Ο Μαρινάκης σεξ με την Μπελούτσι

Εκατό εκατομμύρια έβγαλε από το παντελόνι ο Βαγγέλης Μαρινάκης για να αγοράσει τον Ολυμπιακό και να καλύψει τα χρέη της πρώτης χρονιάς. 

Το είχε πει ο ίδιος ο εφοπλιστής και πρόσφατα το επανέλαβε ο εκπρόσωπός του. 

Ότι ο πρόεδρος πλήρωσε 60 για το πακέτο μετοχών και άλλα 40 για τις ζημιές, ώστε στη συνέχεια η εταιρεία, λέω η Α.Ε., όχι η ομάδα, ούτε λέω ο σύλλογος, η ΠΑΕ λέω, να πατάει γερά, σε επίπεδο οικονομικό. Βέβαια, οικονομικά μιλάμε, όχι οπαδικά. 

Μέχρι εδώ δεν μπορείς να πεις τίποτα, ακόμα και αν δεν μασάς ότι ο Μαρινάκης με το ξεκίνημα έσκασε μια κατοσταρού. Το στόρυ βρωμάει όταν πέφτει το παραμύθι ότι ο πρόεδρος ξηγήθηκε την κατοσταρού επειδή αγαπάει τον Ολυμπιακό. 

Ώπα, ρε! Ώπα. Άλλο αγαπάω την ομάδα, όχι την ανώνυμη εταιρεία Ολυμπιακός, κι άλλο σκορπάω για την αγάπη μου, για την καψούρα μου, για την τρέλλα μου, ό, τι θες πες, ένα τόσο χοντρό πακέτο. Αυτός, δηλαδή, που πάει στο σκυλάδικο και κάνει ζημιά ένα άλφα παλαβό νούμερο σε πιάτα σπασμένα και γαρδένιες, θα πρέπει η κοινωνία να του αναγνωρίσει προσφορά και ανιδιοτέλεια. 

Μη λέμε μαλακίες. Ασφαλώς και ο Μαρινάκης είναι οπαδός και αγαπάει την ομάδα. Άλλο αυτό. Τα εκατό, που μπορεί να είναι δέκα ή, και διακόσα, τα ξόδεψε σαν επιχειρηματίας. 

Όπως, δηλαδή, όφειλε να ενεργήσει για το καλό πρώτα το δικό του και μετά της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Βεβαίως πρώτα θα κυττάει το προσωπικό του συμφέρον ο Μαρινάκης και ο κάθε μεγαλομέτοχος, ο κάθε επιχειρηματίας. Και μετά το συμφέρον της επιχείρησης. Επειδή αν κάνει μαλακίες, αν ενεργεί αυτοκαταστροφικά ο επιχειρηματίας, τότε τι να περιμένει η εταιρεία από έναν μη ορθολογικά ενεργούντα μεγαλομέτοχο;

 Παρακάτω. Ο Ολυμπιακός και η κάθε ΠΑΕ, ακόμα και η πιο μικρή, δεν θέλει φιλανθρωπίες και ελεημοσύνες. Δεν είναι μεγάλος πρόεδρος αυτός που βάζει το χέρι στην τσέπη για την ΠΑΕ. 

Το πιθανότερο είναι να πρόκειται ή, για κορόιδο ή, για απατεώνα, για τυχοδιώκτη. Ο Ολυμπιακός και η κάθε ΠΑΕ έχουν ανάγκη από μεγαλομέτοχο που θα αξιοποιεί την κοινωνική και εμπορική δυναμική της ομάδας. Κι αν χρειαστεί να επενδύσει, να βάλει στο χέρι στην τσέπη, αυτό θα το κάνει με την προοπτική ότι θα πάρει πίσω τα λεφτά του. Ο Μαρινάκης είναι επιχειρηματίας. Αλλοίμονο κι αν δεν ήταν. Όσα λεφτά έδωσε τα έδωσε με σκέψη επιχειρηματική. 

Αλλοίμονο κι αν βλέπει τον Ολυμπιακό σαν πίστα σκυλάδικου και τα σπάει όλα στα πόδια της καψούρας του τραγουδιάρας. Δεν πετάς 100 εκ. για την αγάπη σου στην ομάδα. Κι αν συμβαίνει αυτό, αφορά προσωπικά τον ίδιον τον Μαρινάκη, μόνον αυτόν, όχι τον κόσμο του Ολυμπιακού, όχι το χώρο του ποδοσφαίρου. Γουστάρει π.χ. ο Μαρινάκης να πάει μια νύχτα με την Μόνικα Μπελούτσι και το κορίτσι θέλει 100.000 ευρώ. Ο Μαρινάκης, όμως, επειδή το “χει όνειρο να κοιμηθεί με την μυθική γκόμενα, τής δίνει ένα εκατομμύριο. Το αν είναι ανοιχτοχέρης α” αυτήν την περίπτωση, γιατί να ενδιαφέρει κάποιον άλλον, κάποιους άλλους, εκτός από τον ίδιον; Πηγή