Aπό τον Βασίλη Μπόνιο
Κάπως έτσι με τα σκάνδαλα τύπου Καλογρίτσα που κουβαλάνε πάνω τους όλη τη μεταπολιτευτική μούχλα και μουχρίτσα (φυτό-παράσιτο). Αυτή η χώρα 10 χρόνια προσπαθεί να κάνει μία μεταρρυθμιστική αρχή και το πουλόβερ ξηλώνεται στη πρώτη ύφανση.
Πάντα βρισκόμαστε μπλεγμένοι στις δουλίτσες του μεταπολιτευτικού πολιτικού και επιχειρηματικού ιστού της διαπλοκής του ξεπεσμού και του ξιπασμού. Για να μην χρησιμοποιήσουμε άλλες πιο βαριές εκφράσεις.
Πέρασε σχεδόν μισός αιώνας (46 χρόνια) από το 1974 και ακόμη είμαστε κολλημένοι εκεί. Τίποτε δεν έχει αλλάξει στην εγχώρια νοοτροπία εάν εξαιρέσεις ότι σήμερα κρατάμε στα χέρια και ένα έξυπνο τηλέφωνο.
Ο πιο κολλημένος στον χθες λαός της Ευρώπης πατάει ολημερίς και ολονυχτίς το δάχτυλό του σε μία οθόνη. Αυτό είναι ίσως η μόνη εξέλιξη του Ελληνα λαού ο οποίος γεννιέται και πεθαίνει Manolo Petsitis και γιατρός του Κοντομηνά με 50 εκατ. δάγκωμα.
Ο Manolo Petsitis και ο γιατρός Κοντομηνά είναι το απωθημένο του Έλληνα άνδρα ενώ οι Ελληνίδες θέλουν να γίνουν Μενεγάκη και Σκορδά και όταν αποτυγχάνουν εκσφενδονίζουν βιτριόλι η μία στο πρόσωπο της άλλης. Κάπως έτσι μπουσουλάει αυτό το κράτος, παρέα με το παρακράτος, 46 χρόνια τώρα.
Και σαν να μην πέρασε μια μέρα εξακολουθούμε να ικετεύουμε τη βοήθεια των κουτόφραγκων για να αντιμετωπίσουμε τον αιώνιο εχθρό μας την Τουρκία. Ξέρετε γιατί;
Γιατί εμείς καθόμαστε στα καφενεία και τα ξύνουμε και ο λαός του Ισραήλ σε 73 χρόνια καταφέρνει να γίνει ο φόβος των εχθρών του-μια βίλα στη μέση της ζούγκλας. Ο καφενόβιος Ελληνάρας περιμένει να τον διορίσουν στο Δημόσιο ώστε με τη Σούλα αγκαζέ να ξεπαστρεύει κάθε Σάββατο τα ράφια του Σκλαβενίτη και του Βασιλόπουλου και μετά να πηγαίνει στους γιατρούς από τη σαβούρα που έχει βάλει στο στομάχι του.
Όταν μας απειλούν οι Τούρκοι φαντασιωνόμαστε ότι θα πάρουμε τη Κόκκινη Μηλιά (στο τέλος παίρνουμε τα απαυτά μας) και ότι θα μας σώσει ο συγχωρεμένος ο Ματαφιάς με τον Φλώρο που θα ανατινάξει όποια ελληνική βραχονησίδα κάνει απόβαση ο τουρκικός στρατός.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία στέλνει από ένα drone με πύραυλο πάνω από τις υπουργικές λιμουζίνες που μεταφέρουν τον μεν Βρούτση στον Αυτιά τον δε Σταικούρα στον Παπαδάκη.
Τόσο ασφαλείς είναι οι υπουργοί μας που όταν συγκαλούν υπουργικό συμβούλιο ή ΚΥΣΕΑ τους ακούν 3D οι Τούρκοι από τη διπλανή Πρεσβεία και το κτίριο δίπλα στου Δαφέρμου. Για τέτοια επιτυχία μιλάμε.
Αντί λοιπόν να αναλωνόμαστε με τους Καλογρίτσες και τις μεταπολιτευτικές αρπαχτές όλων των κυβερνώντων καλό θα είναι μία κυβέρνηση να αποφασίσει επιτέλους να μεταρρυθμίσει τη χώρα αντί να μοιράζει επιδόματα και φιλοδωρήματα.
Αυτά δημιουργούν πολίτες-ξύστες οι οποίοι συζητάνε μεταξύ τους σαν ψεκασμένοι και όλοι μαζί οι βλαμμένοι πάμε άψαλτοι στον αγύριστο.
Το μόνο θετικό στα όσα συμβαίνουν-της πανδημίας συμπεριλαμβανομένης-είναι ότι μας έχει φύγει η μαγκιά σε μεγάλο βαθμό και δεν ακούς πολλούς αούα. Ούτε και στις πιάτσες των ταξί. Ο τρόμος φυλάει τα έρμα όταν αυτά δεν ψοφάνε από ανοησία.
Θέλουμε να πούμε με όλα αυτά πως εάν δεν μεταρρυθμισθεί το κράτος μια ζωή θα κυλιόμαστε στους καλογρίτσιους βούρκους ακόμη κι εάν κάποιοι βουλιάζουν στο χρήμα της αρπαχτής και της μίζας. Στο κάτω κάτω μαζί τους θα τα πάρουνε;
Με κάποιο τρόπο πρέπει να το πάρουμε αλλιώς το τιμόνι πριν καρφωθούμε με μετωπική στα βράχια.
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !