Θανάσης, Ανδρέας και Nτίνος Μαρτίνος: Τα παιδιά του αντικέρ που έχουν σήμερα περιουσία 5,6 δισ. δολάρια

Ο φιλόδοξος αργυροχρυσοχόος Θανάσης Μαρτίνος από την Στεμνίτσα Αρκαδίας, ήρθε στην Αθήνα το 1895 και στέριωσε σε ένα μικρό μαγαζάκι στην οδό Πανδρόσου στην Αθήνα. Τα αργυρά κοσμήματα και οι παραδοσιακές φορεσιές που έφτιαχναν με τη γυναίκα του ήταν μαγνήτης για τους τουρίστες στο Μοναστηράκι. Το 1926 αγόρασε ένα παλιό κτίριο – κόσμημα στην Πανδρόσου 50.

Σε αυτό το παλαιοπωλείο, ο Ιωάννης Μαρτίνος και η δυναμική Αθηνά ( Νουνού) Μεθενίτη, από γενιά οπλαρχηγών της Επανάστασης του 1821, έμελλε να δημιουργήσουν μια πολύτεκνη οικογένεια, με τέσσερα παιδιά: Τον Αθανάσιο, τον Ανδρέα, τον Κωνσταντίνο και την Ελένη.

Η τολμηρή Νουνού Μαρτίνου, εμπνεύστηκε και υλοποίησε ένα παιδικό της όνειρο: να γίνει καραβοκύρισσα και τα κατάφερε. Ίδρυσε την Thenamaris, που εξελίχθηκε σε ένα φυτώριο εφοπλιστών, όχι μόνο για την οικογένεια, αλλά και για ακόμη πενήντα περίπου στελέχη που εργάστηκαν στα γραφεία της εταιρείας.

Τα τρία αγόρια της οικογένειας έγιναν εφοπλιστές και μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες συμπεριελήφθησαν στη λίστα του Forbes, με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.

Ο Κωνσταντίνος Μαρτίνος βρίσκεται στην πέμπτη θέση ανάμεσα στους Έλληνες κροίσους με με περιουσία 2,3 δισ. δολάρια και στην 1438η θέση παγκοσμίως.

Ο Ανδρέας Μαρτίνος, με περιουσία 1,8 δισ. δολάρια είναι στην 1.764η θέση.

Ο Αθανάσιος Μαρτίνος, με περιουσία 1,5 δισ. δολάρια, είναι στην 2.046η θέση.

Η εξέλιξη της ναυτιλιακής δυναστείας με 245 πλοία

Από το 1964, που ξεκίνησε η μητρική εταιρεία, ο ναυτιλιακός στόλος των Μαρτίνων γιγάντωσε. Σήμερα, τρία αδέλφια διαθέτουν ισάριθμες εταιρείες:


Tην Thenamaris, που διευθύνει ο Κωνσταντίνος Μαρτίνος και διαχειρίζεται 90 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 10.547.774 εκατ. dwt.

Την Minerva, που διευθύνει ο Ανδρέας Μαρτίνος, την οποία ίδρυσε το 1997 και έχει 76 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 8.998.221 εκατ. dwt.

Την Eastern, που διευθύνεται από τον Θανάση, την οποία ίδρυσε το 1991, και διαχειρίζεται 79 πλοία και η συνολική χωρητικότητα ανέρχεται σε 6. 601.269 εκατ. dwt.

Με άλλα λόγια, σήμερα οι τρεις εταιρείες της οικογένεια Μαρτίνου διαθέτουν συνολικά 245 πλοία, που η συνολική τους χωρητικότητα φτάνει τα 55 εκατ. dwt.

Αν σε αυτά τα πλοία προσθέσουμε και τα πλοία της Astra Shipmanagement, που διαχειρίζονται τα παιδιά της αδελφής τους, Ελένης Μαρτίνου, Άρης και Στέφανος Κοροπούλης τότε η ευρύτερη οικογένεια διαθέτει στόλο που αποτελείται από 260 πλοία!

Οι ισχυρότερες οικογένειες της ναυτιλίας που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα έχουν καπετάνισσα την Αθηνά (Νουνού) Μαρτίνου και να μην ξεχνάμε ότι πλέον συγγενεύουν με τους γάμους που έκαναν τα εγγόνια της με τις οικογένειες του Γιώργου Στ. Λιβανού, του Δημήτρη Προκοπίου και του Σωκράτη Κόκκαλη.

Ο Αθανάσιος Μαρτίνος

Ο Αθανάσιος Ι. Μαρτίνος, σπούδασε στο Αμερικανικό Κολλέγιο, Γυμνάσιο και Λύκειο και στη συνέχεια, Ναυτιλιακά και Οικονομικά στο Λονδίνο. Σε μια αυτοβιογραφική αφήγηση, τόνισε: “ Λόγω της δουλειάς έπρεπε να γυρίσω από το Λονδίνο στην Ελλάδα και έτσι μεταγράφηκα στο ΕΚΠΑ, στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής. Αυτά συμβαίνουν το 1971- 72. Σπούδαζα και εργαζόμουν. Αποφοίτησα το 1974, μετά τη Μεταπολίτευση. Ασχολιόμουν με την οικογενειακή επιχείρηση. Οι γονείς μου αγόρασαν ένα εμπορικό πλοίο το 1964, ένα φορτηγό 10.000 τόνων, και του έδωσαν το όνομα “Θανάσης”, όπως έλεγαν τον παππού μου. Είμαι ο μεγαλύτερος στην οικογένειά μας, που αποτελείται από τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Από το 1965 και μετά, ταξίδευα, ασχολιόμουν με το πλοίο. Κάποια καλοκαίρια τα πέρναγα στο πλοίο. Διάβαζα πολύ για τη ναυτιλία, παράλληλα με τις σπουδές μου στο Κολλέγιο. Τα μαθήματα δεν με ένοιαζαν και τόσο. Διάβαζα βιβλία πρακτικά, που μου έκαναν γνωστό τον μεγάλο κόσμο της ναυτιλίας.

Οι γονείς μου, πριν κάνουν το γραφείο μας, τη διαχείριση της επιχείρησής μας την είχαν δώσει σε άλλα ναυτιλιακά γραφεία. Το πρώτο μας πλοίο το διαχειριζόταν στο Λονδίνο ένα ναυτιλιακό γραφείο, που λεγόταν “Ποσειδών”. Ήταν εφοπλιστές παραδοσιακοί, από τις Οινούσσες. Το πλοίο αυτό -“Θανάσης” λεγόταν- είχε πλήρωμα Έλληνες και καπετάνιο παραδοσιακό. Μετέφερε σιτηρά, δημητριακά και φορτία σε σάκους. Έκανε ταξίδια δύο μηνών, φόρτωνε στο Ρότερνταμ, για να πάει στην Ιαπωνία 10.000 τόνους. Τότε δεν υπήρχε internet, ούτε computer και θυμάμαι η αλληλογραφία γινόταν με τον τηλέγραφο. Και στα τηλεγραφήματα δεν μπορείς να γράψεις την ιστορία της ζωής σου! Τις οδηγίες στους πλοιάρχους τις έστελναν με επιστολές».

Τα παιδιά και τα εγγόνια

Ο Θανάσης Μαρτίνος, νυμφεύθηκε τη Μαρίνα Μαρτίνου και έχουν δύο κόρες, τη Γεωργία και τη Μαρίνα. Είχε και την Αθηνά, αλλά χάθηκε άδικα σε νεαρή ηλικία.

Ο εφοπλιστής και συλλέκτης Θανάσης Μαρτίνος και η σύζυγός του, Μαρίνα

Ο Ανδρέας Μαρτίνος, νυμφεύθηκε την Αλεξάνδρα Μαρτίνου με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, την Αταλάντη, τον Κίκο και την Αλίκη.Αλεξάνδρα Μαρτίνου

Η Αταλάντη, παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Κόκκαλη.

Η Αλίκη παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Ντένη Ηλιάδη.


Ο Ανδρέας – Ιωάννης, γνωστός με το όνομα, Κίκος, νυμφεύθηκε την Μαρίνα Γ. Λιβανού,

Ο Κωνσταντίνος Μαρτίνος, νυμφεύθηκε την Λία Μαρτίνου και έχουν τρία παιδιά: την Ιωάννα, τον Νικόλα και τον Ιωάννη. Ο Νικόλας, διαχειρίζεται τα πλοία της Thenamaris και είναι νυμφευμένος με την κόρη του Δημήτρη Προκοπίου, Ελένη.

Ο Ιωάννης, είναι νυμφευμένος με την Μάγια Ζαφειροπούλου. Ίδρυσε και διευθύνει τη ναυτιλιακή εταιρεία Signal.

Η Ελένη Μαρτίνου, παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Ευγένιο Κοροπούλη και έχουν δύο παιδιά, τον Άρη και τον Στέφανο.

Η Αθηνά ( Νουνού) Μαρτίνου

Η Αθηνά (Νουνού) Μαρτίνου έχει δημιουργήσει το δικό της μύθο και σίγουρα τον μακροβιότερο, στην ελληνική και παγκόσμια ναυτιλία, ως κορυφαία γυναίκα της ναυτιλίας. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους και η Δόμνα Βισβίζη, θεωρούνται ότι είναι οι πρωτοπόρες καραβοκύρισσες που συμμετείχαν με τα εμπορικά τους πλοία στον εθνικό αγώνα το 1821 και η Καδιώ Σιγάλα, ότι ήταν η πρώτη που ανέλαβε τη διαχείριση πλοίων τον περασμένο αιώνα.Αθηνά ( Νουνού) Μαρτίνου

Όμως, η Αθηνά Μαρτίνου, είναι η γυναίκα που λάτρεψε τη θάλασσα και τα πλοία και ασχολείται πάνω από 58 χρόνια με τη διαχείριση πλοίων και είναι υπερήφανη που κατόρθωσε να αποκτήσει βαπόρια και όλα τα παιδιά της, τα εγγόνια της έγιναν εφοπλιστές, αλλά μέσα από το δημιούργημα της, την Thenamaris, αναδείχθηκαν σαράντα στελέχη της και έγιναν και αυτοί εφοπλιστές, όπως λέει η ίδια!

Σε μια αφήγηση της, σε εκπομπή “Αειναύτες”, για το πως ερωτεύτηκε τη θάλασσα, είπε: “ Είμαι Κεφαλονίτισσα, αλλά ρόλο για την αγάπη μου για τη θάλασσα έπαιξε ότι γεννήθηκα στη Γλυφάδα και έβλεπα τα πλοία να περνάνε και έλεγα στις φίλες μου: “και εμείς θα κάνουμε βαπόρια και το κάναμε. Είχαμε μανία με αυτό και το κάναμε και έκανε βαπόρια όλη η οικογένεια”.

“Σε αυτή την προσπάθεια, δεν ήμουν μόνη μου. Κοντά μου ήταν από την πρώτη στιγμή ο άνδρας μου, αλλά κυρίως ήταν ο γιος μου Θανάσης, ο οποίος από δεκατεσσάρων ετών έκανε στατιστικές και έγραφε πόσο πλήρωμα, τι χρειάζεται ένα πλοίο. Ο άνδρας μου, ο Ιωάννης Μαρτίνος, αγαπούσε τη θάλασσα. Ο Θανάσης, από την πρώτη συζήτηση ήταν ενεργό μέρος σε αυτή την προσπάθεια. Δεν ήμουν η κινητήριος δύναμη, αλλά ήμουν ο άνθρωπος που μπορούσε να τα κάνει τα δύσκολα, εύκολα. Όταν θέλεις κάτι, μπορείς να το κάνεις”.

Το 1964, η Αθηνά Μαρτίνου, μπήκε στη ναυτιλία. Το 1971, ίδρυσε τη ναυτιλιακή εταιρεία Thenamaris και το 1975, ο στόλος αποτελούνταν από 36 πλοία.

“Διευθυντιλίκι δεν έκανα ποτέ”, επισημαίνει η Αθηνά Μαρτίνου, αλλά τονίζει: “Τη Thenamaris αγαπούσα, όχι το διευθυντιλίκι. Αυτό που ήθελα ήταν να πληθαίνουν τα βαπόρια μου και αυτό έγινε”.

“Το “Ελένη”, ήταν το δεύτερο πλοίο, δεν είχαμε λεφτά, ο Θανάσης τελείωνε το Γυμνάσιο, βρήκα λεφτά και πήγαμε στο Λονδίνο για να υπογράψει ο Θανάσης, ο οποίος μου είπε τότε, θα υψώσουμε την ελληνική σημαία. Ο Λιμενάρχης στο Λονδίνο με ρώτησε: Ξέρεις γραφομηχανή; του είπα, ναι και κάθισα και έγραψα τα έγγραφα, τα πήρε ο Θανάσης και έτσι παραλάβαμε το βαπόρι”.

Η αφήγηση της Αθηνάς Μαρτίνου είναι αποκαλυπτική: “Το πρώτο πλοίο το αγοράσαμε το 1964 με 80.000 λίρες. Ήταν ένα πλοίο 20 χρονών. Το “Θανάσης”,ήταν ένα πλοίο του Λιβανού, ήταν για πέταμα, το φτιάξαμε, το κάναμε κυπριακό και το 1967, το πουλήσαμε στην οικογένεια Πατέρα που το αγόρασαν με 300.000 δολάρια”.

Ο πρωτότοκος γιος της, Θανάσης, περιγράφοντας τις ικανότητες της 93χρονης μητέρας του, λέει: “Διαθέτει, ικανότητα και ευφυΐα. Είναι ιδιαίτερα συμπαθής προς τρίτους. Της οφείλουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη που μας άφησε ελεύθερους και μας έδωσε πρωτοβουλία, οι μετοχές ανήκαν στα τρία αδέλφια, χωρίς να έχει η μητέρα μου κανένα ποσοστό, δεν αναζήτησε να έχει για την ασφάλεια της κάποιο μερίδιο για τον εαυτό της. Μας έδωσε το πρώτο ρόλο. Δεν παρενέβη ούτε επαγγελματικά, ούτε και συναισθηματικά. Δεν έφερε καμία αντίρρηση για τις γυναίκες μας”.

Η Ελένη Μαρτίνου, η κόρη της Αθηνάς, θυμάται για το πρώτο εφοπλιστικό εγχείρημα:

“Η μητέρα μου ξεκίνησε τη δεύτερη γενιά των εφοπλιστών στην Ελλάδα, ο αδελφός μου Θανάσης πήγαινε στο σχολείο, κάτω από τα τετράδια του είχε τα έγγραφα από τη δουλειά. Τα πρώτα χρήματα τα έδωσε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου πουλησε και την προίκα της, για να αγοράσει το πρώτο βαπόρι. Ήταν τυχερή γιατί ήταν καλές εποχές. Αυτοσχεδίασε και δημιουργούσε”.

Η Αθηνά, ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία από το δικηγορικό γραφείο του πατέρα της. “Τότε, ήμουν στο δικηγορικό γραφείο του πατέρα μου, έγραφα τις προτάσεις για τις διάφορες υποθέσεις του στη γραφομηχανή. Είχα πεποίθηση ότι θα γίνουμε εφοπλιστές. Ο Θανάσης για να ναυλώσει το δεύτερο πλοίο, πήγε στην Κίνα. Όταν πήγα στο Λονδίνο, οι άνδρες κάθονταν στη μία γωνιά και οι γυναίκες στην άλλη γωνία. Στο Λονδίνο, εγω καθόμουν με τους άνδρες για να ακούω για τις ναυλώσεις και τα πλοία.

Είμαστε ικανοί, οι πρώτες ασφάλειες, ξεκίνησαν από τους Χιώτες, είχανε τραπεζάκια στο Λονδίνο. Ήταν και εφοπλιστές και ασφαλιστές. Οι Έλληνες, είμαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους. Οι εφοπλιστές είναι έξυπνοι άνθρωποι, Χιώτες, Ανδριώτες, Κεφαλονίτες. Κάναμε μεγάλα πράγματα. Που είναι ο Αγγελικούσης, ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο πεθερός τους ήταν άνθρωπος απλός, Χιώτης, φιλάργυρος. ‘Όμως πήραν τις κόρες του Λιβανού, ο Ωνάσης και ο Νιάρχος και με τα ωραία τους κότερα, κάνανε μεγάλα πράγματα. Αυτά που έκανε ο Νιάρχος δεν μπορεί να τα κάνει άλλος”.

Η Αθηνά Μαρτίνου έχει ιδιαίτερες δεξιότητες στο κυνήγι και στο ψάρεμα. Ζει μόνιμα στην Ανάβυσσο, τον χειμώνα και το καλοκαίρι, στη Σχοινούσα. Καλλιεργεί φυστίκια Αιγίνης. Διαθέτει και ένα Σκοπευτήριο.

«Οταν έρχονται τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου τους κάνω μάθημα. Είμαι μοναδική και στο ψάρεμα. Εμείς με τα σαλόνια, δεν είμαστε παθιασμένοι. Έχουμε καταφέρει αυτά που επιθυμούσαμε σε όλη τη ζωή μας. Σιγά σιγά όλοι, εννοεί τα εγγόνια και τα δισέγγονα της, θα γίνουν οι εφοπλιστές».

Δεν ξεχνάει ότι πριν από καιρό, όταν ξύπνησε ένα πρωί του Αυγούστου, είδε στον κόλπο της Σχοινούσας, 100 κότερα, σημαιοστολισμένα. Είχαν έρθει όλοι οι εφοπλιστές για να την χαιρετήσουν. “Με αγαπάνε. Όταν πεθάνω, στην κηδεία μου θα είναι πολύς κόσμος”, λέει και χαμογελάει.

Η Ελένη Μαρτίνου, θυμάται για τον πατέρα της: “ Είχαν κάνει μια σωστή σχέση, ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Ο πατέρας μου είχε μια σοφία, μπορούσε να την μαζεύει όταν ξεχείλιζε, Η μητέρα μου μίλαγε πολλές γλώσσες και βοήθησε τον πατέρα μου στο μαγαζί, στην Πανδρόσου 50. Ο πατέρας μου είχε γούστο, ήταν ιδιοφυής άνθρωπος, αρκετά βαρύς, και λίγο δύστροπος, αγαπούσε το χώρο, την δουλειά. Ήταν προορισμός για τους τουρίστες. Μετά την Ακρόπολη, έρχονταν όλοι στην Πανδρόσου και στον Μαρτίνο. Ήταν η “Σπηλιά του Αλαντίν”.

Αλλά και ο Θανάσης, θυμάται: “Ο πατέρας μου ήταν ο αρχικός τροφοδότης στο εγχείρημα με το πρώτο πλοίο. Είχαν μια λογομαχία κάποτε, δεν πολυμιλάγανε για δέκα ημέρες, για να την ευχαριστήσει της είπε: να πάρουμε το δεύτερο πλοίο. Βλέποντας την ανάπτυξη της εταιρείας, φοβόταν και προσπαθούσε να μας συγκρατήσει, αλλά δεν επενέβαινε στο θέμα της ναυτιλίας μέχρι το 1977, που πέθανε”.

Ο σύζυγος της Αθηνάς Μαρτίνου, ήταν ο αντικέρ Ιωάννης Μαρτίνος (1907-1977), από την Στεμνίτσα Αρκαδίας, ο οποίος από την οδό Πανδρόσου 50, τροφοδότησε με σημαντικά αρχαία αγάλματα και αντικείμενα τα περισσότερα Μουσεία και συλλογές εφοπλιστών. Θεωρείται από τους βασικούς προμηθευτές αρχαίων αντικειμένων στον Αντώνη Μπενάκη που δημιούργησε το Μουσείο Μπενάκη.

Η Αθηνά Μαρτίνου, με έμφαση δηλώνει συχνά: “Εμείς οι Έλληνες την έχουμε την αγάπη με στη θάλασσα, δεν υπάρχει άλλη δουλειά για τον Έλληνα. Πρέπει να έχουμε τριπλάσιο και τετραπλάσιο αριθμό ναυτικών σχολών.Οι φλέβες των Ελλήνων έχουν θάλασσα”.

Μιλώντας για την μητέρα του, ο Θανάσης Μαρτίνος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, είπε: “Ήταν αφοσιωμένη στα παιδιά της. Έχασε τον πατέρα μου νέο, ήταν 49 χρονών. Δεν παντρεύτηκε, δεν ασχολήθηκε με τα κοσμικά και τα κοινωνικά. Αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σ’ εμάς. Μας έδωσε μαθήματα εργατικότητας, αλληλεγγύης και τα χόμπι της: φυσιολατρία, ψάρεμα”.

Η Αθηνά ( Νουνού) Μεθενίτη, είναι κόρη του Κωνσταντίνου Μεθενίτη και της Έμας Κοκκολάτου.

Ο Κωνσταντίνος Μεθενίτης ήταν εγγονός του Κώτσου Μεθενίτη, ο οποίος με τα παλικάρια του συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 στο πλευρό των οπλαρχηγών Δυοβουνιώτη και Κριεζώτη, ενώ έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην προσπάθεια των Ελλήνων να κρατηθεί ελεύθερη η Αθήνα από την επέλαση των δυνάμεων του Κιουταχή το 1826.

Ο εγγονός του Κώτσου, Κωνσταντίνος Μεθενίτης, από την Ελευσίνα, δικηγόρος στο επάγγελμα, παντρεύτηκε την Έμα Κοκκολάτου με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και την Κεφαλονιά.

Αδέρφια της Αθηνάς Μαρτίνου ήταν ο Κλεόβουλος Μεθενίτης, καπετάνιος του εμπορικού ναυτικού και ο δικηγόρος του Ναυτικού Δικαίου, αλλά και εφοπλιστής, Μελέτης Μεθενίτης, από τους πιο σημαντικούς συλλέκτες έργων τέχνης.

Μάλιστα, σε μια συνέντευξη του είχε πει: “Ο πλούτος σε φέρνει κοντά στην τέχνη, αλλά δεν ξέρω αν τα “καινούργια λεφτά” το κάνουν από αγάπη για την τέχνη”.

Ο Κλεόβουλος και ο Μελέτης Μεθενίτης

Ο Κλεόβουλος Μεθενίτης, για όλους τους συγγενείς και φίλους Μπίμπης, γεννήθηκε στη Γλυφάδα, από τους γονείς, Κωνσταντίνο και τη Ματίλντα Μεθενίτη. Ο Κλεόβουλος αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, εισήχθη στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας, απ’ όπου και αποφοίτησε με άριστα. Ως καπετάνιος του Εμπορικού Ναυτικού, δούλεψε αρκετά χρόνια. Εργατικός και έξυπνος όπως ήταν αξιώθηκε στη συνέχεια να γίνει πλοιοκτήτης και να βοηθήσει αρκετούς ανθρώπους με την αγάπη, η οποία τον διέκρινε. Το έτος 1959 νυμφεύτηκε την Βάσω Παρλιάρου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, το Δημήτρη, ο οποίος πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 1989, και το Ντίνο, ο οποίος έχασε το γιο του Μελέτιο σε ηλικία 32 ετών.

Ο Μελέτης Μεθενίτης, τελείωσε τη Νομική Αθηνών και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου στο Ναυτικό Δίκαιο. Εργάστηκε ως ναυτοδικηγόρος στο Λονδίνο και είχε κοινό ναυτιλιακό γραφείο με τον Νίκο Βαρδινογιάννη, σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων στη Λίβερπουλ Στριτ. Σε αυτό το γραφείο έκλεισε το πρώτο συμβόλαιο για λογαριασμό του Νίκο Βαρδινογιάννη για να μεταφέρει φορτία στη Ροδεσία, που ήταν σε αποκλεισμό.

Το 1963 -64, με τις οικονομίες του αδερφού του Κλεόβουλου και του πατέρα του Κωνσταντίνου Μελέτη, αγόρασαν δύο φορτηγά πλοία, 3.000 τόνων, που τα ονόμασαν “Ντίνο” και “Μιμή” για χάρη του πατέρα τους και της μητέρας τους, αλλά και της κόρης του. Το 1987 έκλεισε το γραφείο και ασχολήθηκε με την συλλογή πινάκων και φωτογραφιών που είχαν σχέση με τη ναυτιλία.

Η Νουνού Μαρτίνου είναι υπερήφανη για την ναυτιλιακή κυριαρχία των παιδιών της, Θανάση, Ανδρέα και Ντίνου, όπως και για τα δέκα εγγόνια της: Αταλάντη, Κίκο, Αλίκη, Γεωργία, Μαρίνα, Ιωάννα, Νικόλα, Γιάννη, Άρη, Στέφανο, που όλοι ασχολούνται με τις ναυτιλιακές δραστηριότητες. Να επισημάνουμε ότι η εγγονή της, η Γεωργία Μαρτίνου, κόρη του Θανάση, εκλέγεται βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, στην Περιφέρεια Αττικής.
Η οικογένεια Μαρτίνου διαθέτει Ιδρύματα

Το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου και Μαρίνας Μαρτίνου ιδρύθηκε το 2016 με Προεδρικό Διάταγμα και είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

Σκοπός του Ιδρύματος είναι η δημιουργία δομών και προγραμμάτων που στηρίζουν την Κοινωνία σε τομείς όπως η Υγεία, η Εκπαίδευση, ο Αθλητισμός, ο Πολιτισμός, η Θρησκεία, η Επιστημονική Έρευνα και το Κοινωνικό Έργο.

To Ίδρυμα δεν ακολουθεί ανοιχτή διαδικασία αιτήσεων δωρεάς αλλά οι δράσεις του υλοποιούνται αποκλειστικά κατόπιν πρότασης και απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου, σύμφωνα με τον εγκεκριμένο προϋπολογισμό του.

Το κοινωφελές έργο της οικογένειας Μαρτίνου υλοποιείται και μέσω της «Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ», η οποία δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από το 2015 και εμφανίζει πλούσιο έργο σε τομείς αντίστοιχους με αυτούς του Ιδρύματος.

Επίσης, το Ίδρυμα “Αθηνάς Ι. Μαρτίνου” αποσκοπεί στη δημιουργία ενός κοινωφελούς κύματος εξέλιξης και ανάπτυξης, με αφετηρία την ανιδιοτελή προσφορά και τελικό προορισμό το συλλογικό καλό. Ιδρύθηκε το 2021 με προσανατολισμό το όραμα της Αθηνάς Ι. Μαρτίνου και τη συνέχιση του φιλανθρωπικού της έργου προς τον συνάνθρωπο και την Ελληνική κοινωνία. Η λειτουργία του Ιδρύματος διαπνέεται από τις αξίες της – ισότητα, σεβασμός, ταπεινότητα, αξιοκρατία – που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την εκτέλεση της αποστολής του και την πραγμάτωση του οράματός του.

Το Ίδρυμα πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος. Πέραν της πανελλαδικής του εμβέλειας και διατομεακής κάλυψης, δίνει έμφαση σε θέματα που σχετίζονται με τη θάλασσα. Το Ίδρυμα ενισχύει μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς ενώ δεν παρέχει δωρεές προς μεμονωμένα πρόσωπα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις υποτροφιών. Το Πρόγραμμα Υποτροφιών, με κυρίαρχη τη θεματική της θάλασσας, βρίσκεται σε φάση σχεδιασμού. Το Ίδρυμα συνδράμει επίσης και σε έκτακτες περιστάσεις.

Το έργο του Ιδρύματος συντονίζεται και εγκρίνεται από Εκτελεστική Επιτροπή αποτελούμενη από την Ιωάννα Μαρτίνου, τον Άρη Κοροπούλη, την Αλίκη Μαρτίνου, τον Γιάννη Μαρτίνο και την Μαρίνα-Ματθίλδη Μαρτίνου.
Η τρίτη γενιά της οικογένειας Μαρτίνου

Η Γεωργία Αθ. Μαρτίνου, η οποία διετέλεσε βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1975. Είναι κόρη του εφοπλιστή Θανάση και της Μαρίνας Μαρτίνου.

Φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια στη Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και εν συνεχεία σπούδασε Μαθηματικά στο Imperial College στο Λονδίνο, ενώ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πληροφορική στο University College London (U.C.L.).

Επιστρέφοντας από τις σπουδές της εργάστηκε στην εφοπλιστική εταιρεία της οικογένειας Μαρτίνου, ενώ δραστηριοποιήθηκε και στον τομέα της πληροφορικής.

Το 2010 εξελέγη πρώτη σε σταυρούς προτίμησης δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Βάρης–Βούλας-Βουλιαγμένης και ανέλαβε τα καθήκοντα Αντιδημάρχου Καθαριότητας και Πρασίνου.

Στις εκλογές του Μαίου και του Ιουνίου του 2012, καθώς και σε αυτές του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015 εξελέγη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική περιφέρεια Αττικής.Επανεξελέγη στις εκλογές του 2019 στην Περιφέρεια Α΄Ανατολικής Αττικής.

Η Μαρίνα Αθ. Μαρτίνου, είναι παντρεμένη με τον Παντελή Χατζή και έχει τρία παιδιά.

Ο Ιωάννης Κ. Μαρτίνος, είναι CEO και Ιδρυτής της Signal Group, ενός ομίλου εταιρειών που συνδυάζει την πλοιοδιαχείριση και την τεχνολογική καινοτομία για να βελτιστοποιήσει την εμπορική απόδοση, εκμετάλλευση και την ανταγωνιστικότητα σε όλους τους τομείς της ναυτιλίας. Πριν ιδρύσει την Signal Group το έτος 2014, ο Ιωάννης εργαζόταν στην Thenamaris. Κατά τη διάρκεια της 12ετούς παραμονής του στην εταιρεία, ο Ιωάννης ανέλαβε αρκετούς τεχνικούς διοικητικούς ρόλους και το 2013 ανέλαβε τη θέση του γενικού συνδιευθυντή της εταιρείας. Ο Ιωάννης διαθέτει πτυχίο Μηχανολόγου Μηχανικού από το Tufts University και Αεροναυπηγού από το MIT. Οι βαθιές του γνώσεις σε ναυτιλιακά θέματα, το επιχειρηματικό του πνεύμα και το ασίγαστο πάθος του για την τεχνολογία είναι τα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να υλοποιήσει το όραμά του: να γίνει η τεχνολογία της Signal η βάση για κάθε εμπορική απόφαση στην ναυτιλία.

Ο Νικόλας Κ. Μαρτίνος, διευθύνει την Thenamaris και είναι νυμφευμένος με την Ελένη Προκοπίου, κόρη του εφοπλιστή Δημήτρη Προκοπίου της Centrofin. O Νικόλας, ο οποίος είναι γνωστός και από τον χώρο της μουσικής, δεδομένου ότι έχει παίξει ως DJ σε κοσμοπολίτικα club της Μυκόνου και του εξωτερικού και έχοντας υπογράψει τη μουσική και την παραγωγή στο single Looking for Love. Διευθύνει τη Thenamaris από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Είναι νυμφευμένος με την Ελένη Προκοπίου, κόρη ενός άλλου ισχυρού της ναυτιλίας, του Δημήτρη Προκοπίου.

H Ιωάννα Κ. Μαρτίνου, είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών. Σπούδασε στη Βοστώνη Ιστορία Τέχνης και Fine Arts, στο Πανεπιστήμιο Tufts και στο Boston Museum School of Fine Arts. Ασχολείται με την οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση όπου δραστηριοποιείται και στο τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (CSR) της Thenamaris.

Συμμετέχει ως εθελόντρια στην Επιτροπή της Εταιρείας Κοινωνικής Προσφοράς Ελληνικού Εφοπλισμού ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ. Από το 2017, συμμετέχει ενεργά στις εθελοντικές δράσεις της Axion Hellas.

Ο Ανδρέας – Ιωάννης ή Κίκος, είναι γιος του Ανδρέα Μαρτίνου είναι νυμφευμένος με την κόρη του Γιώργου Στ. Λιβανού και εγγονή του μεγαλύτερου Έλληνα εφοπλιστή της εποχής του, Σταύρου Λιβανού. Διευθύνει την ναυτιλιακή εταιρεία Minerva. Ο Ανδρέας ο νεότερος, κινδύνευσε να πέσει θύμα απαγωγής το 2013.

Η Αταλάντη Α. Μαρτίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής του Brown University στο Rhode Island. Μετά την αποφοίτησή της το 2007 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να μελετήσει μόδα στο Parsons The New School for Design από το οποίο απέκτησε πτυχίο το 2008.

Το 2009 εργάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) στο Τμήμα Ζωγραφικής και Γλυπτικής, δουλεύοντας για τον κατάλογο του Gabriel Orozco για την αναδρομική έκθεση. Από το 2009 έως το 2011 εργάστηκε στον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s στο τμήμα σύγχρονης τέχνης και στις πωλήσεις σύγχρονης τέχνης. Στη συνέχεια από το 2011-2013 ως διευθύντρια της Gallery Skarstedt, με εστίαση στους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 1980.

Σήμερα ζει στην Αθήνα, είναι παντρεμένη με τον Ντίνο Κόκκαλη και συμμετέχει ενεργά στο πρόγραμμα σύγχρονης τέχνης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης από το 2014.

Η Αλίκη Α. Μαρτίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Brown των ΗΠΑ και επιστήμες περιβάλλοντος στο πανεπιστήμιο Imperial στην Αγγλία. Έχει εργαστεί για τον οργανισμό Wastewatch που δραστηριοποιείται στην παγκόσμια διαχείριση απορριμμάτων. Ειδικεύεται στην εταιρική κοινωνική ευθύνη. Είναι παντρεμένη με τον σκηνοθέτη, Ντένη Ηλιάδη.

Ο Άρης Κοροπούλης, είναι γιος της Ελένης Μαρτίνου και ξεκίνησε ως ναυλομεσίτης στον κλάδο του ξηρού φορτίου στην εταιρεία EastMed και στη συνέχεια εντάχθηκε στο τμήμα ξηρού φορτίου της Thenamaris.

Ο Στέφανος Κοροπούλης, είναι και αυτός γιος της Ελένης και μαζί με τον αδερφό του, δημιούργησαν την ναυτιλιακή εταιρεία Astra. Εργάστηκε ως διευθυντής στο τμήμα πώλησης και αγοράς (S&P) της EastMed. Τα δύο αδέρφια “ακολούθησαν μια αυτόνομη πορεία, αλλά συνεχίζουν να μοιράζονται στενούς δεσμούς με τις τρεις εταιρείες των θείων τους”.
Η επένδυση των 10 εκατ. ευρώ στο Ασκληπιείο Βούλας

Πρόσφατα έγινε η θεμελίωση του νέου κτιρίου 115 νοσηλευτικών κλινών στο Ασκληπιείο Βούλας που είναι δωρεά του Κωνσταντίνου Μαρτίνου και του Ιδρύματος Αθηνάς Ι. Μαρτίνου ΑΜΚΕ.

Το έργο είναι προϋπολογισμού 10.000.000 ευρώ και αφορά στην κατασκευή και τον εξοπλισμό ενός τετραώροφου κτιρίου, περιλαμβανομένου του ισογείου, το οποίο θα στεγάσει 6 νοσηλευτικές μονάδες, 115 κλινών συνολικά, οι οποίες κατά την παρούσα χρονική περίοδο είναι διάσπαρτες στο Νοσοκομείο. Η συνολική επιφάνεια του νέου κτιρίου είναι 5.500 m².

Στη νέα δομή οι νοσηλευτικές κλίνες θα είναι συνδεδεμένες με το Κεντρικό κτίριο στο οποίο στεγάζονται όλοι οι κρίσιμοι χώροι του Νοσοκομείου: Επείγοντα Περιστατικά (ΤΕΠ), Χειρουργεία, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ/Χ), Ακτινολογικό, Αιμοδυναμικό, αξονικός ,εργαστήρια.

Μιλώντας η Ιωάννα Μαρτίνου, η οποία είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Αθηνά Ι. Μαρτίνου, είπε:

«Σήμερα θεμελιώνουμε ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο που θα ανήκει στο ελληνικό δημόσιο υλοποιώντας το όραμα των δωρητών του που είναι ο Κωνσταντίνος Μαρτίνος και το Ίδρυμα Αθήνας Ι. Μαρτίνου στο οποίο έχω την τιμή να είμαι η πρόεδρος. Σήμερα θεμελιώνουμε ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο που θα πληροί όλες τις προδιαγραφές και όλα τα διεθνή πρότυπα λειτουργίας. Θεμελιώνουμε ένα νοσοκομείο για το οποίο δεσμευόμαστε πως θα δουλέψουμε σκληρά για να παραδοθεί στην κοινωνία το συντομότερο δυνατό. Ένα νοσοκομείο που πέρα από τον άριστο εξοπλισμό του έχει πλήρη ενεργειακή επάρκειά, άριστη διαχείριση των αποβλήτων και φιλικό προς το περιβάλλον. Όλα αυτά θα του εξασφαλίσουν μία βιώσιμη λειτουργία. Θεμελιώνουμε σήμερα ένα στολίδι που θα προσφέρει ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας και περίθαλψης σε όλους τους κατοίκους».

Με την ολοκλήρωση του έργου το Ασκληπιείο Βούλας μετά και την προβλεπόμενη εντός του έτους λειτουργία των νέων ΤΕΠ θα έχει ενοποιήσει τις βασικές του υποδομές σε πλήρως ανακαινισμένες και σύγχρονες εγκαταστάσεις αποτελώντας πρότυπο νοσοκομείο για την περιοχή της νοτιοανατολικής Αθήνας”.
Μια αυτοβιογραφική αφήγηση του Θανάση Μαρτίνου

Συγκλονιστική ήταν η αφήγηση του εφοπλιστή Θανάση Μαρτίνου, κατά την αναγόρευση του ως Επίτιμου Διδάκτορα του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών της Σχολή Ναυτιλίας και Βιομηχανίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς, καθήλωσε το ακροατήριο χθες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Ο ιδρυτής της Eastern Mediterranean Maritime Ltd, ιδιαίτερα συγκινημένος, άρχισε να ξεφυλλίζει την προσωπική του πορεία, αλλά και την οικογενειακή ιστορία.

«Προσωπικά ασχολούμαι με τη διαχείριση πλοίων περίπου 55 έτη σε διαχειριστικά γραφεία δούλευα στο Λονδίνο από το 1968 μέχρι το 1971 όταν ιδρύσαμε την οικογενειακή επιχείρηση THENAMARIS στον Πειραιά», άρχισε την ομιλία του και συνέχισε: «Το 1990 αποχώρησα από την οικογενειακή επιχείρηση με συναινετικό τρόπο και ίδρυσα την προσωπική ναυτιλιακή εταιρεία Eastern Mediterranean Maritime, σήμερα δραστηριοποιούμεθα στο χώρο της Ναυτιλίας τα τρία αδέρφια Μαρτίνου, τα αγόρια της αδερφής μου αδερφοί Κοροπούλη με την εταιρεία ASTRA και ο ανιψιός μου Ιωάννης Κωνσταντίνου Μαρτίνος που διευθύνει την πρωτοποριακή εταιρεία SIGNAL μία εταιρία έρευνας και εκμετάλλευσης λογισμικών συστημάτων που αφορούν τις ναυλώσεις πλοίων διαχειρίζεται ένα πουλ δεξαμενοπλοίων που μετέχει μεταξύ άλλων και η Shell».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε, ο Θανάσης Μαρτίνος, στα ανίψια του και τόνισε:

«Αναφέρομαι ιδιαίτερα στον ανιψιό μου Ιωάννη και τη SIGNAL, διότι με τη δραστηριότητα του απασχολεί τουλάχιστον 100 νέους επιστήμονες κυρίως κομπιουτερίστες με μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό συμβάλλοντας έτσι στη μείωση του λεγόμενου brain drain που προβληματίζει τη χώρα μας. Την THENAMARIS διευθύνει πλέον ο ανηψιός μου Νικόλας Κωνσταντίνου Μαρτίνος και τη Μινέρβα ο ανιψιός μου Ανδρέας Ανδρέα Μαρτίνος και οι δυο με μεγάλη επιτυχία. Μεταξύ μας οι πέντε εταιρείες διαχειριζόμεθα 250 πλοία και απασχολούμε γύρω στα 1000 στελέχη στα γραφεία μας στη Γλυφάδα στη Βούλα και το Καβούρι. Όπου υπάρχουν συνέργειες συνεργαζόμεθα οικογενειακές εταιρείες κυρίως σε αγορές προμηθειών λιπαντικών και άλλων.

Εμπνευστής της όλης προσπάθειας ήταν η μητέρα μου Αθηνά, ουσιαστικά ίδρυσε την οικογενειακή επιχείρηση την Thenamaris. Αν και ήμασταν παιδιά πριν 50 χρόνια , η μητέρα μου μας άφησε την πρωτοβουλία, δεν μας επισκίασε, κάναμε τα λάθη μας, κ έτσι μάθαμε την δουλειά πολύ νέοι. Συμπαραστάτης μου εμψυχωτής και αντιπρόεδρος είναι η σύζυγός μου Μαρίνα, οι δυο θυγατέρες μου έχουν ακολουθήσει άλλες επιτυχείς καριέρες αλλά είναι κοντά και στηρίζουν την οικογενειακή επιχείρηση».

Στη συνέχεια αναρωτήθηκε, «τι είναι επιχείρηση;» και απάντησε:

«Επιχείρηση είναι τα στελέχη, η επιτυχία μιας εμπορικής επιχείρησης είναι τα ικανά έντιμα αφοσιωμένα στελέχη κατ επέκταση το συντριπτικό πλεονέκτημα των ελληνικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που ανταγωνίζονται σε διεθνές επίπεδο είμαστε οι Έλληνες. Την περασμένη εβδομάδα ήμουν στο Καστελόριζο, έβλεπα αυτό το βραχώδες νησί με το απάνεμο λιμανάκι απομονωμένο δίπλα στις τουρκικές ακτές οπου στην αρχή του περασμένου αιώνα ευημερούσαν περίπου 12.000 Έλληνες, γιατί δεν ζούσε στο νησί ούτε ένας Τούρκος;

Γιατί οι Έλληνες ειδικεύονται στη ναυτιλία οι Καστελλοριζιοί ως ναυτικός λαός είχαν ιστιοφόρα και εμπορικά πλοία και δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο με τη Μικρά Ασία στην απέναντι ακτή οι Τούρκοι καλλιεργούσαν τα χωράφια τους. Οι Καστελλοριζιοί αργότερα μετοίκισαν στην Αίγυπτο όπου βοήθησαν στη διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ και τώρα πλέον στην Αυστραλία η παροικία τους ακμάζει και ευημερεί.

Συμπερασματικά το συγκριτικό πλεονέκτημα των ελληνικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων είναι το DNA των Ελλήνων. Τα στελέχη μας διακρίνονται για την ευστροφία τους την ευελιξία τους και το φιλότιμό τους, ελληνική λέξη δεν απαντάται σε άλλες γλώσσες.

Οι ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις έχουν σαν κορμό την οικογένεια είναι προσωπαγείς, ακόμα και στις εισηγμένες στα ξένα χρηματιστήρια εταιρείες με ελληνική διεύθυνση ο εφοπλιστής διατηρεί τον έλεγχο. Ο διευθύνων διατηρεί προσωπική επαφή με τα στελέχη της επιχείρησης. Το προσωπικό ενδιαφέρον και η στενή σχέση συντελεί ώστε να αξιολογούνται και να αμοίβονται δίκαια τα στελέχη της επιχείρησης. Σε κάποιες εταιρείες τα στελέχη έχουν τη δυνατότητα να επενδύουν και στα πλοία. Δεν υπάρχει διαχωρισμός ιδιοκτησίας και διοίκησης της εταιρείας όπως σε αλλαδαπές χρηματιστηριακές εταιρείες. Ασφαλώς ο εφοπλιστής βασίζεται σε ικανά στελέχη του για τις σημαντικές αποφάσεις του κυρίως σε επενδύσεις σε πλοία και τις ναυλώσεις σε επενδυτικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν οι έγκυρες μελέτες προοπτικής ναυλαγορών και οι γεωπολιτικές εξελίξεις.

Σημαντικός παράγων επιτυχίας στις επενδύσεις είναι ο χρόνος, το time της επένδυσης η ναυλαγορά διακρίνεται από ανοδικούς και καθοδικούς κύκλους ένα αξίωμα που το λέμε και εμείς όπως οι Εβραίοι αγόραζε φθηνά και πούλα ακριβά, αυτό είναι ένα ακόμα πλεονέκτημα το σωστό timing των ελληνικών ναυτιλιακών επιχειρήσεων.

Επενδύουν, ναυπηγούν αγοράζουν πλοία όταν οι ναυλαγορές είναι σε χαμηλά επίπεδα,

Ωστόσο υπάρχουν οι απρόβλεπτες διεθνείς εξελίξεις που επηρεάζουν σχετικά πρόσφατα την διεθνή οικονομία.

Η πανδημία του 2020 καταρράκωσε προσωρινά τη ναυλαγορά των δεξαμενοπλοίων και των φορτηγών, αντίθετα είχε σαν συνέπεια μεγάλη αύξηση των ναύλων και τιμών των πλοίων containers λόγω της αύξησης σε ζήτηση οικιακών και ηλεκτρικών ειδών παγκοσμίως.

Άλλη απρόβλεπτη εξέλιξη η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε σαν συνέπεια τη μεγάλη αύξηση των ναύλων των δεξαμενοπλοίων λόγω μεγέθυνσης των αποστάσεων μεταφορών αργού πετρελαίου και διυλισμένων προϊόντων. Η Ευρώπη εισάγει πλέον αργό πετρέλαιο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και πετρέλαιο Diesel από τις Ινδίες και την Κίνα αντί της γειτονικής Ρωσίας.

Η Ρωσία πάλι εξάγει το αργό πετρέλαιο μαζούτ σε Κίνα και οι Ινδίες το diesel σε Βραζιλία Τουρκία και άλλες.

Οι αποστάσεις που διανύουν τα πλοία για το ίδιο μεταφορικό έργο έχουν διπλασιαστεί, με συνέπεια βέβαια υπερδιπλασιασμό και των ναύλων.

Τέλος τα υγραεριοφόρα που οι Έλληνες ελέγχουν το 30%, ωφελήθηκαν από το κλείσιμο των Ρωσικών αγωγών,η Γερμανία ειδικά υγραεριοφόρα για τους τερματικούς σταθμούς.

Εδώ φαίνεται και το συγκριτικό πλεονέκτημα των Ελλήνων αν ένα το μεγάλο μέρος των Ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου αλλά και εξαγωγών δημητριακών από την Ουκρανία.

Εμείς σαν εταιρεία στην τον περσινό χειμώνα φορτώναμε από την Αγία Πετρούπολη προϊόντα πετρελαίου με πλοία μη ενισχυμένα για πάγο και από την Ουκρανία δημητριακά και τα δυο ταξίδια έχουν κίνδυνο ρίσκο. Η Αγία Πετρούπολη τον χειμώνα έχει κίνδυνο γιατί έχει παχύ στρώμα πάγου όσον αφορά την Ουκρανία έχει πάντα κάποιο ρίσκο παρά τις συμφωνίες των εμπλεκομένων, βλέπουμε εκατέρωθεν ιπτάμενα Drones.

Αυτά τα ρίσκα παίρνουμε εμείς η πλειονότητα των εφοπλιστών, λόγω μιας έφεσης που έχουμε στη ναυτική περιπέτεια.

Ας αναλογιστούμε τους προγόνους μας Σπετσιώτες Υδραίους και Ψαριανούς απεκόμισαν υπερκέρδη μεταφέροντας σιτηρά στην αποκλεισμένη από τους Άγγλους Γαλλία το 1870.

Η ευελιξία των Ελλήνων να εκμεταλλεύονται ειδικές συνθήκες στην ναυλαγορά και να παίρνεις ρίσκα είναι χαρακτηριστικό της Ελληνικής ναυτιλίας.

Τέλος θα παρομοιάσω τον Έλληνα εφοπλιστή με τον καπετάνιο στη γέφυρα του πλοίου : ο εφοπλιστής πρέπει να έχει συνεχή παρουσία στην επιχείρηση, όπως ο πλοίαρχος στη γέφυρα και ο στρατηγός στο πεδίο της μάχης. Όπως ο πλοίαρχος λαμβάνει υπ΄όψιν τις υποδείξεις των αξιωματικών του, αλλά τελικά ο ίδιος παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις παρομοίως και ο εφοπλιστής συμβουλεύεται τα ικανά στελέχη του, αλλά οι τελικές αποφάσεις είναι δικές του. Όπως ο πλοίαρχος προβλέπει στη γέφυρα την επιδείνωση των συνθηκών που επηρεάζουν τη ναυσιπλοΐα έτσι και ο εφοπλιστής πρέπει να προβλέπει τις οικονομικές εξελίξεις που θα επηρεάσουν την πορεία της επιχείρησης. Ο εφοπλιστής πρέπει να έχει διαρκή παρουσία στο γραφείο του. Πιστεύω πως ο καλύτερος τρόπος διοίκησης είναι η παραδειγματική συμπεριφορά, το παράδειγμα. Ευχαριστώ το Πανεπιστήμιο Πειραιά για την ύψιστη τιμή η διάκριση για τον ομιλούντα να είμαι Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Πειραιά».

πηγή