απέχει 17 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα και 9 χλμ. από την Κλειτορία.
Το σπήλαιο χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα και η είσοδός του βρίσκεται 83 μ. χαμηλότερα από το ψηλότερο επίπεδο του σπηλαίου.
Το 1964, κάτοικοι των Καστριών ανέβηκαν για πρώτη φορά στο δεύτερο όροφο με σκάλες. Η εξερεύνηση έγινε από τον Ε.Ο.Σ. (Ελληνικό Ορειβατικό Σύνδεσμο) με τον καθηγητή Ι. Μελέντη και η χαρτογράφηση από την Ε.Σ.Ε. (Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία) με την σπηλαιολόγο Άννα Πετροχείλου. Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου και διαφόρων ζώων. Το τμήμα αυτό προορίζεται για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.
Το Σπήλαιο των Λιμνών έχει 13 αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες του το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο. Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου ανέρχεται σε 500 μ. ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μ. Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα που καταλήγει κατευθείαν στον δεύτερο όροφο από σύνολο τριών. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
Βρέθηκαν και οστά ιπποπόταμου
Τα ευρήματα που ήρθαν στο φως χρονολογήθηκαν στη Νεότερη Νεολιθική, την Πρώιμη, τη Μέση και την Ύστερη Χαλκοκρατία.
Κατά την αρχαιότητα ήταν δύσκολο να προχωρήσει κανείς μετά τα πρώτα 80 μ. στο σπήλαιο γιατί σ' αυτό το σημείο υψώνεται ένας κάθετος βράχος, μετά τον οποίο ακολουθεί το δεύτερο και τρίτο τμήμα του σπηλαίου με τις λιθωματικές λεκάνες. πηγή
Σε περιόδους μάλιστα βροχοπτώσεων το νερό από τις λίμνες έπεφτε με μορφή καταρράκτη και κατέκλυζε και το πρώτο τμήμα.
Κατά τις έρευνες βρέθηκαν δάπεδα κατοίκησης με εστίες, στάχτη και κάρβουνα, μικρές κατασκευές από ξερολιθιά, τμήματα κλιβάνου, θραύσματα αγγείων, λίθινα και οστέινα εργαλεία, πήλινα σφονδύλια, ένα λίθινο κόσμημα, υφαντικά βάρη, οστά ζώων ανάμεσα σε αυτά και ιπποποτάμων, καθώς και ένα σημαντικό ανθρωπολογικό εύρημα, με 13 ενταφιασμένα άτομα.
Οι περιστασιακοί κάτοικοι του σπηλαίου πρέπει να ήταν κτηνοτρόφοι με αιγοπρόβατα, χοίρους και λίγα βοοειδή.
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !