγουστο του 2010 παραιτήθηκα από την θέση του Συνήγορου του Πολίτη και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους εκλέχθηκα Δήμαρχος Αθηναίων, με βασικό στόχο μια δυνατή και ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση, αποκομμένη από τους κομματικούς μηχανισμούς.

Είμαι παντρεμένος με την Ντία Αναγνώστου, επίκουρη καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και είμαστε γονείς δύο κοριτσιών, 4 και 8 ετών αντίστοιχα.