Lee Kuan Yew-Ο σιδερένιος άνθρωπος που έπλασε τη Σιγκαπούρη

Στάθηκε υπεύθυνος για ένα από τα μεγαλύτερα success stories στην παγκόσμια οικονομία, καθώς κατάφερε να μετατρέψει μια καθαρά αγροτική χώρα σε οικονομικό κολοσσό.Στα χρόνια του Lee Kuan Yew, που άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία 91 ετών την περασμένη Δευτέρα, η Σιγκαπούρη γνώρισε μια άνθηση οικονομική άνευ προηγουμένου χάρη στην τιμιότητα, αλλά και τη σιδερένια πυγμή αυτού του ανθρώπου που θα μείνει στην ιστορία ως ο "πατέρας" της νησιωτικής χώρας, η οποία έκτοτε έγινε μια από τις λεγόμενες "ασιατικές τίγρεις".

Ο Lee Kuan Yew μπορεί να έφυγε από την πρωθυπουργία το 1990, η επιρροή του όμως καθόριζε την κυβερνητική γραμμή μέχρι και τη μέρα που "έφυγε " από τη ζωή, ενώ αναμένεται ότι θα συνεχιστεί ακόμα και μετά θάνατον.

Γεννήθηκε όταν η Σιγκαπούρη ήταν ακόμα βρετανική αποικία. Ο νεαρός τότε Lee είδε σε όλο της το μέγεθος την ταπείνωση που υπέστησαν οι αποικιοκράτες από την Ιαπωνία, αλλά και τα σκληρά χρόνια της ιαπωνικής κατοχής που ακολούθησαν. Ήταν λαμπρός μαθητής και μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο πήγε στο Λονδίνο και φοίτησε στο Κέιμπριτζ. Επέστρεψε στην πατρίδα του για να αναλάβει ηγετικό ρόλο στον αντι-αποικιοκρατικό αγώνα και έγινε συνιδρυτής του κόμματος Λαϊκή Δράση (PAP) που κυβερνά τη χώρα μέχρι και σήμερα.

Ο Lee ήταν πρωθυπουργός με συνεχείς νίκες από το 1959! Πρωτοστάτησε στην ενοποίηση της χώρας του με τη Μαλαισία το 1963 και μετά το "διαζύγιο" των δυο χωρών το 1965, το αποτέλεσμα ήταν ένα ανεξάρτητο, εύθραυστο έθνος. Η ευημερία και η τάξη που επικρατούσε σε αυτήν κέρδισε τον θαυμασμό Δύσης και Ανατολής και άρχισε να θεωρείται μοντέλο κράτους. όσο για τον Lee οι θαυμαστές του τον χαρακτηρίζουν "αδέκαστο", υποστηρικτή της αξιοκρατίας, ενώ θα μείνει γνωστός για τις σκληρές ποινές που επέβαλε αν κάποιος παραβίαζε τον νόμο.

 Η εικόνα που αποκομίζουν οι δυτικοί για το συγκεκριμένο κράτος είναι ότι τα πράγματα εκεί ήταν ιδιαιτερως σκληρά και ανελεύθερα: Οι ποινές συμπεριελάμβαναν από σωματικές τιμωρίες έως και θάνατο. Στη χώρα εξαιρετικά σπάνιες είναι οι απεργίες και άλλης μορφής διαμαρτυρίες, ενώ "αποκλίνουσες" προτιμήσεις στην προσωπική ζωή, όπως η ομοφυλοφιλία, θεωρούνται παράνομες.



Οι πολιτικές θέσεις του Lee ήταν πάντως αντιφατικές. Επέκρινε την παρακμή και τον παρεμβατισμό που θεωρούσε ότι υπέσκαπταν την ισχύ χωρών όπως η Βρετανία, από την άλλη όμως ενθάρρυνε αυστηρότατους νόμους, όπως το... πτύειν δημοσίως το οποίο πολύ αγαπούσαν οι συντοπίτες του και μάλιστα με ποινή...φυλάκισης. Σκοπός της ζωής του έγινε να κάνει τους ντόπιους καθαρούς, πειθαρχημένους και υπάκουους.

Υιοθέτησε τη βρετανική νομοθεσία που περιελάμβανε και ένα δρακόντειο νόμο εσωτερικής ασφάλειας, ώστε να αντιμετωπίζεται οποιαδήποτε απόπειρα ανατροπής. Εκτόξευε σωρηδόν μηνύσεις κατά του Τύπου για να προστατευτεί από τη δυσφήμηση και, σε κάποιες περιπτώσεις, οδήγησε σε πτώχευση τους επικριτές του.



Οικογενειακή φωτογραφία του Lee

Τωρινός πρωθυπουργός είναι ο γιος του, ο Lee Hsien Loong, ο οποίος εγγυάται τη συνέχιση της λαμπρής πορείας του έθνους. Ακόμα και μετά την απόσυρση του "εθνάρχη", υπήρχε αυξανόμενη δυσαρέσκεια για τα ολοένα μεγαλύτερα ποσοστά μετανάστευσης – απόρροια και των χαμηλών ποσοστών γονιμότητας των γυναικών της Σιγκαπούρης.

Το 2014 η Σιγκαπούρη βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με τις 131 πόλεις με το ακριβότερο κόστος διαβίωσης στον κόσμο, σύμφωνα με την Economist Intelligence Unit (EIU). Οι εικόνες που ακολουθούν αποδεικνύουν τα, χωρίς υπερβολή, άλματα που έκανε η χώρα από την εποχή που ανέλαβε να τη μεταμορφώσει ο Lee:



Αποψη της Σιγκαπούρης το 1974





Η Σιγκαπούρη σήμερα

Στη συνέχεια παρατίθενται κάποιες από τις διάσημες φράσεις του "πατέρα" της σύγχρονης Σιγκαπούρης που δίνουν κάποια ψήγματα της προσωπικότητάς του:

-Μην αλλάζετε το "όχι" σας σε "ναι". Μην είστε ανόητοι. Αν είχατε καλό λόγο να πείτε "όχι" , τον έχετε ακόμα. Το "όχι" παραμένει "όχι" αλλά πρέπει να το λέτε ευγενικά. (το είπε σε δημοσίους υπαλλήλους το 1965)
- Κάθε άνθρωπος, χαζός ή έξυπνος έχει ένα δικαίωμα: να αναπαραχθεί (σε ομιλία του επί ν/σ για τις αμβλώσεις το 1969)

- Αυτό που φοβάμαι είναι ο εφησυχασμός. Όταν τα πράγματα βελτιώνονται, οι άνθρωποι τείνουν να δουλεύουν λιγότερο και να ζητούν περισσότερα (σε ομιλία του το 1970)

- Συχνά κατηγορούμαι ότι επεμβαίνω στην ιδιωτική ζωή των πολιτών. Ε, ναι, γιατί αν δεν το έκανα, δεν θα ήμαστε εδώ που είμαστε σήμερα (στους Straits Times τον 1987)

- Η καταστολή είναι μια συνήθεια που γιγαντώνεται. Μου λένε ότι είναι σαν να κάνεις έρωτα, πάντα είναι πιο εύκολο τη δεύτερη φορά (στον πολιτικό David Marshall το 1956).

Στο παρακάτω διάγραμμα αποτυπώνεται όλη η πορεία της χώρας και το τι ακριβλως κατάφερε ο Lee. Μια ματιά στην πορεία του ΑΕΠ της χώρας από το 1960 μέχρι και σήμερα, είναι αρκετή: πηγη