Μόλις 10 από τους 20 πλουσιότερους Ρώσους, έχουν τεθεί στο στόχαστρο των κυρώσεων της Δύσης για την πρόσφατη εισβολή στην Ουκρανία, κάτι που σημαίνει ότι μια ομάδα υπερ-πλούσιων και πανίσχυρων δισεκατομμυριούχων εξακολουθεί να δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο, χωρίς τον παραμικρό νομικό περιορισμό.
Η συνολική περιουσία των 20 μεγιστάνων της Μόσχας, πριν από την έναρξη του πολέμου και την επιβολή των κυρώσεων, ανερχόταν σε τουλάχιστον 200 δισ. δολάρια. Ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Γι’ αυτό τον λόγο, η Δύση αποφάσισε να θέσει περιορισμούς σε αυτά τα αμύθητα πλούτη, σε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης στον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Όμως, παρά τα σκληρά και (ομολογουμένως) άνευ προηγουμένου μέτρα, το 50% των Ρώσων μεγιστάνων εξακολουθεί να είναι πλήρως ελεύθερο να κάνει ό,τι μπίζνες επιθυμεί, με όποιους ακριβώς επιθυμεί και σε όποιο μέρος επιθυμεί.
Συγκεκριμένα, από τη λίστα των πλουσιότερων Ρώσων, μόλις 10 έχουν τεθεί στο στόχαστρο των βρετανικών κυρώσεων, μόλις εννέα στο στόχαστρο των ευρωπαϊκών κυρώσεων και μόλις τέσσερις στο στόχαστρο των αμερικανικών κυρώσεων.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι τέσσερις από τους πέντε πλουσιότερους Ρώσους δεν υπόκεινται σε κανένα περιοριστικό μέτρο, συμπεριλαμβανομένου και του Νο.1 μεγιστάνα της Ρωσίας, του Βλαντιμίρ Ποτάνιν, ο οποίος έχει περιουσία 30 δισ. δολαρίων.
Ο πλουσιότερους από τους «φίλους» του Κρεμλίνου, ο οποίος έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τις κυρώσεις της Δύσης, είναι ο Αλεξέι Μορντάσοφ, ο οποίος είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στη Ρωσία και ο οποίος έχει τεθεί στο στόχαστρο του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εκτός των κυρώσεων έχουν μείνει, μεταξύ άλλων, οι Λεονίντ Μικέλσον (ενέργεια), Βλαντιμίρ Λίσιν (μέταλλα) και Βαγκίτ Αλεκπέροφ (ενέργεια). Σύμφωνα με διάφορους ειδικούς, η απόφαση να μην επιβληθούν μέτρα στους παραπάνω εν μέρει συνδέεται με το γεγονός ότι κατέχουν σημαντικά μερίδια μετοχών σε εταιρείες – γίγαντες της ενέργειας, των μετάλλων και των λιπασμάτων. Κάτι το οποίο θα είχε επιπτώσεις και στις οικονομίες της Δύσης.
«Υπάρχουν λόγοι για να επιβληθούν κυρώσεις σε κάποιους ολιγάρχες και λόγοι για να μην επιβληθούν» τονίζει στο Bloomberg o Τζον Σμιθ, πρώην στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και νυν εταίρος στη δικηγορική εταιρεία Morrison & Foerster. «Είτε επειδή δεν βρίσκονται κοντά στις αποφάσεις του Κρεμλίνου, είτε επειδή είναι δύσκολο να μπουν οι κυρώσεις και οι κυβερνήσεις θέλουν να ετοιμάσουν ένα σχέδιο, προτού τραβήξουν τη σκανδάλη»
Άλλωστε, οι μνήμες από την εμπειρία του 2018 είναι ακόμη νωπές. Τότε η Ουάσιγκτον είχε επιβάλλει κυρώσεις στον δισεκατομμυριούχο Όλεγκ Ντεριπάσκα, ο οποίος ήλεγχε τη United Rusal International, τη μεγαλύτερη εταιρεία αλουμινίου εκτός της Κίνας. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει εκτόξευση των τιμών στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων, η οποία ανακόπηκε μόνο εφόσον ο Ντεριπάσκα ανέκτησε τα ηνία της εταιρείας του.
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !