Η απόδραση των τριών απο το κολαστήριο του Αλκατράζ. Μπορεί και να ζουν!

Η απόδραση των τριών απο το κολαστήριο του Αλκατράζ. Μπορεί και να ζουν!

Μπορεί να βγήκαν στη στεριά αν είχαν αποπλεύσει από τη φυλακή ακριβώς τα μεσάνυχτα καθώς χρησιμοποίησαν αυτοσχέδια σχεδία Kι όμως! Οι τρεις φυλακισμένοι που απέδρασαν από τις φυλακές του Αλκατράζ το 1962 και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους αφού δεν βρέθηκαν ποτέ τα ίχνη τους, θα μπορούσαν να έχουν βγει ζωντανοί στη στεριά. Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», επικαλούμενη μελέτη του πανεπιστημίου Ντελφτ και του ερευνητικού ινστιτούτου Ντελτάρες της Ολλανδίας που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια προτύπων ηλεκτρονικού υπολογιστή, οι τρεις δραπέτες που είχαν χρησιμοποιήσει αυτοσχέδια σχεδία για να αποδράσουν από το νησί -φυλακή, ίσως να είχαν καταφέρει το στόχο τους αν είχαν αποπλεύσει από τη φυλακή ακριβώς τα μεσάνυχτα.
Η απόπειρα απόδρασης από το Αλκατράζ των τριών ληστών τραπεζών, του Κλάρενς Ανγκλιν, του Τζον Ανγκλιν και του Φρανκ Μόρις, δεν στέφθηκε με επιτυχία.
Οι τρεις δραπέτες δαπάνησαν πολλούς μήνες σκάβοντας με κουτάλια μία σήραγγα διαφυγής κάτω από τα κελιά τους. 

Τη νύχτα της 11ης Ιουνίου 1962 πήραν το μεγάλο ρίσκο: έφτιαξαν ανθρώπινα ομοιώματα από χαρτί και τρίχες και τα έβγαλαν στα κρεβάτια τους για να ξεγελάσουν τους φύλακες. Όταν έφτασαν στη θάλασσα, με την σχεδία που είχαν φτιάξει οι ίδιοι, προσπάθησαν να αποδράσουν. Οι δραπέτες δεν βρέθηκαν ποτέ και, μέχρι σήμερα, παραμένει άγνωστο αν τελικά κατάφεραν να σωθούν και να βγουν στη στεριά ή αν χάθηκαν στη θάλασσα.

Η ομάδα των Ολλανδών ερευνητών προσπάθησε να ρίξει φως στην προσπάθεια απόδρασης των τριών ανδρών. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Ρολφ Χατ, η μελέτη έγινε με βάση ένα τρισδιάστατο πρότυπο, το οποίο μιμείται την κίνηση των υδάτων σε κόλπους και δέλτα ποταμών. Με τη βοήθεια του τεχνολογικού συστήματος, οι επιστήμονες θέλησαν να μιμηθούν την κίνηση των υδάτων στην περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο προκειμένου να δουν τα δεδομένα για την παλίρροια εκείνο το βράδυ, το 1962.
Αν και οι ερευνητές δεν γνωρίζουν σε ποια χρονική στιγμή οι φυλακισμένοι έριξαν στην σχεδία στο νερό, αποφάσισαν να βάλουν 50 βάρκες, κάθε τριάντα λεπτά, από τις οκτώ το βράδυ έως τις τέσσερις το πρωί σε διάφορα σημεία του Αλκατράζ υπολογίζοντας που θα κατέληγαν. Με τη βοήθεια των εικονικών αυτών σκαφών, οι ερευνητές θα μπορούσαν να διαπιστώσουν που θα κατέληγαν οι δραπέτες αν είχαν ξεκινήσει το ταξίδι τους λίγες ώρες πριν τα μεσάνυχτα.

Το πιθανότερο είναι να έχουν χαθεί στα κύματα, καθώς ο Κόλπος του Σαν Φρανσίκο έχει από τα ισχυρότερα παλιρροϊκά ρεύματα. Υπήρχε, όμως, και μία πιθανότητα να επιτύχει το εγχείρημά τους. Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε μόνο αν είχαν ξεκινήσει ακριβώς τα μεσάνυχτα και αν είχαν κωπηλατήσει με κατεύθυνση το βορρά.


Σύμφωνα με τους υπολογιστές που έκαναν την ανάλυση των προσώπων οι τρεις δραπέτες John και Clarence Anglin και Frank Morris αν έχουν καταφέρει να επιζήσουν θα έμοιαζαν κάπως έτσι


Ηταν αδύνατον για κάποιον να καταφέρει να αποδράσει από τις φυλακές του Αλκατράζ


Τη νύχτα της 11ης Ιουνίου 1962 πήραν το μεγάλο ρίσκο: έφτιαξαν ανθρώπινα ομοιώματα από χαρτί και τρίχες και τα έβγαλαν στα κρεβάτια τους για να ξεγελάσουν τους φύλακες. πηγη