Γράφει ο Βασίλης Μπόνιος.
Ένας από τους ισχυρούς επιχειρηματίες της χώρας που υπήρξε συμμαθητής του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κολλέγιο της Αθήνας μάς είχε εξομολογηθεί το εξής για τον σημερινό πρωθυπουργό:
-O Kυριάκος έχει ένα χαρακτηριστικό: Δεν εγκαταλείπει μία μάχη εάν ο ίδιος δεν έχει φθάσει τον εαυτό του στα όριά του. Εάν δεν εξαντλήσει και την παραμικρή ικμάδα των ορίων του για να τα καταφέρει…
Από τον Βασίλη Μπόνιο
Αυτό κατά τη γνώμη μας φάνηκε περίτρανα στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ-τότε που ο Κυριάκος φθάνοντας τις αντοχές του στα όριά του κέρδισε την αναμέτρηση και ένα κόμμα που στα χέρια του Μειμαράκη είχε καταντήσει κλωτσοσκούφι του Τσίπρα.
Πάμε τώρα στον Covid-19. Παρότι τρέφουμε απέραντη εκτίμηση και σεβασμό στο πρόσωπο του μειλίχιου και γλυκύτατου Σωτήρη Τσιόδρα στη προκειμένη περίπτωση οι αριθμοί δεν είναι υπέρ του-ούτε φυσικά υπέρ του Τσακ Νόρις από τα Lidl Χαρδαλιά.
(Από τα Lidl είναι και οι περισσότεροι υπουργοί και σύμβουλοι του Κυριάκου οι οποίοι μπορούν να συγκριθούν μόνο με παιδική χαρά-όπως για παράδειγμα αυτοί που έχουν αναλάβει την υπόθεση Coronavirus)
Όπως θα δείτε και στη συνέχεια η αναλογία κρουσμάτων και νεκρών στη χώρα μας είναι ένας νεκρός στα 25 κρούσματα.
Bρισκόμαστε στη κορυφή των θανάτων σε σχέση με τα κρούσματα στη λίστα με τις 10 χώρες της Ευρώπης που έχουν τους λιγότερους θανόντες.
Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί ο Κυριάκος αρκετά νωρίς πήρε την απόφαση να κλείσει τα σχολεία και να επιβάλλει τον κατ΄οίκον περιορισμό.
Αυτή του η απόφαση έχει αποδειχθεί σωτήρια για τον ελληνικό λαό έως και σήμερα.
Από την άλλη η αναλογία κρουσμάτων και νεκρών είναι ανησυχητική.
Δυστυχώς όσοι μπαίνουν στις ελληνικές ΜΕΘ πρέπει να έχουν μεγάλη τύχη για να ξαναβγούν-κάτι που δεν συνέβη στη περίπτωση του 52χρονου Σπανού.
Οι αριθμοί λοιπόν δεν ευνοούν παρά μόνο την αξία της Ηγεσίας του πρωθυπουργού.
Όπως γράφαμε και σε προηγούμενη ανάρτησή μας ο Κυριάκος είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κεφάλαιο της χώρας.
Ένας αναπάντεχος Κυριάκος που γνωρίζει ότι πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με την ιστορία για 2η φορά μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (η πρώτη όταν απέκρουσε την τουρκική επίθεση στον Έβρο η οποία μετατράπηκε σε μία νίκη των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων που τόσο την είχαμε ανάγκη) καλείται να σπάσει τα ταμπού του χυδαίου πελατειακού κράτους και των εγχωρίων και ξένων συμφερόντων που το στηρίζουν.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, όπως έχουμε ξαναγράψει, πρέπει να αντιμετωπίσει την ασύμμετρη απειλή που δέχεται η Ελλάδα με ασύμμετρη διακυβέρνηση.
Η τουρκική απειλή, η απειλή του coronavirus είναι θανάσιμες απειλές για τη χώρα. Αυτές οι απειλές απαιτούν πλέον ασύμμετρη διακυβέρνηση.
Απαιτούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μετατραπεί σε μια ασύμμετρη απειλητική μηχανή ο ίδιος.
Πρώτα απ΄όλα πρέπει να γίνει απειλητικός για εκείνους από τους υπουργούς και τους συμβούλους του (εδώ ψώνισε από τα Lidl) oι οποίοι δεν διαθέτουν τόλμη και φαντασία.
Δεν μπορεί να περιμένει από τον τσεκαδόρο των ΚΤΕΛ Σταικούρα και από τον Μπελμοντό της Στυλίδας Βρούτση να πάρουν στους ώμους τους την Οικονομία και το Ασφαλιστικό.
Αυτοί οι δύο είναι για να κρατάνε το κυλικείο της εκπομπής του Γιώργου Αυτιά.
Ο Κυριάκος λοιπόν καλείται να γίνει ασύμμετρη απειλή με μοναδικό στόχο την μετατροπή της χώρας σε φορολογικό Παράδεισο.
Οσες επενδύσεις και να κάνει το τσακισμένο ελληνικό δημόσιο δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το χρήμα των ξένων επενδυτών-του εισαγόμενου χρήματος.
Ο Κυριάκος σήμερα κιόλιας πρέπει να μειώσει κατά 50% και πλέον τους φορολογικούς συντελεστές (στο 10 με 12%) και να εξαλείψει τα φορομπηχτικά χαράτσια του Σύριζα. Οι επενδύσεις είναι θέμα εθνικής επιβίωσης-τίποτε λιγότερο.
Η Ελλάδα πρέπει να γίνει προορισμός ακόμη και του τυχοδιωκτικού ξένου χρήματος.
Να μην περιμένουμε δηλαδή να έλθουν εδώ για να χτίσουν Παρθενώνες.
Χρήμα να πέσει στη χώρα, αυτό έχει σημασία. Σ΄αυτή την κατεύθυνση ο Κυριάκος δεν πρέπει να υπολογίζει τη γνώμη της ολίγιστης καιροσκόπου Μέρκελ, η οποία οδηγεί το ευρωπαικό σκάφος στο παγόβουνο εξαιτίας της ανεπάρκειάς της.
Η επιβίωση της Ελλάδας περνάει μέσα από ρήξεις και όχι τζάμπα μαγκιές, αλά Τσίπρα, ο οποίος κατέληξε να γίνει το pool boy της Γερμανίδας.
Το Κουρδιστό Πορτοκάλι πιστεύει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανάταξης της χώρας μέσα από τη κόλαση που βιώνουμε για μία και πλέον δεκαετία.
Σύμφωνα μάλιστα με αποκλειστικές πληροφορίες του Κουρδιστού Πορτοκαλιού ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δίστασε-πολύ πρόσφατα- να πάει κόντρα τόσο σε κάποιους δειλούς υπουργούς του όσο και στην καιροσκόπο Γερμανίδα.
Η πρώτη σκληρή κόντρα του Κυριάκου με τη Μέρκελ έγινε για το κλείσιμο των σχολείων. Ο Κυριάκος ενημέρωσε την Γερμανίδα ότι θα κλείσει τα σχολεία.
Η αντίδραση της Μέρκελ ήταν σαν τα γνωστά videακια που διακωμωδούν τον Χίτλερ. Άρχισε να χτυπιέται και να φωνάζει (στον Κυριάκο) στο τηλέφωνο:
-Mην το κάνεις. Εάν κλείσεις τα σχολεία θα προκαλέσεις πανικό στην Ευρώπη…Δεν πρέπει να το κάνεις αυτό…
Δυστυχώς (για τους ίδιους) παρόμοιες ενστάσεις-φοβίες εξέφρασαν και κάποιοι από τους υπουργούς του για το θέμα: Aντί το υπουργικό πάθος να δίνει ώθηση στον πρωθυπουργό κάποιοι από τους υπουργούς -με πολλές πίσω σκέψεις-επιχειρούν να τον φοβίζουν.
Ο Κυριάκος αγνόησε τόσο τη Μέρκελ όσο και τους υπουργούς του και έκλεισε τα σχολεία.
Στο κάτω κάτω η χώρα μας πρέπει να σταματήσει να είναι γερμανικό (σας θυμίζουμε τον απαξιωτικό τρόπο αποκλεισμού της Ελλάδας από τη διάσκεψη του Βερολίνου), αμερικανικό, γαλλικό, ρωσικό ή κινέζικο προτεκτοράτο αλλά ένα ανεξάρτητο κράτος.
Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού (στο χρονικό διάστημα που έγινε) να κλείσει τα σχολεία ήταν μία ασύμμετρη αντίδραση. Σαν κι αυτή έχουμε ανάγκη πολλές.
Σ΄αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός απαίτησε και πήρε και την ποσοτική χαλάρωση…Με αυτά τα γκάζια πρέπει να συνεχίσει να κυβερνά τη χώρα και όσοι από τους υπουργούς έχουν τα κότσια να τον ακολουθήσουν ας το κάνουν.
Διαφορετικά ας πάνε σπίτια τους…
Γιατί οι αριθμοί δεν είναι ιδιαίτερα φιλικοί με τον Σωτήρη Τσιόδρα και τον υπαστυνόμο Χαρδαλιά
O κ. Γιώργος Τσιάκαλος, πρώην καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο δημοσίευσε έναν πίνακα με τις 10 χώρες της Ευρώπης με τους λιγότερους θανάτους από τον Covid-19 και περισσότερα από 1000 κρούσματα με στοιχεία ως τις 4-4-2020.
Από τον πίνακα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει ότι η σχέση αριθμού θανάτων προς τον αριθμό κρουσμάτων στη χώρα μας ήταν 1 θάνατος ανά 25 κρούσματα.
Ήταν μάλιστα η μεγαλύτερη αναλογία ανάμεσα στις συγκεκριμένες 10 χώρες.
Το συμπέρασμα είναι ότι μένουμε κλειδαμπαρωμένοι στο σπίτι για να μην νοσήσουμε.
Ο ένας στους 25 χάνει τη μάχη για τη ζωή σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Ένας στους 25 ήταν και ο 52χρονος μάνατζερ.
Το θέμα είναι να μην νοσήσουμε.
Tο τελευταίο 48ωρο και έπειτα από τη μικρή αλλά σταθερή υποχώρηση των νέων εισαγωγών την περασμένη εβδομάδα, καταγράφηκε και πάλι αύξηση στους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από κορωνοϊό και χρειάζονται νοσηλεία.
Σήμερα 283 άνθρωποι νοσηλεύονται με τη νόσο Covid-19 στα νοσοκομεία αποκλειστικής νοσηλείας ασθενών με τη λοίμωξη αυτή, ενώ μέχρι και την περασμένη Παρασκευή νοσηλεύονταν 270 ενώ οι συμπολίτες μας που έχουν φύγει από το ζωή ανέρχονται στους 76.
Όπως ήταν φυσικό ο πίνακας και οι αναρτήσεις του καθηγητή προκάλεσαν πάσης φύσεως σχόλια μια και ο πάσα ένας είχε άποψη.
Ο κ. Τσιάκαλος πήρε θέση για τις αντιδράσεις με μια νέα τοποθέτησή του>
Ο πίνακας που ανάρτησα χθες, οι αντιδράσεις και το CFR
Ανάρτησα χθες έναν πίνακα και τον συνόδευσα με ένα μικρό κείμενο.
Αφορμή ήταν μία ανάρτηση που είδα, στην οποία εκφραζόταν ενθουσιασμός, επειδή η Ελλάδα δείχνει σε όλους πως αντιμετωπίζεται με επιτυχία η πανδημία.
Αυτή ήταν η αφορμή. Αιτία ήταν το γεγονός ότι παρακολουθώντας τις καθημερινές επίσημες ανακοινώσεις, αναρωτιέμαι κάθε φορά, εάν οι τηλεθεατές κάνουν κάποιες σκέψεις για τις σχέσεις ανάμεσα στους τρεις αριθμούς -κρούσματα, θάνατοι, αναρρώσεις- και για τη σημασία αυτών των σχέσεων. Τι αντικατοπτρίζουν;
Αποφάσισα, λοιπόν, να βάλω σε πίνακα τη σχέση ανάμεσα στον αριθμό των κρουσμάτων και τον αριθμό των θανάτων. Έδωσα όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει κατανοητό τι ακριβώς απεικόνιζε ο πίνακας (τη σχέση ανάμεσα στους δύο αριθμούς για χώρες που ανταποκρίνονταν σε συγκεκριμένα κριτήρια), ποιος τον έκανε (εγώ!), από πού πήρε τα στοιχεία (από το Johns Hopkins, τα στοιχεία του οποίου χρησιμοποιούν κάθε μέρα οι επίσημοι αρμόδιοι της χώρας στην απογευματινή τους ενημέρωση).
Έδωσα μια πληροφορία: Προσέξτε δεν πρόκειται για τη «θνησιμότητα».
Και σημείωσα: «ανησυχητική, κατά τη γνώμη μου, είναι η σχέση του αριθμού θανάτων προς τον αριθμό των κρουσμάτων».
Ούτε συμπεράσματα διατύπωσα ούτε κάτι περισσότερο είπα από αυτό, που έδειχνε ο πίνακας.
Και περίμενα.
Ξαφνιάστηκα, ενώ μάλλον δεν έπρεπε, από τις αντιδράσεις. Υπήρξαν πολλοί, που μου είπαν ότι θα έπρεπε να πάρω υπόψη μου και άλλους παράγοντες (αριθμό κατοίκων κ.τ.λ.). Γιατί θα έπρεπε να κάνω κι εκείνο, για να έχω το δικαίωμα να αναρωτηθώ για τη σχέση ανάμεσα στους δύο αριθμούς, που με ενδιέφεραν;
Ποιος διατάζει και ποιος υποχρεώνει έναν πολίτη ή έναν επιστήμονα για ποιο πράγμα έχει δικαίωμα να αναρωτηθεί και να ψάξει; Πάντως, όλες τις προτάσεις, τις παίρνω υπόψη μου, και τα αποτελέσματα θα τα παρουσιάσω σε επόμενες αναρτήσεις. Ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσες προτάσεις, επειδή ξεκινούσαν από το ενδιαφέρον για μια πολυδιάστατη διερεύνηση ενός θέματος, που αφορά τη ζωή όλων μας. Θεωρώ ότι έτσι πρέπει να είναι οι πολίτες, γυναίκες και άνδρες. Χάρηκα.
Αξιοπρόσεκτες βρήκα τις βεβαιότητες κάποιων, σχετικά με τις «προφανείς» προθέσεις, που κρύβονται δήθεν πίσω από την ανάρτησή μου. Η οποία γι’ αυτόν το λόγο είναι «απαράδεκτη». Ώστε έτσι; Η καταγραφή της σχέσης δύο αριθμών, που καθημερινά ανακοινώνονται επίσημα, δεν μπορεί πάρα να είναι ύποπτη, αφού δεν δίνεται από τους επίσημους.
Συνεπώς ύποπτοι είναι όσοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τις επίσημες πληροφορίες, αποδέχονται ως ειλικρινείς και έγκυρες τις ανακοινώσεις των επίσημων αρμοδίων, δεν αμφισβητούν τα δεδομένα, τα καταγράφουν στο μυαλό τους, τα εμπεδώνουν, αλλά μετά προχωρούν και στο επόμενο βήμα, που χαρακτηρίζει τον Σκεπτόμενο Άνθρωπο: συνδέουν τις πληροφορίες μεταξύ τους, όπως και με προηγούμενες εμπειρίες, και τις μετατρέπουν από απλά δεδομένα σε Γνώση. Ύποπτο βήμα; Τι να κάνουμε; Αυτός είναι ο σκεπτόμενος άνθρωπος, αυτοί είναι οι πολίτες, δηλαδή οι ελεύθεροι άνθρωποι. Πάντως, ναι, αξιοπρόσεκτες ήταν για μένα οι έντονες παρατηρήσεις τους. Μέρος της πολιτικής μας ζωής είναι. Και κυρίως είναι έκφανση της κοινωνικής μας ζωής, όπου η καχυποψία απέναντι σε διαφορετικές προσεγγίσεις της καθημερινότητας αποτελεί τρόπο, με τον οποίο κάποιοι, έχοντας συμβιβαστεί με μια παθητική ζωή, αντιμετωπίζουν όσους/ες αμφισβητούν με λόγο (επιστημονικό) και πράξη τη μετατροπή των ανθρώπων από πολίτες σε υπάκουους υπηκόους.
Υπήρξαν και κάποιοι, για τους οποίους ισχύει ότι μεγαλύτερες από την απόλυτη άγνοιά τους για το θέμα είναι μόνο η αμετροέπεια, η θρασύτητα και η χυδαιότητά τους. Μέρος της κοινωνίας μας κι αυτοί, δικό μας καθήκον είναι να κάνουμε, ότι μπορούμε, ώστε να καταπολεμηθεί η άγνοια. Τα άλλα…
Τέλος, κάποιοι μίλησαν για εγκληματική ενέργεια και κυρίως για παραπλάνηση: «Ένας πίνακας παραπλανητικός θα μαζέψει από κάτω σχόλια που παραπλανούν ακόμα περισσότερο», γράφει κάποιος. Προφανώς δεν είναι κακόβουλες παρατηρήσεις, αποδέχομαι ότι κινούνται από ενδιαφέρον για τον ίδιο σκοπό, την αποτελεσματική καταπολέμηση της πανδημίας, αποτελεί όμως πράγματι ο πίνακας δημιούργημα που συμβάλλει στην παραπλάνηση;
Είναι λοιπόν καιρός να πω τι είναι αυτός ο πίνακας: Είναι ο επίσημος τρόπος καταγραφής της θνητότητας σε περιπτώσεις επιδημιών.
Τρόπος, που χρησιμοποιούν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, οι Υγειονομικές Υπηρεσίες όλων των χωρών και η επιστημονική κοινότητα. Λέγεται CFR (case fatality ratio) και ορίζεται ως η σχέση ανάμεσα στους δύο αριθμούς, με ονομαστή τον αριθμό θανάτων και παρονομαστή τον αριθμό των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. Αυτός ο αριθμός χρησιμοποιείται, όταν λένε η Κορέα ή η Γερμανία πηγαίνουν καλά, ενώ αντίθετα η Ιταλία δεν πάει καλά.
Αυτό που έκανα εγώ ήταν να πω ότι το ίδιο πράγμα, που λένε οι επίσημοι πίνακες, μόνο με τρόπο, που να τον καταλαβαίνουν και οι «απλοί άνθρωποι» καλύτερα. Θα μπορούσα να αναρτήσω τον επίσημο πίνακα, που ανανεώνεται κάθε τρεις μέρες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το κάνω σήμερα.
Δεν το έκανα χθες. Ήταν ένα μικρό πείραμα και έδειξε αποτελέσματα. Ανήκουμε, προς το παρόν, σε τέσσερις κατηγορίες, τις περιέγραψα παραπάνω. Δεν αισθάνομαι να με πρόσβαλε κανείς.
Όμως αισθάνομαι την ανάγκη να πω: ακούω συχνά να καλούμαστε σε ενότητα. Ναι, τη χρειαζόμαστε. Ενότητα στο σκοπό (να σώσουμε ανθρώπινες ζωές), ενότητα στο σεβασμό της αξιοπρέπειας όλων των ανθρώπων (και αυτών που έχουν διαφορετικές απόψεις για τον τρόπο που θα φτάσουμε στο σκοπό), ενότητα στην πεποίθηση ότι η δημοκρατική κοινωνία είναι ασύμβατη με την επιβολή ενιαίας σκέψης.
Αυτά δοκιμάζονται στην Κοινωνία της Πανδημίας, και όχι μόνο στην Ουγγαρία του Όρμπαν.
Υ.Γ. Ο ίδιος έχω κάποιες ενστάσεις για το cfr, όπως και άλλοι ερευνητές. Η εικόνα όμως δεν αλλάζει αισθητά, όταν οι αριθμοί των κρουσμάτων μεγαλώνουν.
ΟΙ δύο πίνακες είναι μέρη του μεγάλου πίνακα, που ανάρτησε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μία μέρα πριν τη δική μου ανάρτηση. Συνοδεύονται από τον χθεσινό «δικό μου».
Είδα πολλούς να θεωρούν ότι η χώρα μας βρίσκεται στην πιο καλή κατάσταση στην Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με άλλες χώρες έχουμε λίγα κρούσματα στην Ελλάδα, χάρη στην υποδειγματική συμπεριφορά των πολιτών, που επιβραδύνει τη διάδοση του ιού.
Όμως ανησυχητική, κατά τη γνώμη μου, είναι η σχέση του αριθμού θανάτων προς τον αριθμό των κρουσμάτων.
Αναρτώ ένα πίνακα για να δούμε τη σχέση αυτή στις δέκα χώρες (συν την Ελλάδα) της Ευρώπης, που έχουν τον μικρότερο αριθμό θανάτων, έχοντας πάνω από 1.000 κρούσματα.
Προσοχή! Η σχέση αυτή δεν είναι αυτό που ονομάζουμε “θνησιμότητα”.
πηγή
Αυτό που έκανα εγώ ήταν να πω ότι το ίδιο πράγμα, που λένε οι επίσημοι πίνακες, μόνο με τρόπο, που να τον καταλαβαίνουν και οι «απλοί άνθρωποι» καλύτερα. Θα μπορούσα να αναρτήσω τον επίσημο πίνακα, που ανανεώνεται κάθε τρεις μέρες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το κάνω σήμερα.
Δεν το έκανα χθες. Ήταν ένα μικρό πείραμα και έδειξε αποτελέσματα. Ανήκουμε, προς το παρόν, σε τέσσερις κατηγορίες, τις περιέγραψα παραπάνω. Δεν αισθάνομαι να με πρόσβαλε κανείς.
Όμως αισθάνομαι την ανάγκη να πω: ακούω συχνά να καλούμαστε σε ενότητα. Ναι, τη χρειαζόμαστε. Ενότητα στο σκοπό (να σώσουμε ανθρώπινες ζωές), ενότητα στο σεβασμό της αξιοπρέπειας όλων των ανθρώπων (και αυτών που έχουν διαφορετικές απόψεις για τον τρόπο που θα φτάσουμε στο σκοπό), ενότητα στην πεποίθηση ότι η δημοκρατική κοινωνία είναι ασύμβατη με την επιβολή ενιαίας σκέψης.
Αυτά δοκιμάζονται στην Κοινωνία της Πανδημίας, και όχι μόνο στην Ουγγαρία του Όρμπαν.
Υ.Γ. Ο ίδιος έχω κάποιες ενστάσεις για το cfr, όπως και άλλοι ερευνητές. Η εικόνα όμως δεν αλλάζει αισθητά, όταν οι αριθμοί των κρουσμάτων μεγαλώνουν.
ΟΙ δύο πίνακες είναι μέρη του μεγάλου πίνακα, που ανάρτησε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μία μέρα πριν τη δική μου ανάρτηση. Συνοδεύονται από τον χθεσινό «δικό μου».
Είδα πολλούς να θεωρούν ότι η χώρα μας βρίσκεται στην πιο καλή κατάσταση στην Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με άλλες χώρες έχουμε λίγα κρούσματα στην Ελλάδα, χάρη στην υποδειγματική συμπεριφορά των πολιτών, που επιβραδύνει τη διάδοση του ιού.
Όμως ανησυχητική, κατά τη γνώμη μου, είναι η σχέση του αριθμού θανάτων προς τον αριθμό των κρουσμάτων.
Αναρτώ ένα πίνακα για να δούμε τη σχέση αυτή στις δέκα χώρες (συν την Ελλάδα) της Ευρώπης, που έχουν τον μικρότερο αριθμό θανάτων, έχοντας πάνω από 1.000 κρούσματα.
Προσοχή! Η σχέση αυτή δεν είναι αυτό που ονομάζουμε “θνησιμότητα”.
πηγή
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !