Οι ημέρες να περνούν στο απόλυτο σκοτάδι,αφού οι έρευνες μετά την απαγωγή του Κρητικού επιχειρηματία δεν εχουν αποδώσει καρπούς ,η υπάρχει κάτι το οποίο δεν πρέπει να
ανακοινωθεί.Από την ΕΛ.ΑΣ απολύτως τίποτα.Μεγάλη η αγωνία της οικογένειας του αλλά και των οικείων του όπως και του επιχειρηματικού κόσμου ο οποίος δείχνει''θορυβημένος' απο το εγχώριο και διεθνές εξ ανατολών εγκληματικό στοιχείο το οποίο ειδικεύεται στις απαγωγές πλουσίων εφοπλιστών και επιχειρηματιών του τόπου.
Η απαγωγή του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη 54 ετών συγκλονίζει τη Κρήτη και παρουσιάζει αρκετά κοινά στοιχεία με εκείνη του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Ο Μιχάλης Λεμπιδάκης είναι ένας εκ των δύο γιών του Γιάννη Λεμπιδάκη, ιδρυτή της εταιρείας Πλαστικά Κρήτης και της Παγκρήτιας Τράπεζας. ανακοινωθεί.Από την ΕΛ.ΑΣ απολύτως τίποτα.Μεγάλη η αγωνία της οικογένειας του αλλά και των οικείων του όπως και του επιχειρηματικού κόσμου ο οποίος δείχνει''θορυβημένος' απο το εγχώριο και διεθνές εξ ανατολών εγκληματικό στοιχείο το οποίο ειδικεύεται στις απαγωγές πλουσίων εφοπλιστών και επιχειρηματιών του τόπου.
Είναι Χημικός Μηχανικός και κάτοχος MBA από το INSEAD. Τα τελευταία χρόνια είναι διευθύνων σύμβουλος της Πλαστικά Κρήτης, μίας από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες κατασκευής πλαστικών και ενός από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παραγωγούς των masterbatches και agricultural films.
Η εισηγμένη εταιρεία έχει ισχυρό διεθνή προσανατολισμό με εταιρείες στη Γαλλία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, τη Ρωσία, την Τουρκία και την Κίνα και εξαγωγές σε περισσότερες από 50 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Η απαγωγή, σύμφωνα με την εικόνα που έχουν σχηματίσει έως τώρα οι Αρχές, έγινε νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης, και ενώ ο 54χρονος επιχειρηματίας βρισκόταν καθ’ οδόν από το Ηράκλειο προς τα Καλέσσα – ένα οικισμό έξω από την πόλη. Ο συναγερμός σήμανε μετά τον εντοπισμό του πολυτελούς αυτοκινήτου του επιχειρηματία, που βρέθηκε εγκαταλελειμένο, με ανοιχτές τις πόρτες στον επαρχιακό δρόμο και τρακαρισμένο. Η αστυνομία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για το αυτοκίνητο του συγκεκριμένου προσώπου και επικοινώνησε με την οικογένειά του, που δήλωσε άγνοια για το τί είχε συμβεί. Αμέσως σήμανε συναγερμός, ενώ η οικογένεια κάλεσε μια φορά στο κινητό του 54χρονου. Το τηλέφωνο ήταν ακόμη ανοιχτό εκείνη την ώρα, αλλά «σίγησε» από εκείνη τη στιγμή και μετά.
Λίγα λεπτά αργότερα, όμως, η Πυροσβεστική ειδοποιήθηκε να επέμβει καθώς δύο αυτοκίνητα καίγονταν στο δρόμο προς τον οικισμό Καλέσσα, κοντά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Επρόκειτο για μία BMW και ένα αγροτικό, που κάηκαν, ωστόσο, ολοσχερώς. Όπως εκτιμάται, το ένα αυτοκίνητο το είχαν χρησιμοποιήσει για να «κλείσουν» το όχημα του επιχειρηματία, ενώ στο δεύτερο, κατά πάσα πιθανότητα τον επιβίβασαν αρχικά, μέχρι να φτάσουν στο σημείο όπου έκαψαν και τα δύο αυτοκίνητα και εξαφανίσθηκαν με άλλο.
Ο επιχειρηματίας, που είναι μέτοχος εταιρείας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών με παραρτήματα σε έξι χώρες και εξαγωγές σε άλλες 60, έπεσε σε καλοστημένη ενέδρα. Αφού τον ακινητοποίησαν, τον έβγαλαν δια της βίας από το όχημά του, τον επιβίβασαν σε άλλο και εξαφανίστηκαν.
Οι δράστες έβαλαν φωτιά και στα δύο αυτοκίνητα για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Οι κάτοικοι της περιοχής, που είδαν τον πυκνό καπνό, ειδοποίησαν την Πυροσβεστική και αμέσως έφτασαν δύο οχήματα με οκτώ πυροσβέστες που έσβησαν τις φλόγες. Όμως, τα οχήματα είχαν ήδη καταστραφεί και πλέον εξετάζονται από ειδικούς της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας, σε μια προσπάθεια να βρεθούν τυχόν αποτυπώματα και ίχνη γενετικού υλικού, ωστόσο, τόσο στα αυτοκίνητα, όσο και στον περιβάλλοντα χώρο. Ωστόσο, το γεγονός ότι στην περιοχή έβρεχε περιορίζει σημαντικά τις ελπίδες για κάτι τέτοιο.
Την ίδια ώρα, το κινητό του επιχειρηματία είναι κλειστό, πράγμα που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό του από τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ.. Για την υπόθεση έχει κινητοποιηθεί όλη η δύναμη της Ασφάλειας Ηρακλείου και των περιφερειακών τμημάτων, ενώ δυνάμεις της Ο.Π.Κ.Ε. και των Τ.Α.Ε. «χτενίζουν» την ευρύτερη περιοχή αναζητώντας οποιοδήποτε ίχνος θα μπορούσε να οδηγήσει στον αγνοούμενο επιχειρηματία.
Σημειώνεται ότι η οικονομική επιφάνεια του θύματος και της οικογένειάς του είναι γνωστή σε όλη την Κρήτη και όχι μόνο. Η οικογένεια, πάντως, διατηρούσε πάντοτε εξαιρετικά χαμηλούς τόνους.
Αστυνομικές πηγές επαναλάμβαναν πάντως, ότι οι πρώτες ώρες μετά την εκδήλωση απαγωγής είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την εξιχνίαση της υπόθεσης.
Ακολουθεί παλαιότερη συνέντευξή του στην Πέλλα Λασιθιωτάκη για το 290ο φύλλο της Agrenda:
Νέα πρωτότυπα προϊόντα για την κάλυψη των θερμοκηπιακών εγκαταστάσεων σχεδιάζει η Πλαστικά Κρήτης. Ήδη η εταιρεία έχει καταθέσει στα αρμόδια υπουργεία τα σχετικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ώστε στη συνέχεια να προχωρήσει σε επενδύσεις νέων τεχνολογιών στη μητρική εταιρεία στο Ηράκλειο.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Πλαστικά Κρήτης, Μιχάλης Λεμπιδάκης, βάζει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη της ερευνητικής δουλειάς και της εφαρμογής νέας τεχνολογίας μέσα στο εργοστάσιο για την παραγωγή πλαστικών κάλυψης, με στόχο την αύξηση της απόδοσης και την αναβάθμιση της ποιότητας στην αγροτική παραγωγή.
Όπως λέει ο Μιχάλης Λεμπιδάκης: «Μόνο παράγοντας κι εξάγοντας θα μπορέσουμε να σώσουμε τη χώρα μας και να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας». Ο 48χρονος επιχειρηματίας με αφορμή τη λειτουργία του δεύτερου εργοστασίου του ομίλου στην Τουρκία μιλά και για το πώς η γειτονική χώρα ξεπέρασε την κρίση του 2001.
Μετά την έναρξη του νέου εργοστασίου, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας;
Επεξεργαζόμαστε επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες στο Ηράκλειο για πρωτότυπα προϊόντα για κάλυψη θερμοκηπίων, με βάση διπλώματα ευρεσιτεχνίας που έχουμε καταθέσει. Το ουσιαστικό είναι ότι η ανάπτυξη στο εξωτερικό πάει χέρι-χέρι με την ενδυνάμωση στο Ηράκλειο, αφού έχουμε μεγάλο χρέος απέναντι στην τοπική κοινωνία και τους 330 εργαζόμενους.
Στόχος μας είναι να αυξήσουμε σταδιακά τις θέσεις εργασίας, για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε σ’ αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, την ανεργία. Φέτος ολοκληρώθηκε το νέο εργοστάσιο στο Βουκουρέστι και στο Γκαζιαντέπ. Για του χρόνου πρέπει να ολοκληρωθεί το νέο εργοστάσιο στην Αγ. Πετρούπολη και θα αυξήσουμε τη δυναμικότητα του εργοστασίου στη Σαγκάη με μια νέα γραμμή παραγωγής.
Ποια είναι η εμπειρία σας από την Τουρκία τα τελευταία χρόνια;
Το κυρίαρχο που θέλω να εντοπίσω σχετικά με την Τουρκία είναι η τεράστια διαφορά που βλέπουμε τώρα σε σχέση με το 2001 που ξεκινήσαμε το εργοστάσιο στην Κωνσταντινούπολη. Τότε η χώρα ήταν κοντά σε οικονομική καταστροφή, την είχε μόλις διασώσει το ΔΝΤ, πολλές επιχειρήσεις είχαν καταρρεύσει, κυριαρχούσε μια καταχνιά παρόμοια μ’ αυτή στη χώρα μας.
Τώρα βλέπουμε μια χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ισχυρή εξαγωγική βιομηχανία, μεγάλη τουριστική ανάπτυξη.
Βλέπουμε στα πρόσωπα των ανθρώπων την αισιοδοξία, τη θέληση να πετύχουν.
Στην Ελλάδα βλέπουμε, το αντίθετο, ανασφάλεια, απαισιοδοξία. Προσπαθώ να εξηγήσω αυτή τη διαφορά. Στην Τουρκία τις προηγούμενες δεκαετίες το μέσο βιοτικό επίπεδο ήταν χαμηλό. Οι άνθρωποι έπρεπε να παλέψουν για τις βασικές ανάγκες. Οι πιο ικανοί προσπαθούσαν να δημιουργήσουν, βάζοντας να δουλέψει το επιχειρηματικό τους πνεύμα. Έκαναν μια τεράστια
επιθετική προσπάθεια στις διεθνείς αγορές. Τους βοήθησε η νομισματική πολιτική με τη διολίσθηση της λίρας. Στην Ελλάδα, μπαίνοντας στο ευρώ, υποσκάψαμε ραγδαία την ανταγωνιστικότητά μας. Δανειζόμενοι φθηνά, λόγω του ευρώ, δημιουργήσαμε μια φούσκα στις κατασκευές και την κατανάλωση…
Υπάρχουν ωστόσο προοπτικές…
Θέλω να ελπίζω ότι η κρίση που περνάμε θα ξυπνήσει μέσα μας αντανακλαστικά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας – όπως ξύπνησε αντανακλαστικά η κρίση του 2001 στην Τουρκία. Οι εργαζόμενοι να βοηθήσουν με πιο παραγωγική δουλειά και προσοχή στη λεπτομέρεια και την ποιότητα.
Οι επιχειρηματίες να ξεκινήσουν μια σταυροφορία στις διεθνείς αγορές, γιατί μόνο παράγοντας κι εξάγοντας -κι ο τουρισμός στην ουσία παραγωγή και εξαγωγή είναι-θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Οι πολιτικοί να κάνουν τις βαθιές τομές που χρειάζεται η οικονομία και η λειτουργία του κράτους.
Το τουρκικό κράτος πώς αντιμετωπίζει τους επενδυτές;
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να πω σχετικά με την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα και ιδιαίτερα στο Γκαζιαντέπ, που είναι επαρχιακή πόλη οι υπηρεσίες ήταν εξυπηρετικές κι έδωσαν γρήγορα τις απαιτούμενες άδειες. Γι’ αυτό και το εργοστάσιο στήθηκε και ξεκίνησετόσο σύντομα. Δεν υπήρξε όμως κάποια έξτρα βοήθεια, ούτε επιδοτήσεις. Ο φορολογικός συντελεστής είναι 20%, όπως κι εδώ. Εντύπωση μου έκανε το πολύ χαμηλό κόστος κατασκευής. Το κτίριο 3.300 τ.μ. κόστισε στον ιδιοκτήτη απ’ όπου το ενοικιάζουμε μόνο 250.000 ευρώ, δηλαδή 75 ευρώ/μ2! Εδώ το φθηνότερο βιομηχανικό κτίριο καλής κατασκευής δεν πέφτει κάτω από 250 ευρώ/μ2.
Σε ποια επίπεδα κυμαίνεται το κόστος παραγωγής στην Τουρκία;
Σχετικά με το κόστος παραγωγής στην Τουρκία, κατά μέσο όρο το μισθολογικό κόστος ανά άτομο είναι περίπου τα 2/3 σε σχέση με την Ελλάδα. Για το εργατικό προσωπικό είναι περίπου το μισό, αλλά για ικανά ανώτατα στελέχη το κόστος δεν είναι μικρότερο απ’ ό,τι εδώ, καμιά φορά είναι
και μεγαλύτερο, διότι η ανάπτυξη της οικονομίας τους δημιουργεί έλλειψη τέτοιων στελεχών. Όσον αφορά τις πρώτες ύλες, οι τιμές τους μεταβάλλονται συνεχώς αλλά τις πιο πολλές φορές, στον τομέα μας, είναι αρκετά φθηνότερες στην Τουρκία. Το κόστος χρηματοδότησης, που μέχρι πρότινος ήταν σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα, έχει αλλάξει άρδην.
Λόγω των προβλημάτων των τραπεζών μας, τα επιτόκια σε ευρώ είναι σήμερα υψηλότερα στην Ελλάδα από ό,τι στην Τουρκία.
Θέλω να τονίσω ότι το εργοστάσιο στο Γκαζιαντέπ θα χρησιμοποιεί ημικατεργασμένη πρώτη ύλη που παράγεται στο Ηράκλειο, οπότε με την αύξηση του μεριδίου αγοράς μας στην Τουρκία θα αυξηθεί κι αναμένουμε να φτάσει το 1 εκατ. ευρώ η προστιθέμενη αξία που έρχεται στη χώρα μας από τη δραστηριότητα στην Τουρκία. Επιπλέον, η Senkroma προωθεί στην τουρκική αγορά με επιτυχία προϊόντα που παράγουμε στο Ηράκλειο και δεν παράγει η ίδια.
Η απαγωγή, σύμφωνα με την εικόνα που έχουν σχηματίσει έως τώρα οι Αρχές, έγινε νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης, και ενώ ο 54χρονος επιχειρηματίας βρισκόταν καθ’ οδόν από το Ηράκλειο προς τα Καλέσσα – ένα οικισμό έξω από την πόλη. Ο συναγερμός σήμανε μετά τον εντοπισμό του πολυτελούς αυτοκινήτου του επιχειρηματία, που βρέθηκε εγκαταλελειμένο, με ανοιχτές τις πόρτες στον επαρχιακό δρόμο και τρακαρισμένο. Η αστυνομία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για το αυτοκίνητο του συγκεκριμένου προσώπου και επικοινώνησε με την οικογένειά του, που δήλωσε άγνοια για το τί είχε συμβεί. Αμέσως σήμανε συναγερμός, ενώ η οικογένεια κάλεσε μια φορά στο κινητό του 54χρονου. Το τηλέφωνο ήταν ακόμη ανοιχτό εκείνη την ώρα, αλλά «σίγησε» από εκείνη τη στιγμή και μετά.
Ο επιχειρηματίας, που είναι μέτοχος εταιρείας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών με παραρτήματα σε έξι χώρες και εξαγωγές σε άλλες 60, έπεσε σε καλοστημένη ενέδρα. Αφού τον ακινητοποίησαν, τον έβγαλαν δια της βίας από το όχημά του, τον επιβίβασαν σε άλλο και εξαφανίστηκαν.
Οι δράστες έβαλαν φωτιά και στα δύο αυτοκίνητα για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους. Οι κάτοικοι της περιοχής, που είδαν τον πυκνό καπνό, ειδοποίησαν την Πυροσβεστική και αμέσως έφτασαν δύο οχήματα με οκτώ πυροσβέστες που έσβησαν τις φλόγες. Όμως, τα οχήματα είχαν ήδη καταστραφεί και πλέον εξετάζονται από ειδικούς της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας, σε μια προσπάθεια να βρεθούν τυχόν αποτυπώματα και ίχνη γενετικού υλικού, ωστόσο, τόσο στα αυτοκίνητα, όσο και στον περιβάλλοντα χώρο. Ωστόσο, το γεγονός ότι στην περιοχή έβρεχε περιορίζει σημαντικά τις ελπίδες για κάτι τέτοιο.
Την ίδια ώρα, το κινητό του επιχειρηματία είναι κλειστό, πράγμα που καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό του από τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ.. Για την υπόθεση έχει κινητοποιηθεί όλη η δύναμη της Ασφάλειας Ηρακλείου και των περιφερειακών τμημάτων, ενώ δυνάμεις της Ο.Π.Κ.Ε. και των Τ.Α.Ε. «χτενίζουν» την ευρύτερη περιοχή αναζητώντας οποιοδήποτε ίχνος θα μπορούσε να οδηγήσει στον αγνοούμενο επιχειρηματία.
Σημειώνεται ότι η οικονομική επιφάνεια του θύματος και της οικογένειάς του είναι γνωστή σε όλη την Κρήτη και όχι μόνο. Η οικογένεια, πάντως, διατηρούσε πάντοτε εξαιρετικά χαμηλούς τόνους.
Αστυνομικές πηγές επαναλάμβαναν πάντως, ότι οι πρώτες ώρες μετά την εκδήλωση απαγωγής είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την εξιχνίαση της υπόθεσης.
Ακολουθεί παλαιότερη συνέντευξή του στην Πέλλα Λασιθιωτάκη για το 290ο φύλλο της Agrenda:
Νέα πρωτότυπα προϊόντα για την κάλυψη των θερμοκηπιακών εγκαταστάσεων σχεδιάζει η Πλαστικά Κρήτης. Ήδη η εταιρεία έχει καταθέσει στα αρμόδια υπουργεία τα σχετικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ώστε στη συνέχεια να προχωρήσει σε επενδύσεις νέων τεχνολογιών στη μητρική εταιρεία στο Ηράκλειο.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Πλαστικά Κρήτης, Μιχάλης Λεμπιδάκης, βάζει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη της ερευνητικής δουλειάς και της εφαρμογής νέας τεχνολογίας μέσα στο εργοστάσιο για την παραγωγή πλαστικών κάλυψης, με στόχο την αύξηση της απόδοσης και την αναβάθμιση της ποιότητας στην αγροτική παραγωγή.
Όπως λέει ο Μιχάλης Λεμπιδάκης: «Μόνο παράγοντας κι εξάγοντας θα μπορέσουμε να σώσουμε τη χώρα μας και να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας». Ο 48χρονος επιχειρηματίας με αφορμή τη λειτουργία του δεύτερου εργοστασίου του ομίλου στην Τουρκία μιλά και για το πώς η γειτονική χώρα ξεπέρασε την κρίση του 2001.
Μετά την έναρξη του νέου εργοστασίου, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας;
Επεξεργαζόμαστε επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες στο Ηράκλειο για πρωτότυπα προϊόντα για κάλυψη θερμοκηπίων, με βάση διπλώματα ευρεσιτεχνίας που έχουμε καταθέσει. Το ουσιαστικό είναι ότι η ανάπτυξη στο εξωτερικό πάει χέρι-χέρι με την ενδυνάμωση στο Ηράκλειο, αφού έχουμε μεγάλο χρέος απέναντι στην τοπική κοινωνία και τους 330 εργαζόμενους.
Στόχος μας είναι να αυξήσουμε σταδιακά τις θέσεις εργασίας, για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε σ’ αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, την ανεργία. Φέτος ολοκληρώθηκε το νέο εργοστάσιο στο Βουκουρέστι και στο Γκαζιαντέπ. Για του χρόνου πρέπει να ολοκληρωθεί το νέο εργοστάσιο στην Αγ. Πετρούπολη και θα αυξήσουμε τη δυναμικότητα του εργοστασίου στη Σαγκάη με μια νέα γραμμή παραγωγής.
Ποια είναι η εμπειρία σας από την Τουρκία τα τελευταία χρόνια;
Το κυρίαρχο που θέλω να εντοπίσω σχετικά με την Τουρκία είναι η τεράστια διαφορά που βλέπουμε τώρα σε σχέση με το 2001 που ξεκινήσαμε το εργοστάσιο στην Κωνσταντινούπολη. Τότε η χώρα ήταν κοντά σε οικονομική καταστροφή, την είχε μόλις διασώσει το ΔΝΤ, πολλές επιχειρήσεις είχαν καταρρεύσει, κυριαρχούσε μια καταχνιά παρόμοια μ’ αυτή στη χώρα μας.
Τώρα βλέπουμε μια χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ισχυρή εξαγωγική βιομηχανία, μεγάλη τουριστική ανάπτυξη.
Βλέπουμε στα πρόσωπα των ανθρώπων την αισιοδοξία, τη θέληση να πετύχουν.
Στην Ελλάδα βλέπουμε, το αντίθετο, ανασφάλεια, απαισιοδοξία. Προσπαθώ να εξηγήσω αυτή τη διαφορά. Στην Τουρκία τις προηγούμενες δεκαετίες το μέσο βιοτικό επίπεδο ήταν χαμηλό. Οι άνθρωποι έπρεπε να παλέψουν για τις βασικές ανάγκες. Οι πιο ικανοί προσπαθούσαν να δημιουργήσουν, βάζοντας να δουλέψει το επιχειρηματικό τους πνεύμα. Έκαναν μια τεράστια
επιθετική προσπάθεια στις διεθνείς αγορές. Τους βοήθησε η νομισματική πολιτική με τη διολίσθηση της λίρας. Στην Ελλάδα, μπαίνοντας στο ευρώ, υποσκάψαμε ραγδαία την ανταγωνιστικότητά μας. Δανειζόμενοι φθηνά, λόγω του ευρώ, δημιουργήσαμε μια φούσκα στις κατασκευές και την κατανάλωση…
Υπάρχουν ωστόσο προοπτικές…
Θέλω να ελπίζω ότι η κρίση που περνάμε θα ξυπνήσει μέσα μας αντανακλαστικά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας – όπως ξύπνησε αντανακλαστικά η κρίση του 2001 στην Τουρκία. Οι εργαζόμενοι να βοηθήσουν με πιο παραγωγική δουλειά και προσοχή στη λεπτομέρεια και την ποιότητα.
Οι επιχειρηματίες να ξεκινήσουν μια σταυροφορία στις διεθνείς αγορές, γιατί μόνο παράγοντας κι εξάγοντας -κι ο τουρισμός στην ουσία παραγωγή και εξαγωγή είναι-θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Οι πολιτικοί να κάνουν τις βαθιές τομές που χρειάζεται η οικονομία και η λειτουργία του κράτους.
Το τουρκικό κράτος πώς αντιμετωπίζει τους επενδυτές;
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να πω σχετικά με την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα και ιδιαίτερα στο Γκαζιαντέπ, που είναι επαρχιακή πόλη οι υπηρεσίες ήταν εξυπηρετικές κι έδωσαν γρήγορα τις απαιτούμενες άδειες. Γι’ αυτό και το εργοστάσιο στήθηκε και ξεκίνησετόσο σύντομα. Δεν υπήρξε όμως κάποια έξτρα βοήθεια, ούτε επιδοτήσεις. Ο φορολογικός συντελεστής είναι 20%, όπως κι εδώ. Εντύπωση μου έκανε το πολύ χαμηλό κόστος κατασκευής. Το κτίριο 3.300 τ.μ. κόστισε στον ιδιοκτήτη απ’ όπου το ενοικιάζουμε μόνο 250.000 ευρώ, δηλαδή 75 ευρώ/μ2! Εδώ το φθηνότερο βιομηχανικό κτίριο καλής κατασκευής δεν πέφτει κάτω από 250 ευρώ/μ2.
Σε ποια επίπεδα κυμαίνεται το κόστος παραγωγής στην Τουρκία;
Σχετικά με το κόστος παραγωγής στην Τουρκία, κατά μέσο όρο το μισθολογικό κόστος ανά άτομο είναι περίπου τα 2/3 σε σχέση με την Ελλάδα. Για το εργατικό προσωπικό είναι περίπου το μισό, αλλά για ικανά ανώτατα στελέχη το κόστος δεν είναι μικρότερο απ’ ό,τι εδώ, καμιά φορά είναι
και μεγαλύτερο, διότι η ανάπτυξη της οικονομίας τους δημιουργεί έλλειψη τέτοιων στελεχών. Όσον αφορά τις πρώτες ύλες, οι τιμές τους μεταβάλλονται συνεχώς αλλά τις πιο πολλές φορές, στον τομέα μας, είναι αρκετά φθηνότερες στην Τουρκία. Το κόστος χρηματοδότησης, που μέχρι πρότινος ήταν σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα, έχει αλλάξει άρδην.
Λόγω των προβλημάτων των τραπεζών μας, τα επιτόκια σε ευρώ είναι σήμερα υψηλότερα στην Ελλάδα από ό,τι στην Τουρκία.
Θέλω να τονίσω ότι το εργοστάσιο στο Γκαζιαντέπ θα χρησιμοποιεί ημικατεργασμένη πρώτη ύλη που παράγεται στο Ηράκλειο, οπότε με την αύξηση του μεριδίου αγοράς μας στην Τουρκία θα αυξηθεί κι αναμένουμε να φτάσει το 1 εκατ. ευρώ η προστιθέμενη αξία που έρχεται στη χώρα μας από τη δραστηριότητα στην Τουρκία. Επιπλέον, η Senkroma προωθεί στην τουρκική αγορά με επιτυχία προϊόντα που παράγουμε στο Ηράκλειο και δεν παράγει η ίδια.
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !