Το νησί των.... μπεκρήδων!!Εδώ βρίσκονται οι μεγαλύτεροι καταναλωτές!!

Το νησί των.... μπεκρήδων! Όχι βέβαια στην κυριολεξία μπεκρήδες αλλά βάζουν ''γυαλιά'' στους παραδοσιακούς τόπους παραγωγής όπως είναι πχ η Γαλλία και η Ελλάδα..

Που βρίσκεται;Στην Αυστραλία.
Όπως φαίνεται από δεδομένα που συλλέχθηκαν από την οργάνωση Wine Institute, την Παγκόσμια Τράπεζα και την παγκόσμια βάση δεδομένων
Numbeo και δημοσιεύτηκαν στο site movehub.com, η μεγαλύτερη κατανάλωση φιάλης κρασιού ανά άτομο γίνεται στο νησί Νόρφολκ της Αυστραλίας.
Μπορεί τα γαλλικά κρασιά να είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, όσο περίεργο και αν ακούγεται, δεν κρατούν οι Γάλλοι τα σκήπτρα στην κατανάλωση κρασιού. Για την ακρίβεια, οι πρώτοι των πρώτων βρίσκονται σε μία μακρινή και μικροσκοπική γωνιά της γης.
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, το μικροσκοπικό αυτό νησάκι των 35km² στον Ειρηνικό Ωκεανό, μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, μπορεί να έχει κάτι λιγότερο από 1.800 κατοίκους, ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία, καθένας τους ξοδεύει περί τα 550€ κάθε χρόνο σε εμφιαλωμένο κρασί και πίνει περί τα 77.8 μπουκάλια ετησίως!
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, την πρώτη 5άδα συμπληρώνουν το Βατικανό με 76 μπουκάλια / άτομο, η Ανδόρρα με 66 μπουκάλια / άτομο, η Κροατία (63.3 μπουκάλια / άτομο) και η Πορτογαλία (61.8 μπουκάλια / άτομο).
Βέβαια, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα παραπάνω στοιχεία αφορούν αποκλειστικά την κατανάλωση μπουκαλιών κρασιού ανά κάτοικο σε ετήσια βάση και δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την κατανάλωση, για παράδειγμα, του χύμα κρασιού. 

Κάπως έτσι εξηγείται πώς χώρες που έχουν παράδοση στο κρασί, όπως η Γαλλία ή η Ελλάδα βρίσκονται τόσο χαμηλά στην κατάταξη -η Γαλλία στην 8η θέση με 54.4 μπουκάλια / άτομο και η Ελλάδα στην 18η θέση με 32 μπουκάλια / άτομο. 
Μάλιστα, οι ίδιοι κάνουν και ειδική αναφορά στη χώρα μας, την οποία χαρακτηρίζουν ως το «αρχαίο σπίτι του κρασιού», σχολιάζοντας ότι μπορεί να πρόκειται για μία από τις παλαιότερες αμπελουργικές χώρες στον κόσμο, ωστόσο από πέρυσι μέχρι φέτος η κατανάλωση κρασιού έχει μειωθεί κατά 13% δείχνοντας, σύμφωνα με τους ίδιους, ότι η παλιά τάξη πραγμάτων στο χώρο του κρασιού αλλάζει.