Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΙΚΑΚΟΣ ΣΟΚΑΡΕΙ ΞΑΝΑ Με τιμές αρχηγού κράτους ο αναπτήρας Bic!

Πρόκειται για μεγάλους Αλχημιστές. Αλλά ακόμη μεγαλύτεροι Αλχημιστές από τους παπατζήδες των Ιεροσολύμων είναι οι Ελληνες
πολιτικοί που στέλνουν το πρωθυπουργικό αεροσκάφος ή κάποιo C-130 να φέρει το Αγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα. Στη συνέχεια το υποδεχόμαστε με τιμές αρχηγού κράτους.

Ενας λαός ιθαγενών που συμμετέχει σ΄αυτή την απάτη πως είναι δυνατόν να μη στέλνει στη Βουλή παρά τα συγκεκριμένα 300 κύμβαλα;

Δηλαδή το φως που προέρχεται από σπίρτα ή αναπτήρα Bic.

Πόσες άλλες ανοησίες θα καταπιεί αυτό το άβουλο κοπάδι-το επονομαζόμενο και ποίμνιο;
Πόση βρώμικη και σκοτεινή μπίζνα θα υποστούμε εξαιτίας τις μαζικής αφασίας που μας διακρίνει;

Εύγε στον Δημήτρη Αλικάκο που βάλθηκε να τορπιλίσει μια πεπετζίδικη απάτη αιώνων.

(Είναι ο δημοσιογράφος με τον οποίο ο Αλέξανδρος Βέλιος μοιράστηκε τις τελευταίες συγκλονιστικές στιγμές του στο μάταιο τούτο κόσμο.)

Και γύρευε τι άλλο θα ακολουθήσει…

Γράφει ο συγγραφέας στο Facebook>

– “Και γιατί έβγαλες ρε αντίχριστη κάμπια το βιβλίο σου πριν το Πάσχα;”
Ναι, περίπου 40 μέρες πριν το Πάσχα. Και η πρωτοχρονιά είναι πριν το Πάσχα. Το ίδιο και του αγίου βαλεντίνου. Αλλά δεν είναι εκεί η ουσία.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε ακριβώς τότε που βγήκε από το τυπογραφείο. Το χειρόγραφο ήταν έτοιμο από τον Δεκέμβριο και ακολούθησαν τα γνωστά στάδια, για όποιον γνωρίζει τα των εκδόσεων.
Αλλά ούτε εδώ είναι η ουσία.
Αν το βιβλίο έβγαινε Μεγάλη Παρασκευή και «αποδείκνυε» ότι “δέσμη φωτιάς κατέρχεται εκ του ουρανού μέσω του τρούλου του ιερού Κουβουκλίου”, θα ήταν οκ. Θα ακολουθούσαν ιαχές ικανοποίησης και αλαλαγμοί χαράς. Εύγε στο συγγραφέα!!!

Δηλαδή ένα ψέμα, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, θα γινόταν δεκτό με πανηγυρισμούς.
Και έχει συμβεί. Βιβλίο που ισχυρίζεται την θαυματουργή προέλευση του Αγίου Φωτός και μάλιστα το «τεκμηριώνει» με «επιστημονικό πείραμα» που έγινε, λέει, μέσα στο Ναό της Αναστάσεως την ώρα της αφής, διαφημίζεται σε εκκλησίες και χώρους λατρείας!
(σημ. Το «επιστημονικό πείραμα» που επικαλείται το γνωρίζει μόνο ο συγγραφέας και αυτός που το έκανε. ΟΥΔΕΙΣ άλλος στην επιστημονική κοινότητα. Καμία αναφορά σε οποιοδήποτε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό. Αν βρείτε ΜΙΑ ενημερώστε με)
Καραμπινάτη ασέβεια και βλασφημία. Και καθώς πλησιάζει το Πάσχα θα το δούμε και πάλι να κόβει βόλτες σε ιερά διαδικτυακά στέκια, και όχι μόνο. Και θα το κρατούν λάβαρο οι… χριστιανοί μέσα στην Εβδομάδα των Παθών. Το ΨΕΜΑ.

Ε λοιπόν ΑΥΤΟ είναι πρόκληση! Και όχι οι μαρτυρίες κορυφαίων κληρικών του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων που βεβαιώνουν, ως ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της τελετής, ότι δεν είναι θαύμα. Λάθος. Δεν βεβαιώνουν. Εξηγούν πώς ακριβώς προετοιμάζουν και υλοποιούν το “τέχνασμα”. ΟΙ ΙΔΙΟΙ. (Και, ναι, αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά)

Σε μια κανονική χώρα, με κανονικούς πιστούς (δηλαδή με γνήσια χριστιανική πίστη), και ιερατεία που ακολουθούν την ευαγγελική ρήση (προμετωπίδα στο βιβλίο μου) «γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», αυτό το βιβλίο -και κάθε βιβλίο που τεκμηριώνει την αλήθεια και δεν προσβάλει ούτε χλευάζει την θρησκευτική πίστη- θα έβγαινε ΣΚΟΠΙΜΑ την Μεγάλη Πέμπτη.
Ως ύμνος στον Εσταυρωμένο και τα Πάθη του. Που θυσιάστηκε για την αλήθεια.

Και τέλος πάντων.
«Εάν η αλήθεια σκανδαλίζει, το σκάνδαλο βαραίνει τους ώμους εκείνων που σκανδαλίζονται.» (σελ. 126)

Έχω στα χέρια μου το βιβλίο. Η χαρά μου είναι μεγάλη, αλλά θα αποφύγω τούτη την ώρα επαναλαμβανόμενο σέλφι συναισθημάτων. Άλλωστε σήμερα τελειώνει η αγαπητική σχέση με το χειρόγραφό μου. Δεν νιώθω πια τίποτα γι’ αυτό. Το αφήνω, ως βιβλίο πια, να κριθεί από τον αναγνώστη και το χρόνο. Να κριθεί σκληρά, χωρίς έλεος. Γιατί; Γιατί υποσχέθηκε πολλά και μεγάλα.
Το τι πιστεύω το έγραψα, το διαβάσατε (https://www.protagon.gr/…/i-avoli-alitheia-gia-to-agio-fws-…). Ομολογώ ότι αν κάποιος (δημοσιογράφος, ερευνητής, πέστε τον όπως θέλετε) μού έφερνε χειρόγραφο που υπόσχονταν αυτά που υποσχέθηκα, θα του έλεγα “θα σας ειδοποιήσουμε”. Υπό αυτή την έννοια, όχι μόνο κατανοώ, αλλά και δικαιολογώ την καχυποψία που φτάνει μέχρι την ειρωνεία – ακόμα και την χλεύη. Θα περάσουν.

Και ποιος είσαι εσύ ρε φίλε που θα κομίσεις αδιάσειστα τεκμήρια και αποδείξεις για το πώς ανάβει το Άγιο Φως;
Σωστά. Ποιος είμαι;
Καθένας είναι αυτό που είναι. Κουβαλάει ένα φορτίο ζωής, άλλοτε ορατό και άλλοτε δυσδιάκριτο. Άλλοτε κρυφό. Και έρχεται κάποια στιγμή που πέφτει πάνω σε μια αλήθεια. Οποιαδήποτε αλήθεια. Μικρή – μεγάλη, δεν έχει σημασία.
Σε μένα έπεσε η αλήθεια του “θαύματος του Αγίου Φωτός”, ενός όμορφου μύθου που συντρόφευσε τα παιδικά μου χρόνια. Αλλά και αργότερα. Μέχρι που κάποιος πολύ δικός μου άνθρωπος, πέρα για πέρα σχετικός με το θέμα, μου χάλασε το παραμύθι (αναφέρω στο βιβλίο ποιος και πώς).

Και πέρασαν πολλά χρόνια. Και έφτασε η Άνοιξη του 2018. Κι εκεί άρχισαν όλα. Από ένα τηλεφώνημα σε μια από τις σπουδαιότερες μορφές του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Και ακολούθησαν και άλλα πολλά. (Υπάρχει όλο το χρονικό στο βιβλίο)

Και ξαφνικά ένα πρωινό του Ιουνίου συμβαίνει το ανέλπιστο! Το περίμενα, αλλά δεν πίστευα ότι θα συμβεί. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διαγράφει κάθε αναφορά στη λέξη “θαύμα”, στην επίσημη ιστοσελίδα του, αναφορικά με το Άγιο Φως. Πώς; Ποιος; Γιατί; («εξαιτίας σας κ. Αλικάκο» – όλα υπάρχουν με αποδείξεις).

Και κάπου εκεί παίρνω την απόφαση να πάω στα Ιεροσόλυμα. Να ψάξω, να ρωτήσω, να μάθω.
Και μαθαίνω. Όλα. Τα πάντα. Ή τουλάχιστον αυτά που αρκούσαν για να πω, η μάλλον να ψελλίσω, εκείνες τις μέρες: ω Θεέ μου!…
Και πήγα ξανά. Και ξανά. Ζητούμενο δεν ήταν πια η γνώση, την είχα, ήταν η τεκμηρίωση.
Και μετά ακολούθησε ο φόβος, η ανασφάλεια, η αίσθηση του αδύνατου. Τι πάω να κάνω; Με ποιον πάω να τα βάλω; Έχω αυτό το δικαίωμα; Θα βλάψω ή θα βοηθήσω;
Για λίγο, αλλά τα ένιωσα, και αναρωτήθηκα. Γιατί στη συνέχεια αναμετρήθηκα με τον εαυτό μου. Έχω δικαίωμα να θάψω τις μαρτυρίες που συγκέντρωσα; Έχω δικαίωμα να φοβηθώ; Έχω δικαίωμα να σιωπήσω;
Όχι δεν έχω δικαίωμα. Ήταν η αλήθεια. Πλήρως τεκμηριωμένη και απόλυτη. Ομολογημένη από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του “θαύματος”, με στοιχεία δράματος.
Αλήθεια πικρή και σκληρή, αλλά η αποκάλυψή της πλήρως συμβατή με την πίστη και την Ορθοδοξία. Στο πνεύμα του «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». (Iωάν. η´ 32).
Αλήθεια λυτρωτική για μένα, αλλά κυρίως για τους ίδιους τους Αγιοταφίτες.
Οφείλω τον τίτλο του βιβλίου σε έναν σπουδαίο ιεράρχη του Πατριαρχείου.
Αυτός καθώς με αποχαιρέτησε μου είπε:
«Έχεις χρέος, τώρα που έλαχε σε σένα να αποκαλυφθεί η αλήθεια, να τη διαδώσεις. Λύτρωσέ μας από αυτό το ψέμα» (σελ. 87)
Σεβασμιότατε, έκανα το χρέος μου.   

πηγή