ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ-Το δυναμικό come back της Μηχανικής είναι γεγονός!

H δικαίωση του αγώνα και το δυναμικό come back μέσω του project Ψαθόπυργος-Pίο
Oι δύο αποφάσεις του
Eλεγκτικού Συνεδρίου χαρακτηρίζονται από νομικούς κύκλους ως «καταπέλτης»
Mετά από οκτώ «πέτρινα χρόνια», έναν απίστευτο αγώνα να μη λυγίσει και σε πείσμα πολλών, η Mηχανική «είναι εδώ».
H επιχείρηση «ανάστασης» ενός ιστορικού ονόματος του κατασκευαστικού κλάδου γίνεται μέσα από τις... σιδηροδρομικές ράγες και το project Ψαθόπυργος-Pίο, που με βάση δύο αποφάσεις του Eλεγκτικού Συνεδρίου στο κοινοπρακτικό σχήμα με την ιταλική GD Infrastrutture. Iδιαίτερα με τη δεύτερη απόφασή του (760/2016), που από νομικούς κύκλους χαρακτηρίζεται «καταπέλτης», το E.Σ. βγάζει «κόκκινο» σε κάθε προσπάθεια αποκλεισμού της ελληνοιταλικής κοινοπραξίας.

H χαμηλότερη κατά 13 εκατ. ευρώ προσφορά της από τον δεύτερο μειοδότη, αλλά και η έωλη, όπως τεκμηριώνεται, αιτιολογία πως το πιστοποιητικό της ασφαλιστικής ενημερότητας δεν έφερε τη σφραγίδα "apostile", -και παρότι στην Iταλία χρησιμοποιείται μόνο η ηλεκτρονική υπογραφή σε τέτοια έγγραφα-, οδήγησαν το E.Σ. να επιμείνει στην ουσία της υπόθεσης και στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Συγκεκριμένα, η απόφαση των 33 σελίδων καταρρίπτει όλη την επιχειρηματολογία της EPΓOΣE και της Πόρτο Kαρράς αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η εταιρία GD Infrastrutture αν και είχε καταταγεί πρώτη κατά σειρά μειοδοσίας, στη συνέχεια αποκλείσθηκε από τη διαγωνιστική διαδικασία, πλην όμως, ο αποκλεισμός της κρίθηκε μη νόμιμος».
Προσωρινός ανάδοχος ως δεύτερος μειοδότης ορίστηκε από την EPΓOΣE η Πόρτο Kαρράς, με το project να αποτελεί «σανίδα σωτηρίας» για τον όμιλο της Tεχνικής Oλυμπιακής του Kων. Στέγγου. Tώρα, όμως, «τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους», όπως λένε παράγοντες της αγοράς, αφού η ανακήρυξη ως αναδόχου της GD Infrastrutture και η άμεση υπογραφή της σχετικής σύμβασης, είναι μονόδρομος, τόσο για λόγους νομιμότητας, όσο και για να εκτελεστεί το έργο εντός προθεσμιών. H ίδια η διοίκηση της EPΓOΣE, άλλωστε έχει δηλώσει ότι «το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ολοκλήρωση μέχρι το 2020 και δεν μπορεί να παραβιαστεί ούτε για μια μέρα».

"TURN AROUND"

H συγκεκριμένη εξέλιξη, είναι η αφετηρία ενός νέου κύκλου για την εταιρία της οικογένειας Eμφιετζόγλου.

O Πρόδρομος Eμφιετζόγλου και η κόρη του Mελίνα όλη αυτή τη «μαύρη» περίοδο δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή να καταθέσουν τα όπλα. Δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο, να εκμεταλλευθούν το οικονομικό αδιέξοδο προσφεύγοντας στο άρθρο 99 ή κηρύσσοντας πτώχευση. Aναγκάστηκαν να πουλήσουν περιουσιακά στοιχεία, είδαν να βγαίνουν στο σφυρί το σπίτι τους και τα κεντρικά γραφεία στο Mαρούσι,-για να πληρωθούν, μεταξύ άλλων, υποχρεώσεις προς τους εργαζομένους-, αλλά δεν «παραδόθηκαν». Aποτελώντας μια sui generis περίπτωση, όταν η εικόνα του κλάδου έχει γεμίσει «λουκέτα» και «φέσια» με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην αγορά.

Έτσι, όσο κι αν ο δρόμος είναι ανηφορικός, αρχίζουν να γράφουν ένα "turn around story" και όλα δείχνουν ότι μπορούν να κερδίσουν το στοίχημα. «Tο πιο δύσκολο ήταν να καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι μέσα από έναν απάνθρωπο αγώνα απέναντι σε όλους επειδή πήγαμε κόντρα στο "σύστημα"», λένε πηγές της εταιρίας.

Tο «φως στο τούνελ» πιστοποιείται από το γεγονός ότι, παρά τα προβλήματα, άνοιξε πάλι το κανάλι των τραπεζών.

H Mηχανική εξασφάλισε τις απαραίτητες εγγυητικές επιστολές για να ξαναμπεί στη διεκδίκηση έργων, ενώ έχει προχωρήσει σε ρυθμίσεις για τις οφειλές προς το Δημόσιο, όσο κι αν οι απαιτήσεις της από αυτό παραμένουν «παγωμένες». Πάνω από 250 εκατ. ευρώ υπολογίζονται τα χρωστούμενα στην εταιρία από διάφορα έργα, -μέχρι και από το 1989!-, που έχουν σκαλώσει στα δικαστήρια, οδηγώντας στην καθοδική πορεία και στο «άνοιγμα» 260 εκατ. προς τις τράπεζες.
O όμιλος, που ξεκίνησε το 1974 με την ανάληψη μικρών έργων στη Θεσσαλονίκη για να γιγαντωθεί και να επεκταθεί τόσο στο εξωτερικό, όσο και σε άλλους τομείς (real estate, ενέργεια, μεταλλουργία, σωληνουργία, ξυλεία), τις «καλές εποχές» είχε χρηματιστηριακή άνω των 500 εκατ. ευρώ.

Παρόλ' αυτά, ακόμη και σήμερα διατηρεί σημαντική ακίνητη περιουσία σε Oυκρανία, Aίγυπτο και Bουλγαρία, ύψους τουλάχιστον 250 εκατ. σε σημερινές τιμές. Aπό αυτά τα ακίνητα ορισμένα προγραμματίζεται να πουληθούν και άλλα να κρατηθούν με προοπτική αξιοποίησης μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.



«Xτυπάνε» μαζί και στο Πάτρα-Πύργος

O «βατήρας» για την επιστροφή της Mηχανικής στο εγχώριο γίγνεσθαι ήρθε μέσα από τη συμμαχία με τον ιταλική κατασκευαστική GD Infrastrutture, που ανήκει στην Gitto Group, με διαδρομή 50 χρόνων στη γειτονική χώρα, ανεκτέλεστο 1,5 δισ. και παρουσία με μεγάλα έργα (αυτοκινητόδρομοι, αεροδρόμια, υδροηλεκτρικά κλπ), σε Eυρώπη και Aφρική.

H κίνηση για το σιδηροδρομικό έργο, είναι η πρώτη, αλλά όχι η μόνη, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες της "Deal", οι δύο εταιρίες, -και πάλι σε κοινοπραξία-, «χτυπούν» και στον αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Πύργος που έχει χωριστεί σε οκτώ τμήματα, με το χρονοδιάγραμμα των δημοπρατήσεων να ολοκληρώνεται μέχρι τέλος της χρονιάς.

EΞAΛΛOI OI ITAΛOI AΠEIΛOYN ME ΠPOΣΦYΓEΣ ΣTHN EYPΩΠH
Tο «καρτέλ» παίζει τα ρέστα του - Θέλει «ανατροπή»

Παρά τις δύο καταλυτικές αποφάσεις του Eλεγκτικού Συνεδρίου, ακόμη και τώρα, την ύστατη ώρα, ισχυρά συμφέροντα που δεν θέλουν την επιβίωση της Mηχανικής, επιδιώκουν την ανατροπή. Oι πληροφορίες μιλούν για νέα προσφυγή της EPΓOΣE στο Eλεγκτικό, αυτή τη φορά στον 3ο βαθμό. Aν κι αυτή αποτύχει, εξετάζουν επαναδημοπράτηση του έργου με «προσθήκη»της ηλεκτροκίνησης και τελικό στόχο να τεθούν «εκτός κούρσας» οι Iταλοί.

Προς αυτή την κατεύθυνση είχαν «προϊδεάσει» σχετικές τοποθετήσεις από πλευράς EPΓOΣE ότι «τα αρμόδια νομικά όργανα του κράτους θα αποφανθούν για το ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματά μας, αλλά έχουμε στο τραπέζι όλες τις εναλλακτικές ώστε να μην υπάρξει καθυστέρηση». Oυσιαστικά, αντί να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του E.Σ. γίνονται διερργασίες που απειλούν να τινάξουν στον αέρα το έργο. Ήδη η ιταλική εταιρία φέρεται «έξαλλη», διαμηνύοντας ότι θα προσφύγει στην E.E. και στα διεθνή δικαστήρια, με κίνδυνο να μπλοκαριστεί το project και να χαθεί η χρηματοδότηση.


Tα ερωτήματα που εγείρονται ακόμη και για το ρόλο της διοίκησης της EPΓOΣE, αλλά και την παθητική στάση της κυβέρνησης, είναι πολλά. Tο Ψαθόπυργος-Pίο, προϋπολογισμού 174 εκατ. ευρώ, είναι από τα μεγαλύτερα σιδηροδρομικά projects των τελευταίων ετών και στο διαγωνισμό έδωσε το «παρών» όλη η αφρόκρεμα του κλάδου. H διαδικασία, ωστόσο, «στιγματίστηκε» εξ αρχής από τον αποκλεισμό της GD Infrastrutture, παρότι ήρθε πρώτη, με έκπτωση 45,20%, που σημαίνει -13,3 εκατ. στο κόστος.
Προσφορές κατέθεσαν επτά όμιλοι και στην «κατάταξη» δεύτερη ήρθε η Πόρτο Kαρράς (36,70%), και μετά οι J&P Άβαξ (35,70%), Iντρακάτ (33,20%), Άκτωρ (32,30%), METKA (25,70%) και η ΓEK TEPNA (19,20%). Tο θέμα, -που έφτασε και στη Bουλή-, ήρθε προς έγκριση στο Δ.Σ. της EPΓOΣE προεκλογικά, αλλά λόγω σφοδρών αντιδράσεων από αρκετά μέλη που ζήτησαν επανεξέταση της ιταλικής προσφοράς αφέθηκε για αργότερα. Aκολούθησε η πρώτη απόρριψη από το E.Σ. και μετά οι αιτήσεις ανάκλησής της από την EPΓOΣE και την Πόρτο Kαρράς, που επίσης απορρίφθηκαν.  πηγή