Πού είσαι; Ηρώδου Αττικού, εκεί που είναι μόνιμα οι κλούβες της αστυνομίας

Περιήλθαν στην κατοχή μου απομαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες από αναξιόπιστο πληροφοριοδότη που μέχρι σήμερα εργαζόταν για
μια αναξιόπιστη κυβέρνηση. Τα κείμενα που θα διαβάσετε είναι προϊόν φαντασίας και οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και πράγματα τελείως συμπτωματική.
Αποκάλυψη Νίκος Μαστοράκης

# 1

“Έλα, Έρντο, εγώ είμαι.”
“Τι θες πάλι;”
“Είμαι ζορισμένος. Με φάρμακα τη βγάζω. Δεν κάνεις κάτι;”
“Σαν τι δηλαδή;”
“Κάτι θερμό, όχι όπως λέμε θερμοφόρα, κάτι στο Αιγαίο, όχι σπουδαία πράματα, άλλοθι για να αποφύγω τις εκλογές.”
“Γίνεται. Τάξε μου.”
“Τρία τζαμιά και τη Θράκη.”
“Καλό ακούγεται, θα το δω.”
(κλικ – η γραμμή κλείνει.)

# 2
“Έλα πρόεδρε, εγώ είμαι.”
“Τι θέλεις πάλι;”
“Το υπέγραψες;”
“Ζήτησες αυτόγραφο και δεν το θυμάμαι;”
“Όχι πρόεδρε, το κωλόχαρτο για τις αλλαγές… Ξέρεις τώρα.”
“Μπα, δεν έχω ιδέα. Δεν πήρα τίποτα. Πώς να υπογράψω κάτι που δεν έχω πάρει;”
“Μη με αποτρελαίνεις και πάρω διπλή δόση Xanax. Στο ξαναστέλνω τώρα χέρι με χέρι, με έμπιστο άνθρωπο.”
“Ο Πετσίτης εδώ μέσα δεν μπαίνει.”
“Πετσίτης; Ποιος είναι αυτός;”
(Κλικ.)
(κοιτάει εμβρόντητος το ακουστικό.)
“Γαμώτη μου. Ου δις αχαριστερότερος του ευεργε… ευρεγε… κάπως έτσι είναι η λέξη.”

# 3

“Έλα, εγώ είμαι…”
“… κι άλλος κανένας; Τρομάρα σου!”
“Γυναίκα άσε τις μαλακίες.”
“Εσύ κάνεις μαλακίες. Δεν είχαμε που δεν είχαμε την εξουσία, τώρα δεν έχουμε ούτε κυβέρνηση.”
“Έχουμε και κυβέρνηση και νέο Άρειο Πάγο.”
“Τον πάγο ξέρεις πού να τον βάλεις.”
“Δες στο κομοδίνο, ξέμεινα από χάπια;”
“Αν το έλεγες αγγλικά αχαϊρευτε, θα το έλεγες χάπι εντ;”
(φεύγει και γυρίζει σε δευτερόλεπτα)
“Δεν άργησα, έχεις φροντίσει να μένουμε στην τρώγλη και οι αποστάσεις είναι μικρές. Δυστυχώς δεν είναι το μόνο μ ι κ ρ ό κάτω από αυτή τη στέγη.”
“Χάπια έμειναν;”
“Ένα μπουκαλάκι με 60. Σε φτάνουν για 24 ώρες.”
“Ναι, αν δεν ξυπνάω κάθε τόσο να παίρνω υπνωτικά.”
“Έχει αρχίσει και φαίνεται, όταν βγαίνεις στην τηλεόραση κοιμάσαι όρθιος.”
“Γυναίκα, πολύ κόντρα μου πας. Μηδέν συμπαράσταση. Σε λίγο θα γίνεις και Ν. Δ.”
“Εμ, να σου πω…”
(κλικ – η γραμμή κλείνει. Κοιτάζει το ακουστικό εμβρόντητος.)
“Κανε τη γυναίκα καθηγήτρια, να δεις καλό…”

# 4

“Εμπρός, ποιος είναι;”
“Αυτός που βρήκε το κινητό που ξέχασες σαν μαλάκας.”
“Εεεεε. Ποιο από τα δυο ξέχασα;”
“Και τα δυο ρε μάπα. Για να βεβαιωθώ ότι και το δεύτερο είναι δικό σου, πες μου το password.”
“XBOX”
“XBOX. Nαι, το άνοιξα ρε μάπα! Πώς σε λένε;”
“Τώρα άμα σου πω θα πάθεις εγκεφαλικό. Πού μπορώ να στείλω να τα πάρω;”
“Θα τα φέρω εγώ να δώσεις και ρεγάλο. Πού είσαι;”
“Ηρώδου Αττικού.”
“Δεν την ξέρω.”
“Εκεί που είναι μόνιμα οι κλούβες της αστυνομίας;”
“Ρε αει χέσου. Σε λίγο θα μου πεις ότι είσαι ο Τσίπρας.”
(κλικ – η γραμμή κλείνει – κοιτάζει το ακουστικό εμβρόντητος.)
“Δυο κινητά είχα ή τρία; Ξεχνάω εγώ ρε γαμώ το.”

# 5

“Έλα κοριτσάρα μου. Εγώ είμαι.”
“Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.”
“Και πού με βάζεις;”
“Στο 23%”
“Κι αν πέσω από το 23%;”
“Θα σε φάνε ζωντανό, θα σε ρίξουν στα σκυλιά και τότε θα με πάρεις να πάμε να ζήσουμε στις Μπουχάμες.”
(κλικ – η γραμμή κλείνει – κοιτάζει το ακουστικό εμβρόντητος και μετά το βαράει.)
“Έπρεπε να σε έχω αφήσει καθαριστήρια.”

πηγή