2002) και καταδικάστηκε σε θάνατο (εκτελέστηκε), μαζί με άλλους τρείς μισθοφόρους, στην δίκη της Luanda το 1976.
Ο Γεωργίου γεννήθηκε στην Κύπρο το 1951 και μετακόμισε οικογενειακώς στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Κατατάχθηκε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις και υπηρέτησε στο 1Ο Σύνταγμα των Αλεξιπτωτιστών στη Βόρεια Ιρλανδία. Θεωρούνταν άριστος σκοπευτής ενώ συμμετείχε και στα γεγονότα της «Ματωμένης Κυριακής» όπου σκοτώθηκαν 13 Καθολικοί Βορειοϊρλανδοί κατά την διάρκεια διαμαρτυρίας.
Δεν είχε λάβει εκπαίδευση αξιωματικού, όπως άφηνε να εννοηθεί ο ίδιος, αλλά μάλλον είχε τον βαθμό του δεκανέα ενώ αποστρατεύθηκε ατιμωτικώς.
Ήδη από την ανεξαρτητοποίηση της Αγκόλα το 1975 από την Πορτογαλία η χώρα είχε γίνει πεδίο ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης. Αμέσως μετά την αποχώρηση των Πορτογάλων οι 3 κυριότερες αντάρτικες οργανώσεις (MPLA, FNLA, UNITA), που έως τότε σκοπό είχαν την εκδίωξη των αποικιοκρατών, άρχισαν να συγκρούονται μεταξύ τους.
Η πιο ισχυρή οργάνωση, η MPLA, λάμβανε εξοπλισμό από την ΕΣΣΔ και στρατεύματα από την Κούβα ενώ η FNLA και η UNITA υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ, την Κίνα, το Ζαϊρ, την Γαλλία και τη Νότια Αφρική. Μέχρι τα τέλη του 1975 η πολύ πιο οργανωμένη και πεπειραμένη MPLA, με την βοήθεια 11.000 Κουβανών, είχε θέσει υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Έτσι, οι άλλες δυο οργανώσεις δεν είχαν άλλη επιλογή απ’ το να ξεκινήσουν νέο ανταρτοπόλεμο, αυτή την φορά εναντίον της MPLA.
Προκειμένου να ενισχυθεί, η FNLA, άρχισε να στρατολογεί μισθοφόρους έχοντας και την υποστήριξη της CIA. Η διαδικασία στρατολόγησης όμως δεν λειτουργούσε καλά και οι περισσότεροι μισθοφόροι ήταν ανεπαρκής και άπειροι.
Τελικά η MPLA επικράτησε και σχημάτισε κυβέρνηση από το τέλος του 1975 ενώ η FNLA και η UNITA διεξήγαγαν ανταρτοπόλεμο μέχρι και το 2002 οπότε έληξε οριστικά ο εμφύλιος.
Ο Γεωργίου, ο οποίος μετά την αποστράτευσή του εργαζόταν ως οικοδόμος, στρατολογήθηκε από έναν πρώην συνάδελφό του αλεξιπτωτιστή, τον Nick Hall, μαζί με τον επίσης αλεξιπτωτιστή και ξάδερφό του Charlie Christodoulou.
Οι τρείς τους μαζί με έναν τέταρτο ακόμα μετέβησαν το 1975 στην Αγκόλα προκειμένου να αποτελέσουν τον πυρήνα δημιουργίας των μισθοφορικών στρατευμάτων της FNLA. Ο Γεωργίου διοικούσε μια μικρή ομάδα έμπειρων μισθοφόρων οι οποίοι όμως δεν αποδείχθηκαν αρκετοί να ανατρέψουν την κατάσταση.
Πραγματοποίησαν όμως ένα τουλάχιστον εντυπωσιακό κτύπημα όταν σε επίθεσή τους εναντίον μηχανοκίνητης φάλαγγας 600(!) ενόπλων του MPLA και Κουβανών μισθοφόρων εξουδετέρωσαν 60 μαχητές και κατέστρεψαν 4 άρματα T-34!
Τελικά, η έλλειψη εκπαίδευσης και πειθαρχίας και το έλλειμμα διοίκησης αλλά και η ανομοιόμορφη εθνικά προέλευση των μισθοφόρων (Βρετανοί και Πορτογάλοι κυρίως) καθώς και η έλλειψη υλικού οδήγησε στην αποτυχία των μισθοφορικών στρατευμάτων να πετύχουν κάποια αποφασιστική νίκη στο πεδίο της μάχης υπέρ του FNLA.
Τελικά ο Γεωργίου συνελήφθη από τους μαχητές της MPLA, ύστερα από μάχη όπου τραυματίστηκε στο πόδι, και οδηγήθηκε σε δίκη μαζί με άλλους συλληφθέντες μισθοφόρους (13 συνολικά: οι 4 εκτελέστηκαν και οι 9 φυλακίστηκαν).
Οι κατηγορίες που βάρυναν τον Ελληνοκύπριο, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε αποκτήσει την φήμη του πολύ σκληρού και που τελικά τον οδήγησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, ήταν ότι σκότωσε 14 άνδρες του για λόγους επιβολής πειθαρχίας καθώς και 2 πολίτες αλλά και για διεξαγωγή βασανιστηρίων σε κρατούμενους.
Τίποτα από όλα αυτά δεν εξακριβώθηκε βέβαια ποτέ.
Πέρα από αυτά όμως και μόνο η ιδιότητα του μισθοφόρου ήταν αρκετή για να οδηγηθεί σε δίκη και απο εκεί στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Η σορός του μεταφέρθηκε στην Βρετανία όπου και θάφτηκε. πηγή
Ήδη από την ανεξαρτητοποίηση της Αγκόλα το 1975 από την Πορτογαλία η χώρα είχε γίνει πεδίο ψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης. Αμέσως μετά την αποχώρηση των Πορτογάλων οι 3 κυριότερες αντάρτικες οργανώσεις (MPLA, FNLA, UNITA), που έως τότε σκοπό είχαν την εκδίωξη των αποικιοκρατών, άρχισαν να συγκρούονται μεταξύ τους.
Η πιο ισχυρή οργάνωση, η MPLA, λάμβανε εξοπλισμό από την ΕΣΣΔ και στρατεύματα από την Κούβα ενώ η FNLA και η UNITA υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ, την Κίνα, το Ζαϊρ, την Γαλλία και τη Νότια Αφρική. Μέχρι τα τέλη του 1975 η πολύ πιο οργανωμένη και πεπειραμένη MPLA, με την βοήθεια 11.000 Κουβανών, είχε θέσει υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Έτσι, οι άλλες δυο οργανώσεις δεν είχαν άλλη επιλογή απ’ το να ξεκινήσουν νέο ανταρτοπόλεμο, αυτή την φορά εναντίον της MPLA.
Προκειμένου να ενισχυθεί, η FNLA, άρχισε να στρατολογεί μισθοφόρους έχοντας και την υποστήριξη της CIA. Η διαδικασία στρατολόγησης όμως δεν λειτουργούσε καλά και οι περισσότεροι μισθοφόροι ήταν ανεπαρκής και άπειροι.
Ο Γεωργίου, ο οποίος μετά την αποστράτευσή του εργαζόταν ως οικοδόμος, στρατολογήθηκε από έναν πρώην συνάδελφό του αλεξιπτωτιστή, τον Nick Hall, μαζί με τον επίσης αλεξιπτωτιστή και ξάδερφό του Charlie Christodoulou.
Οι τρείς τους μαζί με έναν τέταρτο ακόμα μετέβησαν το 1975 στην Αγκόλα προκειμένου να αποτελέσουν τον πυρήνα δημιουργίας των μισθοφορικών στρατευμάτων της FNLA. Ο Γεωργίου διοικούσε μια μικρή ομάδα έμπειρων μισθοφόρων οι οποίοι όμως δεν αποδείχθηκαν αρκετοί να ανατρέψουν την κατάσταση.
Πραγματοποίησαν όμως ένα τουλάχιστον εντυπωσιακό κτύπημα όταν σε επίθεσή τους εναντίον μηχανοκίνητης φάλαγγας 600(!) ενόπλων του MPLA και Κουβανών μισθοφόρων εξουδετέρωσαν 60 μαχητές και κατέστρεψαν 4 άρματα T-34!
Τελικά, η έλλειψη εκπαίδευσης και πειθαρχίας και το έλλειμμα διοίκησης αλλά και η ανομοιόμορφη εθνικά προέλευση των μισθοφόρων (Βρετανοί και Πορτογάλοι κυρίως) καθώς και η έλλειψη υλικού οδήγησε στην αποτυχία των μισθοφορικών στρατευμάτων να πετύχουν κάποια αποφασιστική νίκη στο πεδίο της μάχης υπέρ του FNLA.
Τελικά ο Γεωργίου συνελήφθη από τους μαχητές της MPLA, ύστερα από μάχη όπου τραυματίστηκε στο πόδι, και οδηγήθηκε σε δίκη μαζί με άλλους συλληφθέντες μισθοφόρους (13 συνολικά: οι 4 εκτελέστηκαν και οι 9 φυλακίστηκαν).
Οι κατηγορίες που βάρυναν τον Ελληνοκύπριο, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε αποκτήσει την φήμη του πολύ σκληρού και που τελικά τον οδήγησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, ήταν ότι σκότωσε 14 άνδρες του για λόγους επιβολής πειθαρχίας καθώς και 2 πολίτες αλλά και για διεξαγωγή βασανιστηρίων σε κρατούμενους.
Τίποτα από όλα αυτά δεν εξακριβώθηκε βέβαια ποτέ.
Πέρα από αυτά όμως και μόνο η ιδιότητα του μισθοφόρου ήταν αρκετή για να οδηγηθεί σε δίκη και απο εκεί στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Η σορός του μεταφέρθηκε στην Βρετανία όπου και θάφτηκε. πηγή
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !