Aυτός είναι ο νέος Βασιλιάς του Λας Βέγκας.Εστειλε όλη την Ελλάδα στη Λοταρία!

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017

Νέος Βασιλιάς των Καζίνο είναι ο Alexis Tsipras. Eβαλε όλη την Ελλάδα να περιμένει στην ουρά για να δει αν
κέρδισε στη λοταρία του υπ. Οικονομικών. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν εξευτελίστηκαν τόσο με την θέλησή τους οι ανόητοι φορολογούμενοι. Και κερατάδες και δαρμένοι. Μιλάμε ότι ο Alexis Tsipras είναι γεννημένος για να γίνει ο Βασιλιάς του Las Vegas. Πιο μεγάλος παίχτης και από τον Κωνσταντίνο (Gus Boulis) Μπούλης, είναι ο Alexis. Μία δεν πιάνει μπροστά του ο συγχωρεμένος ο Gus. Ο Alexis είναι τιτανοτεράστιος.

Να γιατί, ρε νούμερα:

Αναρτήθηκαν στο TAXISnet όλοι οι τυχεροί των κληρώσεων που διεξήχθησαν από το υπουργείο Οικονομικών και την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), στο πλαίσιο της σούπερ φορο-λοταρίας των δέκα εκατ. ευρώ.

Η διαδικασία ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα, καθώς απαιτούνταν μισή ώρα για κάθε κλήρωση, ενώ συνολικά διεξήχθησαν δέκα, από τις οποίες θα διανεμηθούν από 1.000 ευρώ σε 10.000 τυχερούς.


Οι φορολογούμενοι μπορούν να ενημερώνονται στην ιστοσελίδα της ΑΑΔΕ, στη διεύθυνση www.aade.gr και από εκεί στις «Δημόσιες Κληρώσεις», όπου θα μπορούν να δουν εάν είναι ανάμεσα στους τυχερούς.

Δείτε εδώ όλες τις κληρώσεις με ένα κλικ


Αποτελέσματα κληρώσεων:

Νοέμβριος 2017

Σεπτέμβριος 2017

Αύγουστος 2017

Ιούλιος 2017

Ιούνιος 2017

Μάιος 2017

Απρίλιος 2017

Μάρτιος 2017

Φεβρουάριος 2017

Ιανουάριος 2017

Πώς θα πάρετε τα 1.000 ευρώ αν κερδίσατε
Η λοταρία έγινε με βάση τις δαπάνες των φορολογουμένων με κάρτες ή άλλες μορφές ηλεκτρονικών πληρωμών για αγορές που έκαναν τους μήνες: Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Νοέμβριο.

Επίσης, στην κλήρωση μπήκαν και κάποιες συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο, οι οποίες, επειδή δεν έγιναν με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες, αλλά με απευθείας καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς επαγγελματιών και επιχειρήσεων, δεν είχαν προλάβει να καταχωρηθούν έως τα μέσα Νοεμβρίου, ώστε να κληρωθούν μαζί με εκείνες της πρώτης κλήρωσης, που έγινε για τις συναλλαγές του Οκτωβρίου.

Όσοι κερδίσουν, θα ενημερωθούν με μήνυμα στο λογαριασμό τους στο TAXISnet. Το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει να καταθέσει το χρηματικό έπαθλο των 1.000 ευρώ στους λογαριασμούς των 10.000 τυχερών στις 29 Δεκεμβρίου. Τα χρήματα θα πιστωθούν στον τραπεζικό λογαριασμό που έχει δηλώσει ο ενδιαφερόμενος στο TΑΧΙSnet.

Αν οι φορολογούμενοι δεν διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό, θα έχουν ένα περιθώριο τριών μηνών μετά την αποστολή του σχετικού μηνύματος. Αν δεν δηλωθεί λογαριασμός μέσα στην ανωτέρω προθεσμία, τότε σειρά παίρνουν οι αναπληρωματικοί δικαιούχοι.

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ GUS BOULIS ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ




Άνοιξη του 1999! Μαϊάμι, Φλόριντα!
Μεγαθήρια σε έντονα χρώματα, νυχτερινή έντονη ζωή, καλλονές αμερικανίδες, όπως αυτές στις ταινίες, με χρωματιστά μπικίνι, να κυκλοφορούν στους δρόμους όλες τις ώρες, ακόμη και μακριά απ τις παραλίες. Ο ωκεανός, πάντα σκοτεινός και άφιλος! Στις άκρες της λουσάτης πόλης, οι Λατίνοι. Μακριά απ τη φωταψία των κλαμπ, στα σκοτάδια, σειρές από κοντέινερ όπου ζουν αμερικανοί πολίτες. Σαν σεισμόπληκτοι. Απέναντι; Η Κούβα! Η άλλη όψη του παγκοσμίου νομίσματος. Και εδώ στο Μαϊάμι; Η γη των κάποτε απελπισμένων, που έγιναν νεόπλουτοι!

Aπό την Αλεξάνδρα Τσόλκα

Μαζί με μια παρέα από έλληνες μουσικούς και τραγουδιστές, είμαστε καλεσμένοι του Γκας Μπούλη, που πρώτη φορά ακούω το όνομα του. Νωρίς τη νύχτα φτάνουμε σε ένα πλοίο. Γνωρίζουμε τον οικοδεσπότη μας και σαλπάρουμε, αφήνοντας πίσω μας το Μαϊάμι φόντο ταινιών του Σημαδεμένου, του «Beautiful Maria», άντρο του Καπόνε, τόπο δολοφονίας του Βερσάτζε, του τροπικού καιρού, της υγρασίας, της κρεολέζικης διαλέκτου, του κίτρου, της «Μικρής Αβάνα» όπου Κουβανοί τυλίγουν πούρα και φορούν χρωματιστά πουκάμισα ενώ μαγαζιά πουλάνε σταυρούς, κεριά, αγαλματάκια αγίων και ομοιώματα ανθρώπων για τις τελετουργίες της «Σαντέρια». 


Του Μαϊάμι των πολυτελών γιοτ, των κραυγαλέα επιβλητικών βιλλών, των πανάκριβων εστιατορίων, των ωραίων κοριτσιών που ονειρεύονται πασαρέλες και ταινίες, των ράπερ με τις χρυσές καδένες, των Χολιγουντιανών σταρ, των γκάγκεστερ και του οργανωμένου εγκλήματος. Πλέουμε στις αφώτιστες του άκρες. Ούτε αστέρια δεν έχει. Τα σβήνουν τα φώτα της πόλης.

Μαύρο νερό και ουρανός και εμείς σε ένα καταφώτιστο καράβι, σαν σε κιβωτού χωρίς θεϊκή προστασία. Ακούγονται ήχοι στη θάλασσα, σαν βαριά αντικείμενα να ρίχνονται στο νερό… «Τι είναι;» ρωτάω τον Γκας Μπούλη. «Αλιγάτορες» μου λέει, «οι μεγαλύτεροι του κόσμου». Ανατριχιάζω συνειδητοποιώντας πως η αγριάδα σαν μυθικό ερπετό, παραμονεύει στο αφώτιστο αρχαίο τοπίο, ενός νέου, ζαμπλούτου κόσμου… Στη κορυφή του καραβιού, φώτα, Καζαντζίδης, μπουζούκι, Μπιθικώτσης, Σακελλαρίου και Θοδωράκης. 

Η οικογένεια του Κώστα – Γκας στο Στέιτ- Μπούλη, αδελφές, νύφες, ξαδέλφες, έχουν φτιάξει πίττες, με φύλλο ανοιγμένο παραδοσιακά και έχουν ζυμώσει ψωμί. Κρασί που θυμίζει ρετσίνα. Μπορεί και να ναι! «Δεν υπάρχει άλλη φωνή σαν του Γρηγόρη Μπιθικώτση» μου λέει ο Γκας, συγκινημένος που ακούει το «βρέχει στην φτωχογειτονιά», με φόντο μας το τόσο ροζ Μαϊάμι .

Είναι μετρίου αναστήματος, με πολύ έξυπνα, γαλανά μάτια που όλο γελάνε. Φοράει ένα πολύ φανερό περουκίνι σε ξανθό σαντρέ χρώμα και κοστούμι, με πουκάμισο σε έντονα χρώματα. Είναι ευγενέστατος.
Είναι δεμένος με την οικογένεια του και καμαρώνει που την έχει κοντά του. Σε λίγο χάνεται από κοντά μας. Πάει να δουλέψει, λένε. Στα ανοιχτά πια, πολύ μακριά απ το Μαϊάμι, εμείς γλεντάμε ελληνικά μόνοι μας και κάτω έχουν ανοίξει τραπέζια για μπλακ τζακ, έχουν μπει στο ρεύμα οι κουλοχέρηδες και η ρουλέτα γυρνά. Το καράβι, σε διεθνή ύδατα, γίνεται καζίνο. 

Ο κόσμος ποντάρει μανιασμένα, με φρενίτιδα. Απορώ. Ρωτάω ένα φίλο ελληνοαμερικανικό δικηγόρο, μεγάλη φάτσα. «Όταν γυρίσει το καράβι προς Μαϊάμι, το πλωτό καζίνο κλείνει. Ότι προλάβουν μες στη νύχτα» μου λέει. Με ρωτάει γελώντας, ενώ εγώ ψάχνω τα φώτα της παραλιακής μεγαλούπολης της ήσυχης, ηλιόφωτης ζωής των πλουσίων του κόσμου. «Καλά! Δημοσιογράφος εσύ και δεν ξέρεις ποιος είναι ο Γκας Μπούλης;». Ε! Δεν ξέρω ρε φίλε! Συνεντεύξεις και κομμάτια για την Βανδή και την Μενεγάκη γραφώ, όχι ρεπορτάζ για την ιστορία της Μαφίας στη Νέα Υόρκη. «Σσσς…» μου λέει και φεύγει ζοχαδιασμένος από κοντά μου!

Μια παρέα ελληνοαμερικανών, πιο πίσω, συζητά για τον «Σακαφλιά», ή τον Σπύρο Βελέντζας, που από το 1992 είχε καταδικαστεί σε ισόβια για δολοφονία, φοροδιαφυγή και παρανομίες μαζί με τους Πίτερ Δρακούλης και Μάικλ Γκρίλο.

Μιλάνε για την οικογένεια Λουκέζε που ήταν σε σύγκρουση με την οικογένεια Γκαμπίνο! Η μουσική του Νονού, μπερδεύεται με το «αν μου ζητήσεις να πεθάνω και να πέσω στο γκρεμό» και ο Μάριο Πούτσι, οι Κορλεόνε, ο Κόπολα και ο Ντε Νίρο στη νήσο Ελις, μοιάζουν να έχουν επιβιβαστεί στο πλοίο και όπου να ναι θα καθίσουν δίπλα μου, να πιούμε ρετσίνα.

Ήταν γεννημένος στην Ελλάδα. Στην Αμερική δούλευε σαν ψαράς. Έγινε εκατομμυριούχος από εστιατόρια. Θυμάμαι ένα μεσημέρι, ξανά, που μας είχε κάνει το τραπέζι σε ένα ξενοδοχείο που μάλλον του ανήκε, στο Κι Λάργκο

Όλο οστρακοειδή και διάφορα εξαρτήματα για να τα ανοίξεις και να τα φας. Ήταν ευχαριστημένος που είχαμε εντυπωσιαστεί. Είχε ιδρύσει την αλυσίδα εστιατορίων Miami Subs Grill, από το 1980. Ύστερα αγόρασε ένα στόλο από πλοία που τα μετέτρεψε σε πλωτά καζίνο, ώστε να μην πιάνεται από τους αυστηρούς νόμους των ΗΠΑ για τα τυχερά παιχνίδια. 
Το αμερικανικό όνειρο, τότε, στο Μαϊάμι, δίπλα στον Γκας φαίνονταν εφικτό. Το χειμώνα της Αθήνα του 2001, σκόρπιζε ματωμένο στο ξημέρωμα που επιστρέφει… … Ήταν φιλόξενος, είχε απλοχεριά και ήταν αρχοντικός ως οικοδεσπότης. Ηταν σιωπηλός. Εκοβε φάτσες, άκουγε τις κουβέντες, αλλά χαμογελώντας πάντα, πολλά πολλά δεν είχε. Φαίνονταν μόνο, η νοσταλγία για μια πατρίδα με άλλες θάλασσες, λιγότερο λουσάτες στις παραλίες τους και περισσοτερο μπλε στα νερά τους. Σαν αγκαλιές. Και φαίνονταν και η ανάγκη του για ελληνικό τραγούδι και μεράκι, χωρίς να το διαλαλεί. Απλά, δεν το έκρυβε! Χρόνια πολλά μετά, κοιτάω μια ταινία με την Μαφία του Μαϊάμι, παράρτημα του οργανωμένου εγκλήματος της Νέας Υόρκης. 

Παίζει ο Αλ Πατσίνο, η νομίζω μιας και αυτό το είδος το έχει σφραγίσει με τις ερμηνείες του. Τραβά την προσοχή μου, μια σκηνή. Ενας καλός καρατερίστας παίζει τον Γκας. Αποκρούει μια επίθεση τρυπώντας με τη μύτη ενός μολυβιού εκείνον που του ορμάει!

Η ταινία μιλά για τον έλεγχο του τζόγου.
Τα δικαστήρια στην Αμερική ακόμα κάνουν δίκες. Στα αλήθεια, τώρα και όχι στην ταινία. Η οικογένεια Καμπίνο! Αρχηγοί και νονοί πολλών οικογενειών, που διατηρούν τις κοινωνικές δομές της ρωμαϊκής φατρίας, αιώνες μετά την πτώση της αυτοκρατορίας. Pax Romana made in USA! Δίκες με πρώην εκτελεστές, πρωτοπαλίκαρα των Καμπίνο, που μπαίνουν σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων! Συμφωνίες με εισαγγελείς, αλά Low and Order! Ψεύτικες ταυτότητες! 

Ονόματα χωρίς σύμφωνο στο τέλος επισήμως και παρατσούκλια γραφικά, όπως Μικρός Τονι, Μεγάλος Τόνι, Μοτσαρέλας και Ωραίος. Νικ Ντι Μάτζιο είναι το ψευδώνυμο του εκτελεστή της οικογένειας Καμπίνο. Πίτερ Ζούτσαρο είναι το κανονικό του όνομα. Αυτός λέει πως σκότωσαν τον Γκας Μπούλη σε ενέδρα. Ο Τζόνι Κουρίνο, που επίσης δολοφονήθηκε μετά, έριξε τις μοιραίες σφαίρες. Όλα γινόταν για τον έλεγχο των πλωτών καζίνο, που είχε πατεντάρει και οργανώσει ο Γκας και που είχαν γίνει ολόκληρος στόλος τζόγου.

Ο Τζακ Αμπράμοφ, λομπίστας, λέει της Ουάσιγκτον, έχει οδηγηθεί στις φυλακές γιατί είχε προσποιητά και κακοσχεδιασμένα να αγοράσει για 147 εκατομμύρια δολάρια την εταιρεία των καραβιών – καζίνο Sun Cruz του Μπούλη. Όλα αυτά με απειλές τύπου «θα σκοτώσω εσένα και την οικογένεια σου», βία, προειδοποιήσεις με πυροβολισμούς και αιμάτινα σημάδια, όρκους σιωπής, εκβιασμούς, απληστία και πολλές φήμες για ξέπλυμα χρήματος πίσω στην Ελλάδα, όπου βαλίτσες με δολάρια έρχονταν και χάνονταν σε κατασκευές πολυκατοικιών. Ποιος συμμαχούσε με ποιόν; Ποιος πουλούσε ποιους; Ποιος έδωσε εντολές για εκτελέσεις; Follow the money λένε οι Αμερικάνοι και αυτοί ξέρουν… …

Με την διάθεση να ξανπετύχω τον δικηγόρο – φάτσα και να του πω πως τελικά, να, ίσως γράφω και για την Ιταλική Μαφία της Νέας Υόρκης και τις διασυνδέσεις με αυτήν του Μαϊάμι, σκέφτομαι –από κάποια ταινία κι αυτό μάλλον- μια φράση του Αλ Καπόνε: «Μπορείς να καταφέρεις περισσότερα με μια καλή κουβέντα κι ένα όπλο, παρά με μια καλή κουβέντα, σκέτο». Και καλές κουβέντες είχα εδώ πολλές, από όπλα πάλι, ούτε ο Μεγάλος, αλλά ο Μικρός Τόνι, μου δάνεισαν κανέναν… (σ.σ: και αν ήταν να πω ποια μαφιόζικη ταινία με εκφράζει μου φαίνεται πως τελικά, θα ‘ταν το «Ανάλυσε το», όπου και εκεί, το ρόλο του γιού του ψυχιάτρου θα έκανα και θα μπέρδευα το «κονσιλιέρι» με το «κοντσιτσιλιέρι»).



Αθήνα-Χειμώνας του 2001. Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Φεβρουαρίου. Στις πίσω σελίδες των εφημερίδων διαβάζω πως στο Μαϊάμι, ο Κωσταντίνος Μπούλης, ετών 51, εκτελέστηκε από ενόπλους, που του είχα στημένη κοντά στο γραφείο του, γνωρίζοντας την διαδρομή του και το αυτοκίνητο του

Γάζωσαν την BMW με ριπές. Τρεις σφαίρες τον άφησαν στο τόπο! Τον θυμάμαι να συγκινείται με τον Μπιθικώτση και να αγκαλιάζει τις γυναίκες της οικογενείας του, συστήνοντας μας και ψάχνω λεπτομέρειες για το γιατί και το πώς;      πηγή
Share this article :

0 comments:

Πείτε μας την γνώμη σας

Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !

Οικονομία

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

ΔΙΕΘΝΗ

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

Κράτος

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

ΥΓΕΙΑ

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

Ναυτιλία

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

Life Style

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

Ταξίδια

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »

Ασφαλιστική Αγορά

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία »
 
Support : Δημιουργία ιστοσελίδας | Al.Ge Template | Πρότυπο ΒΒ2
Copyright © 2013. "Ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ" - All Rights Reserved
Τεχνική Επιμέλεια - Δημιουργία ιστοσελίδας - Εμπνευσμένο από Al.Ge
Proudly powered by Al.Ge Template