 |
Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Κι όμως, τα πράγματα σ’ αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά. Η Ελλάδα είχε όλες τις δυνατότητες να είναι μια χώρα δυτική στη νοοτροπία, να παράγει και να καινοτομεί. Αρκεί στο κρίσιμο σταυροδρόμι της δεκαετίας του ’80 η σοσιαλμανία να μην κυριαρχούσε και να οδηγούμασταν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων που ο καθένας μας ξεχωριστά έχει. Οπως έκανε ο επιχειρηματίας Θωμάς Ευαγγελίου.
Ενας άνθρωπος που ξεκίνησε ως «βολεμένος» τραπεζικός υπάλληλος, για να εξελιχθεί σε έναν businessman υψηλών αποδόσεων. Σε έναν από τους πλέον εξωστρεφείς Ελληνες επιχειρηματίες, του οποίου η εταιρεία παραγωγής προϊόντων προσωπικής υγιεινής Septona φτάνει να πουλάει τα προϊόντα της σε 5 ηπείρους και 69 χώρες και η οποία πρόσφατα πήρε το IASON: Premier Greek Exports Award 2014 ως Εξαγωγέας της Χρονιάς.
Η Septona, λοιπόν, είναι μια εταιρεία που πήγε κόντρα στο ρεύμα και της οποίας ο ιδιοκτήτης ουδέποτε βολεύτηκε όπως αρχικά έδειχνε η ζωή του. Και αυτό είναι το σημαντικό: ότι ένας άνθρωπος πήρε τον ανηφορικό δρόμο, αυτόν του ρίσκου, και αποφάσισε όταν ολόκληρη η χώρα συνωστιζόταν στα βουλευτικά γραφεία για μια δουλειά να τα παίξει όλα για όλα και να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να δημιουργήσει ένα γκρουπ που αυτή τη στιγμή επενδύει εκατομμύρια ευρώ (φέτος μόνο οι επενδύσεις θα ξεπεράσουν τα 8 εκατ.), να παράξει πλούτο και να συμβάλει καίρια στη μετατόπιση ενός δείκτη διαρκώς αρνητικού για τη χώρα, αυτού του εμπορικού ισοζυγίου. Ταυτόχρονα με τις ελληνικές της επιτυχίες, όμως, η Septona βρέθηκε σε θέση να είναι μία από τις 50 ελληνικές επιχειρήσεις που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στα European Business Awards - κι αυτό διότι κατορθώνει αδιάκοπα να εξάγει ακόμα και στη Μογγολία και τη Ζιμπάμπουε!
Η ιστορία της Septona ξεκινά στη δεκαετία του ’70.
Κι όμως, τα πράγματα σ’ αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά. Η Ελλάδα είχε όλες τις δυνατότητες να είναι μια χώρα δυτική στη νοοτροπία, να παράγει και να καινοτομεί. Αρκεί στο κρίσιμο σταυροδρόμι της δεκαετίας του ’80 η σοσιαλμανία να μην κυριαρχούσε και να οδηγούμασταν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων που ο καθένας μας ξεχωριστά έχει. Οπως έκανε ο επιχειρηματίας Θωμάς Ευαγγελίου.
Ενας άνθρωπος που ξεκίνησε ως «βολεμένος» τραπεζικός υπάλληλος, για να εξελιχθεί σε έναν businessman υψηλών αποδόσεων. Σε έναν από τους πλέον εξωστρεφείς Ελληνες επιχειρηματίες, του οποίου η εταιρεία παραγωγής προϊόντων προσωπικής υγιεινής Septona φτάνει να πουλάει τα προϊόντα της σε 5 ηπείρους και 69 χώρες και η οποία πρόσφατα πήρε το IASON: Premier Greek Exports Award 2014 ως Εξαγωγέας της Χρονιάς.
Η Septona, λοιπόν, είναι μια εταιρεία που πήγε κόντρα στο ρεύμα και της οποίας ο ιδιοκτήτης ουδέποτε βολεύτηκε όπως αρχικά έδειχνε η ζωή του. Και αυτό είναι το σημαντικό: ότι ένας άνθρωπος πήρε τον ανηφορικό δρόμο, αυτόν του ρίσκου, και αποφάσισε όταν ολόκληρη η χώρα συνωστιζόταν στα βουλευτικά γραφεία για μια δουλειά να τα παίξει όλα για όλα και να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να δημιουργήσει ένα γκρουπ που αυτή τη στιγμή επενδύει εκατομμύρια ευρώ (φέτος μόνο οι επενδύσεις θα ξεπεράσουν τα 8 εκατ.), να παράξει πλούτο και να συμβάλει καίρια στη μετατόπιση ενός δείκτη διαρκώς αρνητικού για τη χώρα, αυτού του εμπορικού ισοζυγίου. Ταυτόχρονα με τις ελληνικές της επιτυχίες, όμως, η Septona βρέθηκε σε θέση να είναι μία από τις 50 ελληνικές επιχειρήσεις που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στα European Business Awards - κι αυτό διότι κατορθώνει αδιάκοπα να εξάγει ακόμα και στη Μογγολία και τη Ζιμπάμπουε!
Η ιστορία της Septona ξεκινά στη δεκαετία του ’70.
Ηταν τα χρόνια όπου η χώρα μπορεί να στέναζε κάτω από τον ζυγό της χούντας, όμως η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο δεν έλειπε. Οι οικονομικοί δείκτες κινούνταν θετικά, η πετρελαϊκή κρίση δεν είχε αγγίξει ακόμα τη χώρα μας, και ο λαός, ύστερα από μια μακρά περίοδο δυσκολιών που ξεκίνησε με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνεχίστηκε με τον Εμφύλιο και κορυφώθηκε με το δράμα της Κύπρου, αναζητούσε μια καλύτερη ζωή και φυσικά πρόσβαση στην κατανάλωση. Η εταιρεία στον χώρο της προσωπικής περιποίησης ιδρύθηκε από τον φαρμακοποιό Θανάση Μάντη.
Ο ίδιος είχε την ιδέα μιας παραγωγικής μονάδας για προϊόντα προσωπικής υγιεινής που τότε δεν ήταν πολύ διαδεδομένα σε μια χώρα με ανύπαρκτη κουλτούρα στη συγκεκριμένη αγορά. Σύντομα ο τελευταίος θα προτείνει στη συνάδελφο και φίλη του Ρόη Ευαγγελίου τη συμμετοχή της στο σχήμα και για 8 χρόνια η εταιρεία θα προχωρήσει με ένα καθεστώς 50%-50%. Για προσωπικούς λόγους, ο κ. Μάντης θα αποχωρήσει το 1983, χρονιά στην οποία με μεγαλύτερη άνεση θα δραστηριοποιηθεί ο σύζυγος της κυρίας Ευαγγελίου, πρώην τραπεζικός υπάλληλος, Θωμάς Ευαγγελίου, θέτοντας σε ισχύ ένα σχέδιο δημιουργίας μιας μεγάλης βιομηχανίας με εξωστρεφή προσανατολισμό. Με την πλειοψηφία των μετοχών πλέον της Septona, είχε έρθει η ώρα για το άλμα προς τα εμπρός.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Septona περισσότερο θύμιζε βιοτεχνία παρά οργανωμένη βιομηχανία. Με χαμηλές πωλήσεις και με ένα εμπορικό δίκτυο που βρισκόταν στα σπάργανα, η εταιρεία στεγαζόταν σε ένα κτίριο 200 τ.μ. που περισσότερο θύμιζε διαμέρισμα παρά σύγχρονη μονάδα. Μέσω ενός σφιχτού προγράμματος δανεισμού -για το οποίο μεσολάβησε ο πρώην τραπεζικός Θωμάς Ευαγγελίου- η εταιρεία θα ανοίξει τα φτερά της και σύντομα θα μεγαλώσει. Οι πωλήσεις στα σούπερ μάρκετ αλλά και στα φαρμακεία θα της δώσουν μεγάλο αέρα, ενώ ενδεικτικό της επιτυχίας της είναι το γεγονός ότι από το μικρό διαμέρισμα των 200 τ.μ. σήμερα έχει φτάσει να διατηρεί παραγωγική μονάδα 25.000 τ.μ. στα Οινόφυτα.
Σύντομα ο Θωμάς και η Ρόη Ευαγγελίου κατανοούν ότι η Ελλάδα έχει ταβάνι και ότι ως αγορά είναι περιορισμένη. Παράλληλα κατανοούν το πρόβλημα τού να μένει ένας επιχειρηματίας δέσμιος πολιτικών αποφάσεων ή και παραλείψεων. Για τον λόγο αυτό εγκαινιάζουν μια τολμηρή πολιτική εξωστρέφειας με έμφαση στις εξαγωγές. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στα πρώτα της βήματα η εταιρεία λειτούργησε με μια πιο περιορισμένη παραγωγική λογική, επενδύοντας κυρίως στην κατασκευή ωτοκαθαριστήρων, τις γνωστές σε όλους μπατονέτες. Σύντομα η Septona θα oδηγηθεί στην παραγωγή κι άλλων προϊόντων βάμβακος, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να διανέμει σε Ελλάδα και διεθνείς αγορές περισσότερους από 1.000 κωδικούς.
Πάντως η εξαγωγική προσπάθεια για μια βιομηχανία από την Ελλάδα δεν ήταν κάτι εύκολο. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα και σήμερα η χώρα μας δεν χαίρει εκτίμησης στους επιχειρηματικούς κύκλους, καθώς είναι πολλές οι εταιρείες που αθετούσαν συμφωνίες ή καθυστερούσαν τις εξαγωγές τους. Τα πρώτα βήματα λοιπόν της Septona στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ολα ξεκίνησαν από μια έκθεση στο Αμστερνταμ, στην οποία συμμετείχε ο κ. Ευαγγελίου δίχως να γνωρίζει καν αγγλικά. Ο ίδιος μάλιστα για να κάνει τη δουλειά του είχε πάρει μαζί του έναν φίλο του ως μεταφραστή και τελικά τα κατάφερε.
Με προσωπικό γνώρισμά του την επιμονή, σύντομα αποφάσισε να συνεχίσει να κινείται στο πεδίο των διεθνών εκθέσεων. Ετσι ξεκίνησε να πουλάει προϊόντα προσωπικής υγιεινής πείθοντας ξένους φαρμακευτικούς αντιπρόσωπους ότι το ελληνικό βαμβάκι (κύρια πρώτη ύλη) ήταν από τα καλύτερα και από τα φθηνότερα. Το βασικό στοιχείο που τον βοήθησε ήταν η συνέπειά του. Το γεγονός ότι δεν καθυστερούσε (πάγιο αρνητικό γνώρισμα της χώρας μας) ήταν αυτό που τον έκανε αξιόπιστο στα μάτια των ξένων συνεργατών του, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει σύντομα σε δύσκολες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία ή η στριφνή σε θέματα ποιότητας Ελβετία. Γρήγορα η μία αγορά θα φέρει την άλλη και στη δεκαετία του 2000 η Septona θα κάνει ακόμα μεγαλύτερα βήματα σε αγορές εκτός Ε.Ε., όπως η Αυστραλία, η Λατινική Αμερική και κατόπιν οι ΗΠΑ. Η πρόοδος της επιχείρησης θα είναι τόσο γρήγορη ώστε θα φτάσει να πουλάει τα είδη της μέχρι και στην Ασία, σε χώρες όπως η Μογγολία, ή στην Αφρική, σε περιοχές της Ζιμπάμπουε.
Επέκταση στο εξωτερικό
Σημαντικό επίσης στοιχείο της επιτυχίας της εν λόγω βιομηχανίας είναι ότι σύντομα αποφάσισε να δημιουργήσει μεν τη δική της φίρμα, αλλά ταυτόχρονα να λειτουργήσει και σειρές ιδιωτικής ετικέτας για λογαριασμό πελατών της σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η επιλογή αυτή της επέτρεψε να βάλει τα προϊόντα της σε μεγάλες αλυσίδες χωρίς να επωμιστεί το υψηλό κόστος προώθησης που θα συνεπαγόταν η αυτόνομη επέκταση. Η βιομηχανία μάλιστα, ξεκινώντας την επέκτασή της στο εξωτερικό, αρχικά έδωσε έμφαση στο τμήμα κατασκευής ραβδιών, που αποτελούν τον κορμό ενός ωτοκαθαριστή. Αμέσως ακολούθησε η παραγωγή βάζων για τη συσκευασία και δημιουργία τμήματος ταχυεπιδέσμων, ενώ το μυστικό της επιτυχίας ήταν η προώθηση της πρώτης ύλης, του ποιοτικού ελληνικού βαμβακιού, γι’ αυτό στο τέλος του 1999 απορροφήθηκε κατά 100% η Cotton Line, θυγατρική που παράγει βαμβάκι μόνο για μπατονέτες.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή οι ελληνικοί ωτοκαθαριστές έχουν τοποθετηθεί σε μεγάλες παγκόσμιες αλυσίδες όπως τα βρετανικά Sainsbury’s ή τα Boots, στα γαλλικά Carrefour και Leclerc, στον γερμανικό όμιλο Metro κ.α. Βέβαια, όλη αυτή η εξάπλωση θα αναγκάσει τον κ. Ευαγγελίου να επενδύσει σημαντικά ποσά πάντα σε συνεννόηση με τις τράπεζες, αλλά με τεράστια προσοχή στα οικονομικά του ομίλου. Παράλληλα ο ίδιος και η οικογένειά του θα παραμείνουν πιστοί στους χαμηλούς τόνους καθώς δεν αρέσκονται στο lifestyle και για τον λόγο αυτό κανένας δεν θα τους δει σε κοσμικές συγκεντρώσεις παρά μόνο στο εργοστάσιό τους ή στα γραφεία του ομίλου.
Αυτή τη στιγμή η επιχείρηση συνεργάζεται με όλες τις αλυσίδες που λειτουργούν στην ελληνική αγορά, ενώ ο σημαντικότερος ανταγωνιστής της έχει φτάσει να είναι η αμερικανική πολυεθνική Johnson & Johsnon. Η Septona, πάντως, έχει μεγαλύτερο μερίδιο (κοντά στο 45%-50%), ενώ μόνο η αγγλική αγορά απορροφά σχεδόν το 40% της παραγωγής με προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Μεγάλα ποσά επίσης έχει δαπανήσει η εταιρεία στο τμήμα έρευνας και ελέγχου (έχει λάβει ISO 9002) προκειμένου να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη έμφαση σε θέματα υγιεινής. Στα άγνωστα περιστατικά που χαρακτήρισαν την πορεία της ήταν η προσπάθεια της Septona για άντληση κεφαλαίων από το Χρηματιστήριο Αθηνών.
Το 1999 είχε ετοιμαστεί ο φάκελός της για εισαγωγή, όμως κάτω από το αρνητικό κλίμα και τη βουτιά των δεικτών η βιομηχανία τελικά δεν επιχείρησε το άλμα. Σε μια πιο «περίεργη» επιλογή, τελικά η βιομηχανία τοποθετήθηκε στο Χρηματιστήριο της Σόφιας βασισμένη στη δημιουργία υπερσύγχρονου ιδιόκτητου εργοστασίου στο Ρούσε, κοντά στα ρουμανικά σύνορα. Βέβαια η κριτική για τη δημιουργία μιας μονάδας σε γειτονική -άρα και ανταγωνιστική- χώρα δεν έλειψε, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που είδαν την κίνηση αυτή ως αποκούμπι εάν κάτι δεν πήγαινε καλά στην Ελλάδα. Οσο όμως η βιομηχανία παραμένει στη χώρα μας, η όποια κριτική είναι εκ του πονηρού. Πολύ δε περισσότερο τώρα που η Septona εξακολουθεί να απασχολεί περί τους 160 εργαζομένους στη χώρα μας και περίπου 70 στη Βουλγαρία. Αρα, το ισοζύγιο παραμένει θετικό.
Οι δύο κόρες που έγιναν τρεις
Το θετικό στοιχείο για τον εν λόγω όμιλο είναι ότι υπάρχει και διάδοχη κατάσταση, μια και οι κόρες της οικογένειας Ευαγγελίου αποτελούν τη δεύτερη γενιά επιχειρηματιών. Διαθέτοντας μεγάλη πείρα, καθώς βρίσκονται στη βιομηχανία από νεαρή ηλικία, τα δύο παιδιά ήδη έχουν καταλάβει καίρια πόστα.
Μάλιστα η κυρία Κωνσταντίνα Ευαγγελίου είναι υπεύθυνη εξαγωγών της Septona, ούσα στην εταιρεία από 14 ετών. Σημαντικό στοιχείο που αποδεικνύει την πρόοδο της εταιρείας στα χρόνια είναι ότι η Septona αναδείχτηκε μία από τις 10 καλύτερες εταιρείες στον τομέα των εξαγωγών και μία από τις 100 κορυφαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης, κατακτώντας τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο «Ruban d’Honneur» στα European Business Awards 2013/14.
Ο πανευρωπαϊκός αυτός θεσμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς επιβραβεύει την επιχειρηματική αριστεία και τα εξαιρετικά αποτελέσματα μιας επιχείρησης. Οι 100 επιχειρήσεις που απέσπασαν τη συγκεκριμένη διάκριση επιλέχθηκαν ανάμεσα από 512 National Champions σε σύνολο περίπου 15.000 εταιρειών που δήλωσαν συμμετοχή από ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα η Septona εξάγει το 70% της παραγωγής στις πέντε ηπείρους και σε 69 χώρες. Από το 1995 που δημιουργήθηκε με τη σημερινή νομική της μορφή οι επενδύσεις είναι συνεχείς.
Οπως συνηθίζει να λέει ο κ. Ευαγγελίου, «έχω τρία παιδιά, δύο κόρες και τη Septona, για την οποία έχω κουραστεί πολύ περισσότερο». Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το κλειδί στην ερώτηση που του κάνουν συχνά: αν δηλαδή θα πουλήσει τον όμιλο σε μια δύσκολη για τη χώρα και την αγορά περίοδο. Είναι γνωστό ότι τον όμιλο είχε προσεγγίσει στο παρελθόν μεγάλη πολυεθνική, όμως παρά το υψηλό τίμημα τελικά η συμφωνία δεν προχώρησε. πηγη
Ο ίδιος είχε την ιδέα μιας παραγωγικής μονάδας για προϊόντα προσωπικής υγιεινής που τότε δεν ήταν πολύ διαδεδομένα σε μια χώρα με ανύπαρκτη κουλτούρα στη συγκεκριμένη αγορά. Σύντομα ο τελευταίος θα προτείνει στη συνάδελφο και φίλη του Ρόη Ευαγγελίου τη συμμετοχή της στο σχήμα και για 8 χρόνια η εταιρεία θα προχωρήσει με ένα καθεστώς 50%-50%. Για προσωπικούς λόγους, ο κ. Μάντης θα αποχωρήσει το 1983, χρονιά στην οποία με μεγαλύτερη άνεση θα δραστηριοποιηθεί ο σύζυγος της κυρίας Ευαγγελίου, πρώην τραπεζικός υπάλληλος, Θωμάς Ευαγγελίου, θέτοντας σε ισχύ ένα σχέδιο δημιουργίας μιας μεγάλης βιομηχανίας με εξωστρεφή προσανατολισμό. Με την πλειοψηφία των μετοχών πλέον της Septona, είχε έρθει η ώρα για το άλμα προς τα εμπρός.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 η Septona περισσότερο θύμιζε βιοτεχνία παρά οργανωμένη βιομηχανία. Με χαμηλές πωλήσεις και με ένα εμπορικό δίκτυο που βρισκόταν στα σπάργανα, η εταιρεία στεγαζόταν σε ένα κτίριο 200 τ.μ. που περισσότερο θύμιζε διαμέρισμα παρά σύγχρονη μονάδα. Μέσω ενός σφιχτού προγράμματος δανεισμού -για το οποίο μεσολάβησε ο πρώην τραπεζικός Θωμάς Ευαγγελίου- η εταιρεία θα ανοίξει τα φτερά της και σύντομα θα μεγαλώσει. Οι πωλήσεις στα σούπερ μάρκετ αλλά και στα φαρμακεία θα της δώσουν μεγάλο αέρα, ενώ ενδεικτικό της επιτυχίας της είναι το γεγονός ότι από το μικρό διαμέρισμα των 200 τ.μ. σήμερα έχει φτάσει να διατηρεί παραγωγική μονάδα 25.000 τ.μ. στα Οινόφυτα.
Σύντομα ο Θωμάς και η Ρόη Ευαγγελίου κατανοούν ότι η Ελλάδα έχει ταβάνι και ότι ως αγορά είναι περιορισμένη. Παράλληλα κατανοούν το πρόβλημα τού να μένει ένας επιχειρηματίας δέσμιος πολιτικών αποφάσεων ή και παραλείψεων. Για τον λόγο αυτό εγκαινιάζουν μια τολμηρή πολιτική εξωστρέφειας με έμφαση στις εξαγωγές. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στα πρώτα της βήματα η εταιρεία λειτούργησε με μια πιο περιορισμένη παραγωγική λογική, επενδύοντας κυρίως στην κατασκευή ωτοκαθαριστήρων, τις γνωστές σε όλους μπατονέτες. Σύντομα η Septona θα oδηγηθεί στην παραγωγή κι άλλων προϊόντων βάμβακος, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να διανέμει σε Ελλάδα και διεθνείς αγορές περισσότερους από 1.000 κωδικούς.
Πάντως η εξαγωγική προσπάθεια για μια βιομηχανία από την Ελλάδα δεν ήταν κάτι εύκολο. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα και σήμερα η χώρα μας δεν χαίρει εκτίμησης στους επιχειρηματικούς κύκλους, καθώς είναι πολλές οι εταιρείες που αθετούσαν συμφωνίες ή καθυστερούσαν τις εξαγωγές τους. Τα πρώτα βήματα λοιπόν της Septona στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ολα ξεκίνησαν από μια έκθεση στο Αμστερνταμ, στην οποία συμμετείχε ο κ. Ευαγγελίου δίχως να γνωρίζει καν αγγλικά. Ο ίδιος μάλιστα για να κάνει τη δουλειά του είχε πάρει μαζί του έναν φίλο του ως μεταφραστή και τελικά τα κατάφερε.
Με προσωπικό γνώρισμά του την επιμονή, σύντομα αποφάσισε να συνεχίσει να κινείται στο πεδίο των διεθνών εκθέσεων. Ετσι ξεκίνησε να πουλάει προϊόντα προσωπικής υγιεινής πείθοντας ξένους φαρμακευτικούς αντιπρόσωπους ότι το ελληνικό βαμβάκι (κύρια πρώτη ύλη) ήταν από τα καλύτερα και από τα φθηνότερα. Το βασικό στοιχείο που τον βοήθησε ήταν η συνέπειά του. Το γεγονός ότι δεν καθυστερούσε (πάγιο αρνητικό γνώρισμα της χώρας μας) ήταν αυτό που τον έκανε αξιόπιστο στα μάτια των ξένων συνεργατών του, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει σύντομα σε δύσκολες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία ή η στριφνή σε θέματα ποιότητας Ελβετία. Γρήγορα η μία αγορά θα φέρει την άλλη και στη δεκαετία του 2000 η Septona θα κάνει ακόμα μεγαλύτερα βήματα σε αγορές εκτός Ε.Ε., όπως η Αυστραλία, η Λατινική Αμερική και κατόπιν οι ΗΠΑ. Η πρόοδος της επιχείρησης θα είναι τόσο γρήγορη ώστε θα φτάσει να πουλάει τα είδη της μέχρι και στην Ασία, σε χώρες όπως η Μογγολία, ή στην Αφρική, σε περιοχές της Ζιμπάμπουε.
Επέκταση στο εξωτερικό
Σημαντικό επίσης στοιχείο της επιτυχίας της εν λόγω βιομηχανίας είναι ότι σύντομα αποφάσισε να δημιουργήσει μεν τη δική της φίρμα, αλλά ταυτόχρονα να λειτουργήσει και σειρές ιδιωτικής ετικέτας για λογαριασμό πελατών της σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η επιλογή αυτή της επέτρεψε να βάλει τα προϊόντα της σε μεγάλες αλυσίδες χωρίς να επωμιστεί το υψηλό κόστος προώθησης που θα συνεπαγόταν η αυτόνομη επέκταση. Η βιομηχανία μάλιστα, ξεκινώντας την επέκτασή της στο εξωτερικό, αρχικά έδωσε έμφαση στο τμήμα κατασκευής ραβδιών, που αποτελούν τον κορμό ενός ωτοκαθαριστή. Αμέσως ακολούθησε η παραγωγή βάζων για τη συσκευασία και δημιουργία τμήματος ταχυεπιδέσμων, ενώ το μυστικό της επιτυχίας ήταν η προώθηση της πρώτης ύλης, του ποιοτικού ελληνικού βαμβακιού, γι’ αυτό στο τέλος του 1999 απορροφήθηκε κατά 100% η Cotton Line, θυγατρική που παράγει βαμβάκι μόνο για μπατονέτες.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή οι ελληνικοί ωτοκαθαριστές έχουν τοποθετηθεί σε μεγάλες παγκόσμιες αλυσίδες όπως τα βρετανικά Sainsbury’s ή τα Boots, στα γαλλικά Carrefour και Leclerc, στον γερμανικό όμιλο Metro κ.α. Βέβαια, όλη αυτή η εξάπλωση θα αναγκάσει τον κ. Ευαγγελίου να επενδύσει σημαντικά ποσά πάντα σε συνεννόηση με τις τράπεζες, αλλά με τεράστια προσοχή στα οικονομικά του ομίλου. Παράλληλα ο ίδιος και η οικογένειά του θα παραμείνουν πιστοί στους χαμηλούς τόνους καθώς δεν αρέσκονται στο lifestyle και για τον λόγο αυτό κανένας δεν θα τους δει σε κοσμικές συγκεντρώσεις παρά μόνο στο εργοστάσιό τους ή στα γραφεία του ομίλου.
Αυτή τη στιγμή η επιχείρηση συνεργάζεται με όλες τις αλυσίδες που λειτουργούν στην ελληνική αγορά, ενώ ο σημαντικότερος ανταγωνιστής της έχει φτάσει να είναι η αμερικανική πολυεθνική Johnson & Johsnon. Η Septona, πάντως, έχει μεγαλύτερο μερίδιο (κοντά στο 45%-50%), ενώ μόνο η αγγλική αγορά απορροφά σχεδόν το 40% της παραγωγής με προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Μεγάλα ποσά επίσης έχει δαπανήσει η εταιρεία στο τμήμα έρευνας και ελέγχου (έχει λάβει ISO 9002) προκειμένου να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη έμφαση σε θέματα υγιεινής. Στα άγνωστα περιστατικά που χαρακτήρισαν την πορεία της ήταν η προσπάθεια της Septona για άντληση κεφαλαίων από το Χρηματιστήριο Αθηνών.
Το 1999 είχε ετοιμαστεί ο φάκελός της για εισαγωγή, όμως κάτω από το αρνητικό κλίμα και τη βουτιά των δεικτών η βιομηχανία τελικά δεν επιχείρησε το άλμα. Σε μια πιο «περίεργη» επιλογή, τελικά η βιομηχανία τοποθετήθηκε στο Χρηματιστήριο της Σόφιας βασισμένη στη δημιουργία υπερσύγχρονου ιδιόκτητου εργοστασίου στο Ρούσε, κοντά στα ρουμανικά σύνορα. Βέβαια η κριτική για τη δημιουργία μιας μονάδας σε γειτονική -άρα και ανταγωνιστική- χώρα δεν έλειψε, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που είδαν την κίνηση αυτή ως αποκούμπι εάν κάτι δεν πήγαινε καλά στην Ελλάδα. Οσο όμως η βιομηχανία παραμένει στη χώρα μας, η όποια κριτική είναι εκ του πονηρού. Πολύ δε περισσότερο τώρα που η Septona εξακολουθεί να απασχολεί περί τους 160 εργαζομένους στη χώρα μας και περίπου 70 στη Βουλγαρία. Αρα, το ισοζύγιο παραμένει θετικό.
Οι δύο κόρες που έγιναν τρεις
Το θετικό στοιχείο για τον εν λόγω όμιλο είναι ότι υπάρχει και διάδοχη κατάσταση, μια και οι κόρες της οικογένειας Ευαγγελίου αποτελούν τη δεύτερη γενιά επιχειρηματιών. Διαθέτοντας μεγάλη πείρα, καθώς βρίσκονται στη βιομηχανία από νεαρή ηλικία, τα δύο παιδιά ήδη έχουν καταλάβει καίρια πόστα.
Μάλιστα η κυρία Κωνσταντίνα Ευαγγελίου είναι υπεύθυνη εξαγωγών της Septona, ούσα στην εταιρεία από 14 ετών. Σημαντικό στοιχείο που αποδεικνύει την πρόοδο της εταιρείας στα χρόνια είναι ότι η Septona αναδείχτηκε μία από τις 10 καλύτερες εταιρείες στον τομέα των εξαγωγών και μία από τις 100 κορυφαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης, κατακτώντας τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο «Ruban d’Honneur» στα European Business Awards 2013/14.
Ο πανευρωπαϊκός αυτός θεσμός είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς επιβραβεύει την επιχειρηματική αριστεία και τα εξαιρετικά αποτελέσματα μιας επιχείρησης. Οι 100 επιχειρήσεις που απέσπασαν τη συγκεκριμένη διάκριση επιλέχθηκαν ανάμεσα από 512 National Champions σε σύνολο περίπου 15.000 εταιρειών που δήλωσαν συμμετοχή από ολόκληρη την Ευρώπη. Σήμερα η Septona εξάγει το 70% της παραγωγής στις πέντε ηπείρους και σε 69 χώρες. Από το 1995 που δημιουργήθηκε με τη σημερινή νομική της μορφή οι επενδύσεις είναι συνεχείς.
Οπως συνηθίζει να λέει ο κ. Ευαγγελίου, «έχω τρία παιδιά, δύο κόρες και τη Septona, για την οποία έχω κουραστεί πολύ περισσότερο». Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το κλειδί στην ερώτηση που του κάνουν συχνά: αν δηλαδή θα πουλήσει τον όμιλο σε μια δύσκολη για τη χώρα και την αγορά περίοδο. Είναι γνωστό ότι τον όμιλο είχε προσεγγίσει στο παρελθόν μεγάλη πολυεθνική, όμως παρά το υψηλό τίμημα τελικά η συμφωνία δεν προχώρησε. πηγη
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !