Αγαπητέ κ. Δένδια μήπως είναι αδυναμία η απέλαση του Λίβυου πρέσβως, όταν δεν τολμούμε να κάνουμε το ίδιο με τον Τούρκο;

Αγαπητέ κ. Δένδια, η απορία στους καφενέδες της Περιφέρειας είναι πρόδηλος: Γιατί δεν απελάσαμε και τον Τούρκο πρέσβη ο οποίος μάλιστα θα μπορούσαμε να
πούμε ότι βρίσκεται σε ένα υπό κατάληψη ιστορικό κτήριο της Αθήνας;

Γιατί μόνο τον Λίβυο πρέσβη από την στιγμή που αμφότερα τα κράτη προχώρησαν στην συμφωνία και την χάραξη ΑΟΖ;


Aπό τον Βασίλη Μπόνιο

Μήπως η απέλαση του Λίβυου πρέσβη είναι τόσο ψύχραιμη και σοφή κίνηση όσο και η αντίστοιχη των Κυπρίων αδελφών που έτρεχαν ασθμαίνοντας στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα να παραδώσουν την Ρηματική διακοίνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την οποία οι οξυδερκείς Κύπριοι αδελφοί καλούσαν τους Τούρκους σε μονομαχία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;

Ποιος τους συμβούλεψε να αποτανθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
Μα ο απίθανος κ. Προκόπης Παυλόπουλος!

Και πως αντέδρασαν οι Τούρκοι;

Απλά έγραψαν τη κυπριακή ρηματική διακοίνωση εκεί που δεν πιάνει φως!
Μήπως δείχνει τραγική αδυναμία το να μην μπορούμε στα μάτια της διεθνούς κοινότητος να απελάσουμε τον Τούρκο Πρέσβη από την υπό κατάληψη Πρεσβεία και να ξεσπάμε στον Λίβυο;

«Η απέλαση ενός πρέσβη απλά και μόνο λόγω της συμφωνίας που υπογράψαμε δεν είναι ώριμη συμπεριφορά στη διπλωματία. Είναι εξωφρενικό», είπε ο Τσαβούσογλου σε δημοσιογράφους

Το πόσο αποτυχημένος λαός (και κράτος) είμαστε θα το διαπιστώσουμε για μία ακόμη φορά μέσα από την ιστορία της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα (εδώ που πήγαν οι Κύπριοι να παραδώσουν την Ρηματική διακοίνωση-ραντεβού στη Χάγη).

Στην οδό Βασιλέως Γεωργίου Β’ αρ.8, δεσπόζει το κτήριο της τουρκικής πρεσβείας.

Στην μεγάλη και επιβλητική πόρτα του νεοκλασικού κυριαρχεί το σύμβολο της τουρκικής σημαίας και τα μέτρα ασφαλείας είναι πολύ αυστηρά.

Άλλωστε βρίσκεται ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου και τα ιστορικά γραφεία της ΝΔ στην οδό Ρηγίλλης.

Εκεί όμως έμεινε από το 1920 και για 4 χρόνια ο Ελευθέριος Βενιζέλος.



Δέκα χρόνια μετά, το κτήριο πέρασε στο τουρκικό δημόσιο που το αγόρασε στην τιμή των 7.462.000 δραχμών, όπως γράφει το συμβόλαιο αγοραπωλησίας.

Ο μεσολαβητής της τουρκικής κυβέρνησης ήταν ο διευθυντής του λογιστηρίου στο υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας, Αβδούλ Καδίρ Μπέης.

Επειδή δεν γνώριζε ελληνικά, βοηθοί του στις διαπραγματεύσεις ήταν δύο Έλληνες, ένας πολιτικός μηχανικός και ένας συμβολαιογράφος.

Για την αγορά, ο Μπέης δεν κατέβαλε όλο το συμφωνηθέν ποσό, αλλά έδωσε μια μικρή προκαταβολή.

(Δηλαδή οι Τούρκοι άρπαξαν σχεδόν τζάμπα και το σπίτι που έμεινε ο Βενιζέλος στην καρδιά της Αθήνας!)
Κατά την παραμονή του Βενιζέλου στο νεοκλασικό της Βασιλέως Γεωργίου, οι χώροι είχαν διακοσμηθεί έτσι ώστε να κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο.

Μετά από την εγκατάσταση της τουρκικής διπλωματικής αντιπροσωπείας, η διακόσμηση έγινε ανατολίτικη.

Το μόνα στοιχεία που θυμίζουν ότι κάποτε εκεί κατοικούσε ο έλληνας πολιτικός, είναι τα γύψινα ακροκέραμα και τα ανάγλυφα σχέδια στο ταβάνι του πρώτου ορόφου, καθώς και οι λευκοί κίονες της βεράντας.

Σήμερα, στο ισόγειο στεγάζονται οι υπηρεσίες της πρεσβείας, στον πρώτο όροφο είναι ο χώρος υποδοχής των επισήμων και η σαλονοτραπεζαρία και στον δεύτερο, τα ιδιαίτερα δωμάτια του εκάστοτε τούρκου πρέσβη….  

ΠΗΓΉ