Ο Delcir Sonda θυμάται ακόμα τη στιγμή που είδε για πρώτη φορά το αγόρι. Χρόνια πριν μεγαλώσει και γίνει ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια στο πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο, χρόνια πριν οποιοσδήποτε εκτός της τοπικής του κοινότητας στο Σάο Βισέντε —μια πόλη πολύ κοντά στο λιμάνι του Σάντος— ακούσει το όνομά του, ο Sonda τον είχε σταμπάρει. Είχε δει τον Neymar να παίζει ποδόσφαιρο σε ένα «κλουβί».
Από τον Tariq Panja/New York Times
Ήταν μια τυχαία συνάντηση. Ο Sonda έκανε βαρκάδα με μερικούς φίλους ένα απόγευμα Κυριακής στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν εντόπισε μια ομάδα αγοριών να παίζουν σε ένα «σκληρό» γηπεδάκι μέσα σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο που πραγματικά έμοιαζε με κλουβί. Δείχνοντας ενδιαφέρον, ζήτησε από τους φίλους του να σταματήσουν για να μπορέσει να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά.
«Υπήρχε ένα παιδί εκεί που ήταν εντελώς διαφορετικό από όλα τα άλλα», λέει σήμερα ο Sonda για τον Neymar, ο οποίος θα ήταν τότε 11 ή 12 ετών. «Κόλλησε στο κεφάλι μου. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι αυτό το παιδί θα γινόταν μια μέρα ο παίκτης μου».
Χρόνια αργότερα, θα διασταυρωθούν ξανά: ο Neymar, ένας εκκολαπτόμενος αστέρας που έμελλε να γίνει το επίκεντρο ενός διηπειρωτικού πολέμου προσφορών και ο Sonda, ένας μεγιστάνας των σούπερ μάρκετ που θα επένδυε στον Neymar και την οικογένειά του εκατομμύρια δολάρια σε αυτό που πίστευε ότι θα ήταν η καλύτερη επένδυση όσον αφορά το υπέροχο ποδοσφαιρικό ταλέντο του παίκτη.
Πλέον, όμως, αυτή η σχέση τίθεται υπό την κρίση ενός ισπανικού δικαστηρίου, καθώς ξεκίνησε ήδη μια δίκη για μια από τις πιο διαβόητες μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου: τη συμφωνία του 2013 που οδήγησε τον Neymar στην ισπανική Μπαρτσελόνα.
Τι αφορά η δίκη; Χρήματα, κυρίως, αν και οι επίσημες κατηγορίες περιλαμβάνουν διαφθορά και απάτη. Στη μήνυσή του, ο Sonda κατηγορεί τον Neymar, τους γονείς του, δύο από τις πρώην ομάδες του και πολλά εξέχοντα στελέχη του ποδοσφαίρου ως αρχιτέκτονες ενός περίτεχνου σχεδίου που τον εξαπάτησε και έχασε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.
Αλλά η υπόθεση αφορά επίσης τις αθετημένες υποσχέσεις και τη σκοτεινή πλευρά μιας αγοράς 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, στην οποία οι πλουσιότερες ποδοσφαιρικές ομάδες του κόσμου, με τη βοήθεια ενός δικτύου πρακτόρων, μεσαζόντων και επενδυτών, εμπορεύονται παίκτες σαν τα κοντέινερς: Πολλά εκατομμύρια δολάρια από σάρκα και οστά και όνειρα.
Οι δικηγόροι του Neymar λένε ότι οι ισπανικές αρχές δεν έχουν δικαιοδοσία να εκδικάσουν την υπόθεση. Η Μπαρτσελόνα αρνήθηκε να σχολιάσει αυτό το άρθρο των New York Times.
Πλούσιος όταν έκανε τη συμφωνία το 2009, ο Sonda ζητά τουλάχιστον 35 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που λέει ότι του οφείλονται, σύμφωνα με τους όρους της αρχικής του επένδυσης όσον αφορά τα οικονομικά δικαιώματα του Neymar. Αλλά ο Sonda δεν χρειάζεται πραγματικά τα χρήματα, παραδέχεται, και δεν φαίνεται να τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα αν ο Neymar και οι γονείς του οδηγηθούν στη φυλακή ή αν η δίκη διαταράξει την πορεία της Βραζιλίας προς το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Το μόνο που θέλει, λέει σε συνέντευξή του από το γραφείο του ψηλά πάνω από το Σάο Πάολο, είναι η αλήθεια.
Delcir Sonda
Ρίζες ενός σκανδάλου
Η Σάντος, η βραζιλιάνικη ομάδα που έγινε διάσημη πριν από μισό αιώνα χάρη στο αστέρι της, τον Pelé, βρισκόταν σε αδιέξοδο το 2009. Χρειαζόταν απεγνωσμένα μια εισροή χρημάτων, πολλά από αυτά, για να κρατήσει τον 17χρονο τότε Neymar, ο οποίος ήδη προκαλούσε ενθουσιασμό στη γειτονιά Βίγια Μπελμίρο του Σάο Πάολο, ενώ η ομάδα διαπραγματευόταν την πώληση των δικαιωμάτων του για ένα τεράστιο κέρδος που ήξερε ότι θα έφερνε.
Όπως οι περισσότεροι άλλοι βραζιλιάνικοι σύλλογοι της εποχής, η Σαντος φοβόταν ότι θα χάσει τον έφηβο πριν καν παίξει έναν αγώνα στην πρώτη ομάδα. Ο πατέρας του παίκτη, Neymar Sr., είχε ήδη εξασφαλίσει ότι ο γιος του ήταν πολύ γνωστός στους ποδοσφαιρικούς κύκλους της ελίτ. Όταν ο Neymar ήταν μόλις 14 ετών, ο πατέρας του τον είχε πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία για ένα μήνα προπόνησης.
Οι εμφανίσεις του Neymar εκεί δημιούργησαν γρήγορα τις συνθήκες προκειμένου να προχωρήσει η αγορά -η Ρεάλ Μαδρίτης κανόνισε ιατρικές εξετάσεις για αυτόν και σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάστηκε ένα συμβόλαιο- αλλά η Σάντος, επικαλούμενη τους κανονισμούς της FIFA εκείνη την εποχή, ζήτησε να επιστρέψει ο νεαρός στη Βραζιλία (ο Neymar είπε αργότερα ότι ήταν επιλογή του να επιστρέψει στην πατρίδα). Η Σάντος γνώριζε ότι είχε στην κατοχή της ένα σπάνιο «έπαθλο», αλλά το ίδιο και η οικογένεια του Neymar.
Εξασφαλίστηκε λοιπόν μια περίεργη συμφωνία: Η Σάντος θα πρόσφερε στον Neymar τον έλεγχο του 40% των οικονομικών του δικαιωμάτων -το κόστος μεταγραφής που θα έπρεπε τελικά να πληρώσει μια μεγαλύτερη ομάδα στη Σάντος για να τον αποκτήσει- με αντάλλαγμα λίγο περισσότερο χρόνο παραμονής στην ομάδα του Σάο Πάολο.
Τα καλά νέα, σύμφωνα με την Σάντος, ήταν ότι ο σύλλογος είχε έναν αγοραστή για αυτά τα δικαιώματα: Τον Sonda, ο οποίος με τον αδερφό του είχαν συμφωνήσει να πληρώσουν 5 εκατομμύρια ρεάλ, περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια, στον Neymar και την οικογένειά του για το 40% της προσφοράς.
«Έγιναν πλούσιοι σε μία νύχτα», λέει ο 74χρονος Sonda σε συνέντευξή του στους New York Times, δείχνοντας το τραπέζι από μαόνι στο γραφείο του στον 24ο όροφο όπου υπογράφηκε το συμβόλαιο. Μέχρι τότε, τύποι όπως ο Sonda είχαν γίνει πολύτιμα συστατικά του περιβάλλοντος του ποδοσφαίρου της Βραζιλίας. Με τους συλλόγους να βυθίζονται σε μια φαινομενικά μόνιμη κατάσταση οικονομικής κρίσης, έπρεπε να βρεθούν δημιουργικές λύσεις προκειμένου να διατηρηθούν ζωντανές οι ομάδες τους.
Για να δελεάσουν τους καλύτερους νεαρούς παίκτες τους να παραμείνουν ακόμη και για ένα ή δύο χρόνια, οι ομάδες θα μοιραζόντουσαν τα οικονομικά τους δικαιώματα και θα πουλούσαν τα ποσοστά τους σε επενδυτές για συχνές ενέσεις μετρητών. Γνωρίζοντας ότι η επιστροφή δεν ήταν εγγυημένη, οι αγοραστές ήταν συνήθως πλούσιοι οπαδοί των ομάδων. Για τον Sonda, η επένδυση στη Σάντος ήταν εν μέρει συναισθηματική, μια υπενθύμιση της παιδικής του ηλικίας, όταν άκουγε τους αγώνες της ομάδας σε τρανζίστορ.
Ο Sonda επένδυσε επίσης σε άλλους συλλόγους, όμως, κυρίως στην Ιντερνασιονάλ, την αγαπημένη του ομάδα. Η Ιντερνασιονάλ είχε έδρα στο Ρίο Γκράντε Ντο Σουλ, τη νότια πολιτεία όπου είχαν μεταναστεύσει οι Ιταλοί παππούδες του, εκεί που γεννήθηκαν ο ίδιος και τα πέντε αδέρφια του και όπου ξεκίνησε η αυτοκρατορία των σούπερ μάρκετ της οικογένειας ως τοπικός προμηθευτής φασολιών. Η οικογένεια άνοιξε το πρώτο της σούπερ μάρκετ το 1974. Σήμερα, υπάρχουν 40, μέρος μιας εταιρείας που απασχολεί περισσότερους από 15.000 εργαζόμενους.
Καθώς η περιουσία της οικογένειας διευρύνθηκε, ο Sonda και ο αδελφός του Indi ενθαρρύνθηκαν να επενδύσουν στο ποδόσφαιρο. Το 2004, ίδρυσαν μια εταιρεία με το όνομα DIS -από τα πρώτα τους αρχικά και το οικογενειακό τους όνομα- προκειμένου να αποκτήσουν μετοχές παικτών.
Ο Sonda και ο αδερφός του είδαν την επιχείρηση ως έναν τρόπο να επενδύσουν σε κάτι που τους άρεσε, λέει, ένα project που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως φιλανθρωπικό εγχείρημα αλλά και να προσφέρει περιστασιακές αποδόσεις. Οι εκκολαπτόμενοι ποδοσφαιριστές που γνώρισε ως επενδυτής, λέει, μερικές φορές του θύμιζαν τους δικούς του αγώνες ως φτωχό αγόρι που ονειρευόταν μια καλύτερη ζωή.
Ο Sonda υποστηρίζει ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί σε πόσους παίκτες είχε επενδύσει η DIS όλα αυτά τα χρόνια, αλλά οι παίκτες που υπέγραψε η DIS έλαβαν ποδοσφαιρικό εξοπλισμό και περιστασιακές αποδοχές. Κάποιοι έπαιξαν, τελικά, για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Μερικοί από αυτούς που δεν τα κατάφεραν, λέει ο Sonda, τελικά προσλήφθηκαν για να εργαστούν στην αυτοκρατορία των σούπερ μάρκετ. Αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ με τον Neymar.
Delcir Sonda
Το χρυσό αγόρι
Ο Neymar Jr. πάντα προοριζόταν για σταρ. Μέσα σε δύο χρόνια από το ντεμπούτο του για τη Σάντος ως 17χρονος το 2009, ήταν αρκετά κοντά στο να αγγίξει αυτό το όνειρο. Ωστόσο, ακόμα και πριν παίξει το πρώτο επίσημο του παιχνίδι οι ελιγμοί για τον έλεγχο του μέλλοντός του είχαν πάρει σάρκα και οστά.
Τα χρήματα ήταν πάντα ένα σημείο πίεσης στη σχέση με την οικογένεια του Neymar, λέει ο Sonda. Πριν συμφωνήσει με την DIS, λέει ο ίδιος, ο Neymar Sr. είχε επιστρατεύσει τον Wagner Ribeiro, τότε έναν από τους κορυφαίους αντζέντηδες της Βραζιλίας, για να προσπαθήσει να αποσπάσει υψηλότερη τιμή. Ο Ribeiro υποστήριζε ότι άλλοι σύλλογοι και άλλοι πλειοδότες, συμπεριλαμβανομένου του ιδιοκτήτη της Τσέλσι, Roman Abramovich, ενδιαφερόντουσαν επίσης για το μερίδιο του 40% του Neymar. Η τιμή, είχε αφήσει να εννοηθεί ο Ribeiro, θα έπρεπε να είναι υψηλότερη.
Οι συνομιλίες συνεχίστηκαν μέχρι τα μεσάνυχτα έως ότου ο Sonda δυσανασχέτισε. Δεν θα πλήρωνε περισσότερο από την αρχική του προσφορά, περίπου 2 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι διαπραγματεύσεις, λέει, τελείωσαν. Την επόμενη μέρα, ο Neymar και οι γονείς του πήγαν στο γραφείο του Sonda με την ξύλινη επένδυση και υπέγραψαν τα έγγραφα.
Για τον Sonda, η πρώτη ιδέα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ήρθε ένα χρόνο περίπου αφότου ο Neymar είχε αρχίσει να παίζει στην πρώτη ομάδα της Σάντος. Μέχρι τότε, θυμάται, είχε λάβει τακτικά προσκλήσεις για να παίξει μπιλιάρδο και να φάει πίτσα με τον Neymar και την οικογένειά του μετά από αγώνες στο σπίτι που είχε αγοράσει ο παίκτης με κάποια από τα 2 εκατομμύρια δολάρια που είχε λάβει. Μέχρι το 2011, ωστόσο, άρχισε να παρατηρεί την παρουσία άλλων καλεσμένων, συμπεριλαμβανομένου του Pini Zahavi, του Ισραηλινού ατζέντη που ήταν γνωστός για τη διαμεσολάβηση σε μερικές από τις μεγαλύτερες συναλλαγές στο ποδόσφαιρο. «Άρχισε να εμφανίζεται γιατί ήθελε να τον πάει στην Αγγλία», λέει ο Sonda για τον Zahavi.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον Sonda, ο πατέρας του Neymar είχε αρχίσει να του ζητά να πουλήσει πίσω τα οικονομικά δικαιώματα του γιου του. Οι προσφορές του Neymar Sr. συνέχισαν να αυξάνονται, φτάνοντας τελικά τα 8 εκατομμύρια ευρώ, λέει ο Sonda. «Έχεις κάνει ήδη πολλά», τον θυμάται ο Sonda να λέει.
Ωστόσο, η εξαργύρωση της επένδυσής του με τέτοιο ποσό ήταν σαν «μια άσεμνη πρόταση», λέει ο Sonda. Είχε ήδη δει δημοσιεύματα ότι ευρωπαϊκές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Ρεάλ Μαδρίτης, ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν έως και 70 εκατομμύρια ευρώ για τον Neymar. Αυτό το ποσό αμοιβής θα σήμαινε σχεδόν 30 εκατομμύρια ευρώ για την DIS -μια απόδοση 15 φορές μεγαλύτερη από ό,τι είχε επενδύσει η εταιρεία του Sondas το 2009.
Στη Σάντος, το διακύβευμα ανέβαινε επίσης. Ο σύλλογος είχε ήδη επαναδιαπραγματευτεί το συμβόλαιο του Neymar. Τώρα, υπέκυπτε στην απαίτηση του Neymar Sr. να παράσχει μια επιστολή που θα τον εξουσιοδοτούσε να διαπραγματευτεί την τιμή μεταγραφής του γιου του με άλλες ομάδες, παρόλο που ο Neymar Jr είχε ακόμα συμβόλαιο με τη Santos.
Οπλισμένοι με την επιστολή -τη νομιμότητα της οποίας αμφισβητεί η DIS, αλλά είναι ένα έγγραφο που απαιτείται σύμφωνα με τους κανόνες της FIFA- ο Neymar Sr. και μια ομάδα αντζέντηδων εξασφάλισαν συναντήσεις με μερικές από τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου: την Τσέλσι, την Μπάγιερν Μονάχου και την Ρεάλ Μαδρίτης.
Στα παρασκήνια, όμως, σε μια συμφωνία που ούτε η Santos ούτε η DIS θα γνώριζαν μέχρι χρόνια αργότερα, ο Neymar Sr. και η Μπαρτσελόνα είχαν ήδη έρθει σε συμφωνία.
Σύμφωνα με αυτή, ο σύλλογος είχε συμφωνήσει να πληρώσει άμεσα 10 εκατομμύρια ευρώ σε μια εταιρεία που ιδρύθηκε από τους γονείς του Neymar και στη συνέχεια 30 εκατομμύρια ακόμη όταν ο Neyhmar θα υπέγραφε με την Μπαρτσελόνα στο τέλος του συμβολαίου του με τη Σάντος το 2013. Μια ποινική ρήτρα που απαιτούσε την επιστροφή ολόκληρου του ποσού των 40 εκατομμυρίων ευρώ θα εξσφάλιζε ότι ο Neymar δεν θα άλλαζε γνώμη.
H DIS απευθύνθηκε στη Μπαρτσελόνα, ζητώντας να μάθει αν αληθεύουν οι φήμες για συμφωνία με τον Neymar. Ο σύλλογος το αρνήθηκε, λέει ο Sonda (η Μπαρτσελόνα αρνήθηκε να σχολιάσει τον ισχυρισμό του Sonda· η μεταγραφή του Neymar είχε προηγουμένως προκαλέσει νομικά προβλήματα στην ομάδα και τόσο ο σύλλογος όσο και δύο από τους πρώην προέδρους του είναι κατηγορούμενοι στη δίκη).
Την άνοιξη του 2013, η Σάντος, ανησυχώντας ότι μπορεί να χάσει το έπαθλό της για το τίποτα, συμφώνησε να πουλήσει τα δικαιώματα του Neymar στη Μπαρτσελόνα για την μειωμένη τιμή των 17,1 εκατομμυρίων ευρώ (περίπου 22,5 εκατομμύρια δολάρια εκείνη την εποχή). Μερικές επικουρικές συμφωνίες γλυκάνανε ελαφρώς τη συμφωνία και η πλήρης τιμή για τον Neymar -περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια- προέκυψε μόνο αφού ένα μέλος της Μπαρτσελόνα οδήγησε τον σύλλογο στα δικαστήρια.
Αλλά επειδή καμία από τις μυστικές πληρωμές της Μπαρτσελόνα στην οικογένεια του Neymar δεν ήταν μέρος της επίσημης τιμής μεταγραφής, η εταιρεία του Sonda αποκόπηκε από αυτό που λέει ότι ήταν το νόμιμο μερίδιο της. Τελικά η DIS εισέπραξε μόλις 6,8 εκατ. ευρώ. «Πούλησαν το 40% μου στη Μπαρτσελόνα», λέει οργισμένος ο Sonda. «Με εξαπάτησαν».
Η Baker McKenzie, η δικηγορική εταιρεία που εκπροσωπεί τον Neymar, αρνήθηκε να συζητήσει λεπτομέρειες της υπόθεσης. Ωστόσο, απέρριψε την ίδια τη βάση της αγωγής του Sonda, καθώς και τη δικαιοδοσία του ισπανικού δικαστηρίου, επειδή η μεταγραφή αφορούσε Βραζιλιάνους υπηκόους και έλαβε χώρα στη Βραζιλία. Σε αυτή τη χώρα, τόνισε η εταιρεία, η εξαπάτηση μεταξύ ατόμων δεν είναι έγκλημα.
Η τελική αναμέτρηση
Σε μια προκαταρκτική ακρόαση στη Μαδρίτη το 2016, ο Neymar ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τον Sonda. Αυτό πόνεσε, λέει ο Sonda, αναπολώντας τις μέρες με τις πίτσες μετά τους αγώνες, τα μπάρμπεκιου και τα περιστασιακά παιχνίδια μπιλιάρδου. Ο Paulo Nasser, ένας από τους δικηγόρους του Sonda, αντέκρουσε τον ισχυρισμό του παίκτη δείχνοντας στο τηλέφωνο του μια φωτογραφία του Neymar να χαμογελά δίπλα στον πατέρα του και τον Idi Sonda. Η φωτογραφία είχε τραβηχτεί στο παραλιακό σπίτι του Idi στο θέρετρο Γκουαρούτζα.
Μαζί με τους Ισπανούς εισαγγελείς, ο Delcir Sonda ζητά αποζημίωση εκατομμυρίων καθώς και ποινές φυλάκισης για τον Neymar, τους γονείς του και πολλά στελέχη που εμπλέκονται στην υπόθεση. Όμως επιμένει στο ότι η υπόθεση δεν αφορά τα χρήματα. Στα 74 του και ήδη πλούσιος, λέει, επιδιώκει να διορθώσει μόνο ένα λάθος.
Οι αξιωματούχοι της Μπαρτσελόνα έχουν επικοινωνήσει πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια για να προσπαθήσουν να επιλύσουν τη διαφορά, και μάλιστα έχουν ταξιδέψει στο σπίτι του, υποστηρίζει. Πάντα όμως τους απέκρουε. «Θα μπορούσα να είχα δεχτεί τα χρήματά τους, αλλά δεν είναι σημαντικό», ισχυρίζεται. «Πρέπει να μάθω τι συνέβη».
Το ότι η δίκη ξεκίνησε λίγες μόλις εβδομάδες πριν ο Neymar ηγηθεί της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είναι κάτι που τον επηρεάζει, λέει. «Δεν μπορώ να αποφασίσω το πότε θα αποδοθεί δικαιοσύνη». Επιπλέον, προσθέτει: «Δεν νομίζω ότι θα τους λείψει ο Neymar. Τώρα, αν ήταν ο Pele, τότε θα υπήρχε πρόβλημα. Αλλά δεν είναι ο Pele».
0 comments:
Πείτε μας την γνώμη σας
Έχετε κάτι να μας'προτείνετε ... !