Οικογένεια Αθανασιάδου: Η πτώση μιας «αυτοκρατορίας» του Τύπου

Είναι μια οικογένεια που έχει αφήσει το ισχυρό αποτύπωμά της στην ιστορία του ελληνικού Τύπου, συνδέοντας το όνομά της με δύο εμβληματικές εφημερίδες, τη «Ναυτεμπορική» και τη «Βραδυνή», αλλά και με την τραγική δολοφονία του συνιδρυτή και θεμελιωτή του συγκροτήματος Τζώρτζη Αθανασιάδη.

Η επόμενη γενιά, οι τρεις κόρες του, Αγγέλα, Μαριέττα και Ειρήνη, κράτησαν το τιμόνι για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, αντιμέτωπες με δυνατούς κλυδωνισμούς και από ένα σημείο και μετά με την πολύπλευρη κρίση να ροκανίζει τα θεμέλια του οικοδομήματος. 

Σε αυτή την πορεία η οικογένεια Αθανασιάδη απώλεσε αρχικά τη «Βραδυνή» και στη συνέχεια και το συγκρότημα της «Ναυτεμπορικής», με αποτέλεσμα να πληγεί το προφίλ της, καθώς χάθηκαν τα περισσότερα από όσα είχε δημιουργήσει ο Τζώρτζης Αθανασιάδης. 

Παράλληλα, από πέρυσι ξεκίνησαν να απειλούνται με πλειστηριασμούς και προσωπικά περιουσιακά στοιχεία ορισμένων μελών της. Αρχικά όσον αφορά πολυτελή μεζονέτα της Αγγέλας Αθανασιάδου-Κοντογούρη στο Παλαιό Φάληρο, όπου ο πλειστηριασμός αποφεύχθηκε. Το ίδιο συνέβη στο «παρά πέντε» και με την έπαυλη της Ειρήνης Αθανασιάδου στο Ελληνικό, η οποία είχε προγραμματιστεί να βγει στο σφυρί την περασμένη Τετάρτη 5 Οκτωβρίου…

Τα θεμέλια και η άνοδος

Οι ρίζες της οικογένειας κρατάνε από τη Μικρά Ασία. Εκεί γεννήθηκε το 1912 ο Τζώρτζης Αθανασιάδης. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, σε ηλικία μόλις 12 ετών, εγκαθίσταται, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Πάνο, στον Πειραιά. Σπούδασε στην Ελληνογαλλική Σχολή Saint-Paul και παράλληλα στον ελεύθερο χρόνο του δούλευε δίπλα στον αδελφό του, ο οποίος ήδη από τον Μάρτιο του 1924 είχε προχωρήσει στην έκδοση του «Ναυτικού και Εμπορικού Δελτίου Πειραιώς».

Ετσι έκανε τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία και πλέον το 1936, αν και μόλις 24 ετών, ανέλαβε εκείνος τη διεύθυνση του «Δελτίου», το οποίο επί των ημερών του εμπλουτίστηκε σε ύλη και αύξησε την κυκλοφορία του.

Το 1948 το «Δελτίο» μετονομάζεται σε «Ναυτεμπορική», σηματοδοτώντας την εμφάνιση του οικονομικού Τύπου στην Ελλάδα, ενώ ήταν και η πρώτη εφημερίδα στη χώρα που εκδόθηκε σε σχήμα tabloid. 

Στο μεταξύ ήδη από τη δεκαετία του ’40 ο Τζώρτζης Αθανασιάδης αναπτύσσει στενή φιλική και πολιτική σχέση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ καταγράφει σημαντική δραστηριότητα και στον χώρο του αθλητισμού.
Ετσι, στην περίοδο της πρώτης πρωθυπουργίας του Καραμανλή, το 1955, ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Αθλητισμού, ενώ το 1958 με δική του εισήγηση συστάθηκε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και έναν χρόνο αργότερα, το 1959, ιδρύθηκε ο ΟΠΑΠ, στον οποίο διετέλεσε πρόεδρος μέχρι το 1963 και την πτώση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. 

Την ίδια περίοδο εξαγόρασε τη «Βραδυνή» και το 1964 ίδρυσε την πρωινή εφημερίδα «Ημέρα», που ανέστειλε την έκδοσή της το 1966. Κατά τη διάρκεια της χούντας ήρθε σε σύγκρουση με το καθεστώς των συνταγματαρχών, με αποκορύφωμα τη δημοσίευση των δηλώσεων Καραμανλή από το Παρίσι στις 23 Απριλίου 1973 που οδήγησαν στην κατάσχεση των φύλλων της «Βραδυνής» και τη δικαστική δίωξή του. 

Λίγο αργότερα διατάχθηκε το κλείσιμο της εφημερίδας που διήρκεσε περίπου οκτώ μήνες, με τον Αθανασιάδη σε αυτό το διάστημα να πληρώνει το προσωπικό από την τσέπη του. Η «Βραδυνή» επανακυκλοφόρησε τη νύχτα της 24ης Ιουλίου 1974, λίγες ώρες πριν από την επιστροφή του Καραμανλή στην Ελλάδα, με το ιστορικό πρωτοσέλιδο «Ερχεται». Κατά τη Μεταπολίτευση, ο Αθανασιάδης, πέραν των εκδοτικών του δραστηριοτήτων, διετέλεσε αντιπρόεδρος και στη συνέχεια πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και πρόεδρος της Ενωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΙΗΕΑ).

Η στυγερή δολοφονία

Το νήμα της ζωής του εμβληματικού εκδότη, που αποτέλεσε «πρόσωπο αναφοράς» για τη συντηρητική παράταξη στη χώρα μας, κόπηκε βίαια στα 71 χρόνια του, το Σάββατο 19 Μαρτίου 1983, όταν δολοφονήθηκε μέσα στο γραφείο του στο κτίριο επί της οδού Πειραιώς κοντά στην Ομόνοια.
Η δολοφονία του Τζώρτζη Αθανασιάδη, παρότι έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες, παραμένει άλυτο μυστήριο, καθώς ούτε ο δράστης συνελήφθη ούτε τα αίτιά της εξιχνιάστηκαν.

Εκείνο το μοιραίο βράδυ ένας άνδρας με μαύρο δερμάτινο σακάκι ζήτησε να τον συναντήσει προκειμένου, δήθεν, να του δώσει μια πολύ σημαντική πληροφορία. Όπως ήταν αναμενόμενο, το δημοσιογραφικό του αισθητήριο επικράτησε των όποιων προβληματισμών και αναστολών που προκαλούσε η ξαφνική αυτή επίσκεψη όταν τα γραφεία της «Βραδυνής» ήταν άδεια, πέραν ενός τηλεφωνητή, και η εφημερίδα ήδη τυπωνόταν. Τους έντονους διαλόγους διαδέχθηκαν τρεις πυροβολισμοί. Στη συνέχεια ο εκτελεστής έφυγε αφήνοντας τον Τζώρτζη Αθανασιάδη νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος. Το στυγερό έγκλημα συγκλόνισε τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα και αντιδράσεις. Ακολούθησαν διάφορα σενάρια για την εμπλοκή τρομοκρατικών οργανώσεων και άλλα, ωστόσο κανένα από αυτά δεν επιβεβαιώθηκε.
Το πέρασμα στην επόμενη γενιά




Οι τρεις κόρες του Τζώρτζη Αθανασιάδη κλήθηκαν από την επομένη να σηκώσουν στις πλάτες τους το τεράστιο βάρος της τραγικής απώλειας, αλλά και της ιστορικής κληρονομιάς που άφησε πίσω του ένας από τους πρωτοπόρους του ελληνικού Τύπου. Η διαδρομή των δύο εφημερίδων συνεχίστηκε, ωστόσο τόσο οι ραγδαίες αλλαγές στον χώρο των ΜΜΕ όσο και ορισμένες λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές, όπως ισχυρίζονται αρκετοί, δημιούργησαν αναταράξεις, αλλά και χρέη.


Το πρώτο «θύμα» υπήρξε η «Βραδυνή», της οποίας η έκδοση ανεστάλη το 1989 και επανακυκλοφόρησε από τον Ομιλο Μήτση το 1997. Ετσι, το βάρος έπεσε στη «Ναυτεμπορική». Από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, τα προβλήματα διογκώθηκαν και γι’ αυτή την ιστορική εφημερίδα, παρά την τότε μεγάλη οικονομική επιφάνεια της οικογένειας που διατηρούσε και διατηρεί σημαντική ακίνητη περιουσία στα νότια προάστια και όχι μόνο. Ως καθοριστικό «χτύπημα» θεωρείται η κατάργηση, το 2012, της υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών, που αποτελούσε βασικότατη πηγή εσόδων.
Η αρχή της πτώσης

Το σοβαρό οικονομικό αδιέξοδο, με συσσώρευση ζημιών και ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, άρχισε να φαίνεται ξεκάθαρα μετά την καταγγελία από τη Eurobank των δανείων ύψους 6,5 εκατ. ευρώ, στις 9 Ιουνίου 2017. Λίγο αργότερα, στις 26 Ιουλίου 2017, ανακοινώθηκε η υπογραφή συμφωνίας αναστολής με βάση την οποία η τράπεζα ανέλαβε την υποχρέωση να μην αξιώσει την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεών της και να μην προβεί σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ η εταιρεία δεσμεύθηκε να παραδώσει στην τράπεζα επιχειρηματικό σχέδιο και πλάνο λειτουργικής αναδιάρθρωσης με άμεσο και κύριο σκοπό την κεφαλαιακή της ενίσχυση.

Στις 18 Ιουνίου 2019 η τράπεζα κατέθεσε αίτηση για υπαγωγή της επιχείρησης σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης εν λειτουργία, με τα χρέη να ξεπερνούν πλέον τα 12 εκατ. ευρώ.

Μεσολάβησε άλλη μια διετία μέχρι να προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί για την πώληση του συγκροτήματος, κατά την οποία οι αδελφές Αθανασιάδη φέρονταν να είναι αρνητικές στις όποιες προτάσεις έπεσαν στο τραπέζι, όπως η ενεχυρίαση του τίτλου της «Ναυτεμπορικής», υποστηρίζοντας ότι βρίσκονται σε αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή.

Οι τίτλοι τέλους

Τελικά την άνοιξη του 2021 έγιναν οι δύο διαγωνισμοί αφενός για τα ακίνητα της Λένορμαν, της Παιανίας και της Θεσσαλονίκης που πέρασαν στη doValue, έναντι 4,1 εκατ. ευρώ, αφετέρου για τα 14 σήματα, τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τα domain names, το αρχείο από το 1925, τα αποθέματα κ.ά. Σε αυτό τον διαγωνισμό συμμετείχαν η Alter Ego, η Cairo της doValue και η Τεχνική Ολυμπιακή Κ. Στέγγου, αλλά επικράτησε με προσφορά ύψους 7 εκατ. ευρώ η Zofrank Holdings, συμφερόντων του επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη.

Εκτοτε το συγκρότημα της «Ναυτεμπορικής» συνεχίζει την πορεία του, όμως οι περιπέτειες για την οικογένεια Αθανασιάδη δεν τελείωσαν…
Η απειλή των πλειστηριασμών

Ετσι, τον Οκτώβριο του 2021 βρέθηκε αντιμέτωπη με την απειλή των πλειστηριασμών η Αγγέλα Αθανασιάδου, καθώς και ο σύζυγός της, Ρ. Κοντογούρης, για δύο πολυτελή διαμερίσματα 6ου και 7ου ορόφου, σε πολυκατοικία επί της λεωφόρου Ποσειδώνος στο Π. Φάληρο, δίπλα από την παλαιά πετρόχτιστη οικία του Τζώρτζη Αθανασιάδη.



Στο ηλεκτρονικό σφυρί θα έβγαινε, με επισπεύδουσα την doValue, η μεζονέτα των 300 τ.μ, με την ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα και με τιμή εκκίνησης τα 1,27 εκατ. ευρώ. Ωστόσο μετά από κινήσεις που έγιναν προς την κατεύθυνση της ρύθμισης της οφειλής, ο πλειστηριασμός τέθηκε σε αναστολή. Πριν από έναν μήνα όμως, στις 30 Αυγούστου, στο στόχαστρο τέθηκε και η εντυπωσιακή έπαυλη της Ειρήνης Αθανασιάδου στο Ελληνικό, μια ανάσα από το πρώην αεροδρόμιο, που θα έβγαινε σε πλειστηριασμό την περασμένη Τετάρτη 5 Οκτωβρίου.

Ωστόσο, μία εβδομάδα νωρίτερα, στις 28 Σεπτεμβρίου, ο πλειστηριασμός τέθηκε σε αναστολή, κάτι που σημαίνει ότι μεσολάβησαν αντίστοιχες κινήσεις συμβιβασμού μεταξύ της οφειλέτριας και της επισπεύδουσας Intrum. Δεν είναι λίγοι ωστόσο όσοι διατυπώνουν προβληματισμό για το εάν και κατά πόσο αυτή η αναστολή θα έχει μόνιμο χαρακτήρα, καθώς θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα συνεπούς εξυπηρέτησης της όποιας ρύθμισης έχει συμφωνηθεί.

Ακόμη, όπως αποκαλύπτει το «business stories», μεσολάβησε και υποβολή ανακοπής κατά της Intrum σχετικά με την αξία του εν λόγω ακινήτου, η οποία έγινε εν μέρει δεκτή από το δικαστήριο με συνέπεια να αυξηθεί η συνολική τιμή πρώτης προσφοράς κατά 3 εκατ. ευρώ, από τα 6.736.000 ευρώ στα 9.784.681 ευρώ.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση, η κατάσχεση επιβλήθηκε για ποσό 450.000 ευρώ, το οποίο «αποτελεί μέρος της επιταχθείσης έντοκης απαίτησης» με την επισπεύδουσα «ρητώς επιφυλασσόμενη για την είσπραξη του συνόλου αυτής».
Η έπαυλη στο Ελληνικό

Το ακίνητο που θα έβγαινε στο σφυρί αναπτύσσεται σε οικόπεδο 2.604,75 τ.μ., εντός του οποίου έχει ανεγερθεί αυτοτελές κτίριο κατοικίας αποτελούμενο από υπόγειο, ισόγειο, έναν όροφο και δώμα, η οποία εκτιμάται ότι αποπερατώθηκε το 2006.

Για τις 5 Οκτωβρίου είχαν προγραμματιστεί τρεις συναφείς πλειστηριασμοί που αφορούσαν:

■ Την οριζόντια ιδιοκτησία-διαμέρισμα του υπογείου ορόφου με επιφάνεια 61,30 τ.μ. (η αρχική τιμή πρώτης προσφοράς ήταν 214.000 ευρώ).

■ Την οριζόντια ιδιοκτησία-μεζονέτα, συνολικής επιφανείας 947,83 τ.μ. (με αρχική τιμή εκκίνησης 4.726.000 ευρώ).

■ Το δικαίωμα μελλοντικής δόμησης ιδιοκτησίας στην οποία θα αντιστοιχεί επιφάνεια χώρου 814,22 τ.μ. (αρχική τιμή πρώτης προσφοράς 1.796.000 ευρώ).

Σύμφωνα με την έκθεση εκτίμησης, το εσωτερικό της έπαυλης εκτιμάται ως ιδιαίτερα πολυτελές, ενώ στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου έχει κατασκευαστεί πισίνα επιφανείας 98 τ.μ. και γύρω από αυτήν υπάρχουν αποδυτήρια εμβαδού 32,53 τ.μ. Το ακίνητο περιήλθε στην πλήρη κυριότητα της Ειρήνης Αθανασιάδου τον Απρίλιο του 1990, ενώ βαρύνεται με επτά προσημειώσεις υποθήκης από το 2012 έως το 2019 για ποσά συνολικού ύψους 2,38 εκατ. ευρώ, καθώς και με τρεις αναγκαστικές κατασχέσεις.
Η ανακοπή και η αύξηση της τιμής

Στις 9 Σεπτεμβρίου η Ειρήνη Αθανασιάδου κατέθεσε ανακοπή κατά της Intrum, η οποία συζητήθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στις 15 Σεπτεμβρίου. Όπως προέκυψε από τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, το πραγματικό εμβαδόν της έπαυλης είναι σημαντικά μεγαλύτερο, καθώς στην έκθεση κατάσχεσης δεν περιλαμβάνονταν κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι του υπογείου συνολικής έκτασης 507,47 τ.μ, με γκαράζ, τέσσερις αποθήκες, γυμναστήριο, λεβητοστάσιο κ.ά. Επιπλέον, δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έπαυλης.

Εδώ γίνεται λόγος περί «της εξαιρετικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται από πλευράς συντήρησης, δεδομένου ότι ο εξωτερικός χώρος είναι πολύ καλά διαμορφωμένος με φυτεύσεις, γκαζόν και πισίνα, ενώ υπάρχει επίσης εξωτερικό κτιστό barbeque, κιόσκι με χρήση καθιστικού κλεισμένο με γυάλινα υαλοπετάσματα και κτίριο με λουτρό και ντους, που έχει χρήση αποδυτηρίων».

Ακόμη, τα δάπεδα σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους, το δώμα, τα λουτρά και την πισίνα, φέρουν επίστρωση μαρμάρου, ενώ στους κυρίως χώρους είναι επενδεδυμένα με ξύλο κ.ά.

Με βάση όλα αυτά, το δικαστήριο αποφάσισε την αύξηση της τιμής πρώτης προσφοράς για το διαμέρισμα του υπογείου ορόφου στο 1.150.960 ευρώ (από 214.000 ευρώ), για τη μεζονέτα στα 6.540.015 ευρώ (από 4.726.000 ευρώ) και για το δικαίωμα μελλοντικής δόμησης σε 2.093.706 ευρώ (από 1.796.000 ευρώ). Οπως προαναφέρθηκε, όμως, ο πλειστηριασμός τέθηκε σε αναστολή… 

πηγή